Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Leidt dit dynamische duo tot meer vrijheid of tot uitbuiting? Wordt het zelfsturing of een dwangbuis?
Gaat dit verschijnsel zich als een inktvlek uitbreiden over de arbeidsmarkt?
Dit zijn vragen die in snel tempo aan urgentie winnen.
Een voorselectie op basis van algoritmen zal bij het inhuren van mensen mogelijk worden. Immers alle mensen zijn op basis van hun uitingen op het net in algoritmen te vatten. Google en Facebook doen dit al om adverteerders van dienst te zijn. Het is een koud kunstje om relevante gegevens in een door werkverschaffers en recruiters gewenste vorm te gieten. De eerste tekenen zijn er al: <a href="https://www.managementsite.nl/welk-cv-wordt-als-eerste-uit-de-stapel-sollicitaties-geplukt" target="_blank">Big data voorspelt wie op sollicitatiegesprek mag komen</a>.
Ik verwacht dat binnenkort de aanbieders van dergelijke vormen van dienstverlening op de markt gaan verschijnen. In hun onderlinge concurrentie zullen ze een steeds fijnmaziger net van gegevens over werkzoekenden uitgooien. Ik zie het op LinkedIn al voor me.
<em>Big brother is watching you!</em>
Is dit een paranoide fantasie of wordt het werkelijkheid?
Je gaat in op een thema dat ikzelf eerder al eens heb aangestipt met de titel 'beter, sneller en gelukkiger door technologie?'
https://www.managementsite.nl/digitale-alter-ego-technologie
Dat de dominantie van technologie toeneemt is een 'open deur'. Hoe we technologie inzetten en gebruiken (of misbruiken?) is eigenlijk veel meer een ethisch of moreel vraagstuk. Hier zou je een (maatschappelijk) debat over dienen te voeren. Daarbij moeten we niet weglopen voor het feit dat technische oplossingen al in veel gevallen het menselijke vermogen overtreffen. Dat dit nu ook steeds meer op cognitief niveau gebeurt is blijkbaar iets dat zorgen baart. Maar is dit dan een reden om technologie niet te gebruiken?
Wat mij tevens opvalt is dat de morele discussie over de inzet en het gebruik van technologie op ManagementSite achterwege blijft. Artikelen die dit aanstippen leveren over het algemeen veel minder reacties op. Duidt dit op een vorm van technische onwetendheid of technische desinteresse bij veel lezers van artikelen op ManagementSite?
Mogelijk dat reacties van andere lezers mijn beeld tegenspreken of bevestigen.
Vriendelijke groet,
Leon
Méér zekerheid krijg je door het kennen van je eigen mogelijkheden en prestaties. En door deze objectief te delen met de wereld. En door de beloningen te kennen die de wereld daarvoor biedt. Marktvragen en beloningen die altijd in beweging blijven, en waarin je mee wilt bewegen.
Het informatietijdperk maakt dit alles mogelijk en zorgt er op een transparante en objectieve manier voor dat je naar prestatie wordt beloond. De schijnzekerheid van een vaste baan maakt plaats voor realtime beweging, waarin je zelf bepaalt of je voorop loopt in de snelle veranderingen, of langer actief blijft in de oudere werelden. Of hoe je dat afwisselt of combineert. En hoe ambitieus je bent, of lekker wilt afbouwen. Waarbij je ook in het laatste geval altijd naar prestatie wordt beloond.
Vaarwel discriminatie! Niet meer op leeftijd, of op andere statistische groepskenmerken. Maar puur op basis van jouw persoonlijke profiel, zekerder en eerlijker kan je inkomen niet zijn. Omdat grappig genoeg verrassingen verdwijnen door 'al deze veranderingen'. Want jouw beweging en vermogen wordt het nieuwe ijkpunt waar de wereld omheen beweegt en afhankelijk van is.
Je zou het meest cynisch nog een ratrace kunnen noemen voor jezelf, maar dat is het dan voor iedereen en niet meer dan voorheen, en je creëert juist rust door daarin op elk moment een duidelijke positie te hebben. Je bent inderdaad je reputatie! (uit het gerelateerde artikel/trend in de eerste reactie). Onafhankelijker kun je praktisch niet zijn, wat nou 'uitbuiting'.
Allebei zien jullie deze ontwikkeling als een goede zaak. Vaarwel discriminatie, objectiever en rechtstreeks verbonden met de eigen verantwoordelijkheid, handel en wandel van mensen. Zoals Sander het fraai formuleert met: 'jouw beweging en vermogen wordt het nieuwe ijkpunt waar de wereld omheen beweegt en afhankelijk van is'.
Inderdaad, op deze manier een wenselijke en positieve ontwikkeling. Elders beschrijf ik deze trend zelfs als een beschavingsoffensief: https://www.managementsite.nl/online-beoordelings-systemen-civilisatie-offensief
Er blijft nog wel de vraag: Wat gebeurt er met de mensen die niet aan dit nieuwe ijkpunt voldoen? De groep outsiders die nu al uit de boot valt wegens onaangepast gedrag en onvoldoende opleiding is aanzienlijk. Zal deze groep in de On Demand economie steeds sneller gaan groeien?”
Het on demand werken wordt ook steeds meer want de uiteindelijk consument wil minder betalen om meer over te houden voor andere zaken.
Naarmate deze ontwikkeling verder toeneemt zal het standaard worden, dus het niewe ijkpunt is dan de standaard en mensen zullen zich moeten aan (kunnen) passen en niet idereen zal dat kunnen.
De groep zal zich dus verplaatsen van de huidige werkwijze naar de nieuwe on demand economie. En dan zijn er vast weer anderen die hier goed aan verdienen.
zoals genoemd een leuke discussie over een ontwikkeling welke nog voor veel beweging zal zorgen.
Althans, idealiter. In de huidige praktijk worden vaste medewerkers vaak 'gedoogd' en gaan ze bij verminderd functioneren niet minder verdienen. Ze worden als lastig of ballast beschouwd en vliegen er pas later bij een reorganisatie uit. En dan is al een stuk ontwikkelpotentieel onbenut gelaten en verloren gegaan. Zij worden langzaam star en voelen zich daar niet comfortabel bij, maar de druk om te blijven ontwikkelen is te laag en men gaat zich ingraven, aansluiten bij vakbonden etc.
Met de genoemde algoritmes echter wordt voortdurend en eerlijk gemeten, en kent men altijd zijn waarde. Er kan dan ook bewust worden gekozen om bijvoorbeeld (een tijdje) helemaal niet te ontwikkelen als de waarde voldoende is ten opzichte van de persoonlijke doelen. Het is op die manier comfortabel door transparantie en heldere verwachtingen; vaarwel vakbonden en ontslagrecht etc.
Er zijn geen outsiders of insiders, maar een oneindig spectrum van smaken en niveaus, voor elk wat wils. Want alles heeft zijn prijs en ieder heeft zijn budget. Angstcultuur verdwijnt en mensen gaan zich richten op hun specifieke kwaliteiten, hun meerwaarde. Hun valkuilen zijn immers gewoon bekend, en daar heb je andere mensen voor, of maatregelen. En waar het echt niet gaat is dat veel sneller duidelijk en is het misschien tijd voor een andere strategie.
Voldoende opleiding? Geen issue aan de vraagzijde. Een diploma valt in het niet bij echte data over prestaties. Opleiding is er alleen nog maar voor de suppliers zelf, zoals het bedoeld is. Ik noem het geen werknemers meer, want dat concept verdwijnt hiermee ook, aansluitend op het andere artikel en de apps die gaan komen. Als de meerwaarde (en beschikbaarheid) van suppliers openbare informatie is, wat kan een werkgever daar dan nog aan toevoegen? Of anders gezegd: wat zou hij er meer aan verdienen dan de supplier zelf? Die laatste zou wel gek zijn.
Algoritmes / mechanische oordeelsvorming gaat ons echter ook veel goeds brengen. Inderdaad meer objectiviteit. Maar ook het risico van ongewenste onbedoelde bij-effecten (bijv. discriminatie). Van belang is volstrekte transparantie. Als het niet transparant kan, dan niet beginnen aan mechanische oordeelsvorming als mensen er nadeel van kunnen ondervinden.