Prachtige case Peter, hulde. Mooi voorbeeld van onze participatiesamenleving. Waarbij de overheid tussen de mensen staat. Zou zo op meerdere plaatsen zo gekopieerd kunnen worden. Je opmerkingen over ander type leiderschap slaat m.i. de spijker op de kop. Geen control, je niet verschuilen achter je glimmende bureau, maar offensief de discussie aangaan op gelijkwaardige wijze!

Een voorbeeld dat navolging verdiend, met name omdat de bevolking - al dan niet anoniem-
erbij betrokken wordt. Zo kan ook zichtbaar worden in welke richting op het meeste draagvlak gerekend kan worden, belangrijk omdat uiteindelijk de raad moet beslissen over de voorstellen. Artikel helemaal uitgelezen, ook een vermelding waard!

Dirk-Jan en Peter, dank voor jullie reacties. Het goede nieuws is dat dit voorbeeld ondertussen al op meerdere plekken, in weliswaar wat andere vormen, navolging heeft gekregen. Zelf was en ben ik ook betrokken bij een aantal van deze trajecten en ook daar konden de lessons learned van bovengenoemde Uden casus ook zo weer toegepast worden.

Ook in de trajecten waar ik bij betrokken was en ben is leiderschap mijn inziens toch weer de belangrijke succesfactor gebleken. In de publieke en semi-publieke sector wordt een dergelijk eParticipatie traject vaak vergeleken met bijvoorbeeld de implementatie van een groot ICT systeem. Je weet als bestuurder niet welk avontuur je aangaat en welke mogelijke (interne) politieke risico's hieraan verbonden zitten. En ook is vaak niet duidelijk welke resultaten er met dit soort eParticipatie trajecten behaald kunnen worden. Ik kom dat helaas maar al te vaak tegen.

Uden, maar ook Lingewaard en Overbetuwe waar ik eerder over geschreven heb, konden wel inzien welke harde en zachte resultaten behaald konden worden. Ook de risico's werden goed gemanaged. Maar, de bottom-line is wel dat een meer betrokken leider graag met dit soort trajecten aan de gang gaat en een meer berekenende leider dit soort trajecten eerder laat voor wat ze zijn. Gelukkig kunnen we met dit soort betrokken leiders de roep om meer participatie in onze samenleving, daadwerkelijk en concreet invullen. En daarmee ook het pad effenen voor anderen.

Mooi artikel Peter! En inderdaad veel herkenning..

Het voelt wel eens als een gemiste kans om dit proces alleen te doorlopen bij bijvoorbeeld een bezuinigingsvraagstuk. Deze vorm van interactie, betrokkenheid en verantwoordelijkheid past naar mijn idee ook structureel bij een organisatie 'van deze tijd'.

Uitdaging daarbij vind ik wel het beheer: het volgen van en reageren op (en soms duiden van) wat er op het platform gebeurt, het organiseren van de selectie en verdere uitwerking, etc. En dat alles, voor de mensen in de project-/werkgroepen, veelal naast de reguliere dagelijkse werkzaamheden die ook gewoon door moeten gaan.. Aan de andere kant is het draagvlak, ook voor de werkwijze, hierin misschien wel het belangrijkste.

Dat de resultaten vele malen groter zullen zijn dan bij de 'oude' manier, daar ben ik van overtuigd! Ik zie alweer uit naar je volgende case hierover!