Het vereist wat creativiteit en niet het vergroten van het mismanagement. Bovendien zul je arbo regels in acht moeten nemen. Het spreekt voor zich dat je je aan wetgeving dient te houden. De oplossing in projectmatig werken is een beetje simpel: het is niet de oplossing voor alle problemen!

Erg weinig creativiteit en gebrek aan organisatorisch inzicht in deze gevallen, wat is er met Mastenbroek aan de hand? Slecht geslapen?

De oorzaak van het niet of moeizaam slagen van veranderprocessen heeft te maken met de onrealistische eisen die aan managers gesteld worden. Als je medewerkers moet coachen, motiveren en aansturen om de productie van vandaag te draaien, dan is dat heel wat anders als het succesvol doorgevoerd krijgen van veranderingen. Voor het laatste is vooral leiderschap nodig en dat is wat anders als management.
De oplossing is om veel meer aandacht aan de ontwikkeling van leiderschap te geven, en op te houden te doen alsof leiderschap en management één en hetzelfde is.

In het artikel staat de aanbeveling om 'aan je omgeving te vragen je de spiegel voor te houden.'

Ik vind dat een goede aanbeveling, maar let wel op! Een ondergeschikte zal niet altijd het achterste van de tong laten zien; zeker niet als hij/zij enkel kritiek heeft op de leidinggevende.

Kritiek leveren is volgens mij moeilijker naarmate er:
- meer mensen aanwezig zijn
- het verschil in machtspositie groter is

Ik struikel over een van de eerste zinnen: "tussen de middag niet meer naar huis gaan om te eten".

Ik ken dat fenomeen alleen en uitsluitend in Spanje, maar dat is al hééééél lang geleden. Mijn vraag is: in welk land speelt dit en hoe lang geleden? Of . . . ZEIDEN de mensen thuis te willen eten en gingen in werkelijkheid iets anders doen?

Volstrekt ongeloofwaardig voorbeeld. Rest van het artikel daarom niet gelezen.

Jos Steynebrugh
Change Enhancement, Zoetermeer

Reactie op Jos Steyneburgh.
Het voorbeeld over "tussen de middag naar huis gaan om te eten" is echt recente realiteit in Nederland (het zijn allemaal zeer recente voorbeelden). Ik ken nog meer voorbeelden van bedrijven waar "naar huis" gaan tussen de middag voor een deel van de medewerkers gewoonte is. Ik nodig je van harte uit om het artikel verder te lezen.

Reactie op Sjoerd Talsma
Ja, ik ben het helemaal met je eens dat er te veel gevraagd wordt (of anders gezegd: veronderstelt wordt dat leidinggenven en/of managers alles moeten kunnen).Ook ben ik het met je eens dat er onderscheid gemaakt moet worden tussen "managen en leiderschap". Ik verwijs hiervoor naar diverse boeken van René ten Bos. Er zijn situaties waarin productie maken onder grote druk staat. Veel ruimte is er dan niet om te coachen en te ontwikkelen. Maar is dat op langer termijn ook effectief?

Misschien moet je eens wat verder rondkijken....

Naast Spanje en Frankrijk, waar ik in de jaren dat ik daar werkte ik dit regelmatig meemaakte, maak ik "thuis lunchen" nog dagelijks mee.

Bij kleinere organisaties, vooral als er veel lokaal wonende medewerkers werken, komt dit nog zeer regelmatig voor. Zo werk ik nu bijvoorbeeld voor een middelgrote gemeente, en een fors deel van onze ambtenaren woont ook in de gemeente en gaat "tussen de middag" thuis eten.

Overigens, ook al zouden deze medewerkers iets anders doen dan in hun lunchpauze eten: who cares?

Jammer dat je na een eerste "verkeerd" voorbeeld afhaakt; een beetje kortzichtig. En bovendien blijkt het onterecht, het voorbeeld is helemaal niet zo verkeerd.