Zaken doen in....Zuid-Afrika: zaken doen in een land van uitersten (2)

Momenteel sluit de 1minutemanager een werk-vakantie af in Zuid-Afrika en ik kan u verzekeren, er zijn slechtere plekken op aarde om vakantie te houden....EN om te werken. Dat neemt niet weg dat Zuid-Afrika een land is van zeer grote contrasten. Enerzijds is er enorme welvaart voor een klein, voornamelijk blank deel. Daartegenover staat grote armoede voor de meerendeels zwarte bevolking. Paleizen van huizen staan soms op een steenworp van werkelijk verschrikkelijke townships, waar golfplaat het belangrijkste bouwmateriaal is. De geschiedenis kan duidelijk niet zo maar gekeerd worden. Toch zijn er grote kansen voor hen die risico durven nemen. Wellicht momenteel meer dan waar ook ter wereld. Zowel de positieve als de negatieve aspecten van het land worden nu kort belicht.

Laat ik beginnen met het wonder van Zuid-Afrika. Geen land ter wereld lijkt mij te kunnen bogen op zo'n mooie natuur, zo'n diversiteit in flora en fauna en zo'n rijkdom aan grondstoffen. Een lokale grap hier is dan ook: Waarom heeft God ons zoveel moois gegeven? De mooiste dieren, planten en bloemen, mooi weer, prachtige natuur en zoveel grondstofrijkdom? Ja dat is waar, maar weet je wat hij ons als tegenwicht gegeven heeft? Onze overheid! Niet vreemd dat de bevolking dit soort grappen maakt als je weet dat momenteel een groot deel van het parlement (+/-100 leden van het parlement heeft nu al een strafblad of staat onder verdenking van fraude e.d.) onder verdenking van fraude en valsheid in geschrifte staat in de 'Travelgate affaire', waarbij parlementsleden onterecht reischeques declareerden voor vele honderdduizenden euro's.

Wat is nog meer bijzonder in Zuid-Afrika? Persoonlijk vind ik de mensen en de mentaliteit van de meeste mensen, van elke achtergrond, ras en gezindheid, werkelijk hartverwarmend. Zeer geïnteresseerd en servicegericht. Voorbeeld: U kunt het geloven of niet, maar zojuist kwam de chef van het restaurant waar ik net heb gegeten mij via zijn mobiele telefoon nummers van zijn cd collectie brengen (dat kan dus), in mijn hotel, om te uploaden op mijn i-pod. Terwijl het razend druk is in zijn tent! Ik had de man nog nooit gesproken! Ik had tijdens het eten een nummer gehoord en gevraagd welke artiest het was. Nu bezit ik het levenswerk van deze artiest. Van een fooi wilde de beste man absoluut niet weten. Zo gaat het hier dag na dag, zonder onderscheid tussen de verschillende rassen. Bijzonder om mee te maken en je leert direct weer hoe arm wij op dit gebied in Nederland zijn geworden. Hier zou iedere restaurateur naar toe moeten om te zien wat gastvrijheid en kwaliteit betekent.

In Zuid-Afrika wil men echt dat het gaat lukken, het veranderen van het land van Apartheid naar een land waar men in gezamenlijkheid er iets van maakt. Toeristen zijn belangrijk. Die vertroetel je. Dat zie je, voel je, proef je en hoor je.

Apartheid verdwenen? Soms zie je al resultaten, soms helemaal niet. Het is en blijft voorlopig nog heel lang moeilijk. Neem bijvoorbeeld het aantal publicaties op de universiteiten. Terwijl maar 8% van de bevolking blank is, is 98% van de wetenschappelijke publicaties geschreven door blanke auteurs. Schrikbarend. Kennis heeft weinig status onder de zwarte bevolking, geld des te meer. Geen wonder dat promoveren niet leidt tot schouderklopjes, maar tot gefronste wenkbrauwen. Ook zie je vaak dat de zwarte bevolking wel heel gedwee is. Dat kan niet anders dan een uitvloeisel zijn van tientallen jaren Apartheid.

Toch zijn er ook vele mogelijkheden om zakelijk te scoren in dit land. Hoewel het nieuws vandaag bericht dat de uitstroom van de intelligentsia tot staan gebracht lijkt te zijn en er zelfs terugkeerders zijn (zie vorig bericht over Zuid-Afrika) zijn er vele sectoren waarin nog veel gewonnen kan worden, zoals de eerder genoemde bouw, wegenbouw en horeca. Maar ook in de dienstverlening en de reisbranche is veel te verwachten de komende jaren. De verwachtingen omtrent het WK voetbal 2010 zijn enorm hoog en de overheid wll ontzettend veel aanpakken, van de wegen tot het beperken van het aantal krotten van auto's op straat en van een terugdringen van de criminaliteit tot verhogen van de werkgelegenheid. Verhalen over criminaliteit en ongevallen domineren hier echter nog het nieuws. Vandaag de (waarschijnlijk nogal brute) moord op de laatste bokser tegen wie Muhamed Ali ooit gebokst heeft, Trevor Berbick. Gisteren de overval op de bejaarde Nadine Gordimer, de Nobelprijswinnares voor literatuur, die in haar huis is beroofd van al haar waardevolle bezittingen. Iets dat hier vrij normaal wordt gevonden. Vorige week de dood van de jonge popster (kwaito-muziek) en een van de mooiste vrouwen van Afrika, Lebo Mathosa, ten gevolge van een auto-ongeluk (ook veel voorkomend). Het lijkt hier niet op te houden. Dramatisch en zeer ongeruststellend. Gelukkig was ik vooral in kleinere dorpen waar men verzekerde dat je 's avonds (of overdag) nog zonder gevaar op straat kon lopen. In Kaapstad kan dat echter haast niet.

Kortom, een fantastisch land met werkelijk de grootste contrasten die ik tot op heden in mijn leven heb gezien. Ik zal zeker terugkeren, zakelijk zowel als privé en zal hierover blijven berichten. Want wie verandering wil zien en er zelf aan wil bijdragen op een nationaal niveau, die moet naar Zuid-Afrika. Daarvan ben ik inmiddels overtuigd.