Geheel mee eens maar ook de 55 pluser zou eens vanuit de positie moeten stappen om dit te laten zien. Teveel zitten in hun comfortzone en dat geeft geen plezier laat staan geluk en passie.

Altijd tijdelijke banen (projecten) gehad. In loondienst en soms als freelancer. Ik weet niet hoeveel werkgevers en opdrachtgevers.
Nee nooit kunnen vastroesten. Veel organisaties en medewerkers leren kennen.
In 2007 na fusie mijn eerste vaste contract. Tot 2012. Zwaar weer en ik zat in de foute leeftijdsgroep, functiegroep en aantal dienstjarengroep. Dus boventallig.
3x gelukt om werk voor een jaar te vinden. Maar het laatste jaar alleen nog 2 hele kleine opdrachten. Ik kan mijn goud niet meer kwijt, terwijl ik ook nog lood, brons en zilver heb te geven. Van alles wat :) Zou dat zo graag nog een aantal jaren willen inzetten.
Kom maar op met je projecten!

Mensen van 55 jaar en ouder te betitelen met "in de herst van hun leven" zal zeker helpen. Al eens in het bos gelopen in de herfst?

Een 55+er in mijn geval 60+ leeft niet in een rustige herfstperiode maar in een stormachtige herfst.
Door de inkrimping in het bouwmanagement (de bouw algemeen) ben ik en jammer genoeg en velen met mij, ongewild werkloos geworden. Terugkeren op de arbeidsmarkt wordt na twee jaar uitkering alleen maar moeilijker. Na 40 jaar hard werken raak je straks in de bijstand en moet je 3 jaar overbruggen om (vanwege de telkens uitgestelde pensioenleeftijd) je pensioen te bereiken.
Het goud van de 55+er glipt je tussen de vingers door.
Je leeftijd speelt je parten bij het solliciteren, ze zeggen het niet maar wanneer je afwijzingen terug krijgt met de opmerking dat relevante kennis en werkervaring niet toereikend is, voor werk wat in principe een eind onder je niveau ligt, doet zeer en komt ongeloofwaardig over. Vooral wanneer deze opmerking van een gemeentelijke instantie afkomstig is.
Nee de herfst gaat over in een strenge winter die we trotseren met de gedachte dat er velen zijn die het veel erger hebben dan wij. Laat de politiek zich maar eens over deze groep werkzoekende 55+ers met soortgelijke omstandigheden buigen.
Ik sluit me bij de woorden van Marijke aan; Kom maar op met je bouwprojecten!!

Iedereen blijft zelf verantwoordelijk voor zijn/haar inzetbaarheid en aantrekkelijkheid. Dat wordt duidelijk als je de grens van 50+ passeert. Op 60 jarige leeftijd een leuke vaste baan gevonden na 11 jaar zelfstandigheid. Het kan wel, maar praat dan niet over je herfst of de problemen die je hebt. Toen mijn toekomstige baas vroeg waar ik over 5 jaar wilde staan was mijn antwoord: Dan ga ik met pensioen! Op zijn opmerking: "maar je klinkt niet zo oud', was mijn reactie: maar zo voel ik me ook niet! Nu 5 jaar later wil hij me graag betrekken bij zijn nieuwe onderneming, met de opmerking: waarom zie jij toch altijd weer nieuwe dingen en krijg jij de dingen wel voor elkaar.

Kortom het kán en lukt wel. Laten we het daar meer over hebben. Oud goud is nog steeds veel geld waard, maar dan wel van 14 karaats of hoger.