Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
<p>Op termijn levert succesvolle innovatie producten en diensten waarvan de beschikbaarheid volledig wordt verwacht.</p>
<p>Ik wil er op wijzen dat dan bij deze bestaande, volledig verwachte, producten focus op het (verbeteren van) processen best ook belangrijk is. Ook daar speelt creativiteit een rol, maar dan in het besef dat beschikbaarheid van infrastructurele producten en diensten tegen zo laag mogelijk kosten geborgd dient te worden. Ik zou in dat geval aan een proces benadering de voorkeur geven.</p>
<p>Zoals vaak zit wijsheid in de nuance. (Zie ook <a rel="nofollow" href="http://digitaalbestuur.nl/opinie/structureer-verandering">http://digitaalbestuur.nl/opinie/structureer-verandering</a> )</p>
Evenwel: ook in procesoptimalisatie leidt creativiteit van mensen tot ongedachte verbeteringen - procesoptimalisatie is geen volledig wiskundige excercitie, het mee- en vooruitdenken van (productie)medewerkers is van groot belang. Ook onder ISO 9002 kun je immers nog steeds een betonnen zwemvest maken!
Veelal en niet in geringe mate wordt er vaak over procesoptimalisatie gesproken in abstracte zin.
Optimalisatie zonder menselijke inbreng is onmogelijk, ondenkbaar en onvindbaar.
In mijn optiek zijn processen altijd ondergeschikt aan creativiteit en inspiratie. Alles is in beweging, zowel mesnen als ook processen en zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Helaas lijkt de snelheid van tegenwordig een goed excuus te zijn om niet meer naar de fundamentele kracht en potentie van de mens te kijken.
Zou het zo kunnen zijn, dat leiders die de creativiteit van hun medewerkers niet aanspreken en benutten, zelf moeite hebben met authenticiteit en de bron van hun eigen vermogen nog niet ontdekt hebben?