Het Duitse elftal is het WK van 2010 geweldig begonnen met een prachtige 4-0 overwinning tegen Australie. Nu zult u wellicht denken dat Down Under niet echt tot de beste landen ter wereld behoort, maar Oranje heeft zelfs een negatieve balans tegen dit elftal! Op alle punten overklasten de Duitsers de Australiers. Hoe kan dat, wat ligt hieraan ten grondslag? In 2006 publiceerde ik hiertoe mijn studie over het Duitse voetbal, De laatste minuut en onlangs nog Oranje wereldkampioen. Bijgaand een korte analyse die van beide boeken gebruik maakt.Waarom nemen de Duitsers spelers als Miroslav Klose en Lukas Podolski wel mee naar het WK, terwijl ze al een jaar lang geen bal raken, en gaat het Nederlands elftal op stap zonder Ruud van Nistelrooij? Dat is de kern van het cultuurverschil tussen Duitse en Nederlandse trainers. Klose en Podolski hebben het afgelopen seizoen onvoorstelbaar slecht gepresteerd, waarbij voormalig topspits Podolski voor FC Koeln niet of nauwelijks het net wist te vinden. Ook Klose was niet in beeld en vaste bankzitter onder Louis van Gaal bij FC Bayern. Toch zijn beide spitsen in goede vorm nu het WK is begonnen. En Ruud van Nistelrooij, de topspits van Oranje die na veel blessureleed al weer flink aan het scoren? Die zit thuis achter de Nintendo.
Het vertrouwen dat de Duitse bondscoach geeft aan Klose en Podolski laat zien dat Duitsers uitgaan van lange termijn, van bouwen op oude successen en stap voor stap verbeteren. Heeft Oranje sinds de oorlog zo'n 40 bondscoaches versleten, de Duisers komen net over de tien trainers. Continuiteit en een steeds weer verbeterde aanpak is kenmerkend voor de Duitsers. En ze laten oude topspelers niet vallen maar geven ze een laatste kans op succes, maar wel na keiharde training.
Vergelijk het eens op deze manier, een betere metafoor kan ik niet bedenken. Nederlanders zijn handelaars, ze zien een kans en pakken die. Mislukt het, dan volgt vast wel weer een andere kans. Het heeft iets ondernemends, opportunistisch en is risico-nemend. Gaat het mis, nu ja, ' het is en blijft maar een spelletje' . De Duitsers daarentegen zijn machinebouwers, ze verbeteren stap voor stap de bestaande processen en komen zo ook steeds een beetje verder in hun kennis en weten. Gaat het mis, dan willen ze leren van hun fouten en verbeteren ze de onderliggende processen: zie de strafschoppen en de conditie, waarbij het voor de Duitsers fout ging in respectievelijk 1976 en 1936. Daarna dus niet meer op deze gebieden. Het is stabiel, voortbouwend en risicomijdend. Voor beide methoden is wat te zeggen, maar in het voetbal lijkt het de tijd te zijn voor de Duitse methode. Vergelijk het eens met de Nederlanders, die nog steeds uitermate zwak presteren op penalty's en in verlengingen!
De Duitse aanpak kenmerkt zich door Kampf, Einsatz, Willen, Ordnung en Leidenschaft, oftewel KEWOL. De Nederlandse door het Ajax-systeem van TIPS, Techniek, Intelligentie, Personality en Snelheid. Teamgeist of teamgeest is in beide landen een belangrijk issue.
Het goede spel van de Duitsers mag voor Nederlanders geen verrassing zijn. Duitsland: halve finale (het gezegde is: als Duitsland slecht speelt halen ze de finale, spelen ze goed dan winnen ze die!). Oranje? Ik gok ook op halve finale, mede gezien de zwaardere loting dan de Duitsers.
Kortom, what' s new? lessen? 1) leer van je fouten en doe er ook echt wat aan 2) verbeter processen stap voor stap 3) sta open voor veranderingen 4) innoveer 5) de kritieke succesfactoren zijn conditie, mentale weerbaarheid, strafschoppen, dode spelmomenten en teamgeest 6) talent alleen is niet genoeg.
CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro