Krachtig, begripvol en het hebben van een sterke persoonlijkheid is dat wat men tegenwoordig waardeert in de manager. Maar slechts 10% van al onze managers schijnt aan deze omschrijving te voldoen, als je tenminste de werknemers uit de 111 door Twijnstra en Gudde onderzochte bedrijven moet geloven. ‘De middelmaat regeert’, staat te lezen in de Gelderlander van 1 december 2005. Betekend dit dan 90% van al onze managers slecht functioneert, niet krachtig genoeg is, het aan persoonlijkheid ontbreekt en weinig tot geen begrip hebben voor hun medewerkers?

Stelt u het zich eens voor als 90% van het nationale voetbalteam onder de maat zou presteren, of 90% van de stroomvoorziening in Nederland zou slecht of gebrekkig functioneren, het land zou ‘te klein zijn!’ Ik kan me dan ook niet voorstellen dat 90% van al onze managers slecht of onder de maat scoort! Misschien als men vraagt; ‘hoe zou u ideale baas/organisatie er uit zien’ en men deze uitkomst vervolgens vergelijkt met de werkelijkheid dat er dan percentages uit zouden komen van 90%!

Verder lees ik in dit artikel van 1 december 2005; “dat medewerkers van organisaties die innovatief zijn en risico’s durven te nemen”, trots zijn op hun organisatie. Hier dus alleen maar tevreden medewerkers? Ook dit lijkt me iets te kort door de bocht. Veranderen, innoveren en risico’s nemen kan noodzakelijk zijn, maar dit levert toch niet automatisch tevreden medewerkers en daarmee goede managers op?
Of lees ik hier soms een (verstopte) reclame boodschap van een groot adviesbureau, verpakt in een fraai onderzoeksjasje?