Het Commitment van Minister Kamp voor Groningen

Het blijft rommelen in Groningen, zowel onder als boven de grond. Ik heb het van afstand gevolgd en daarbij vooral gelet op de door Minister Henk Kamp van Economische Zaken gebruikte terminologie, die het niet eens is met kritiek dat het kabinet te weinig geld beschikbaar stelt voor het gaswinningsgebied in Groningen. 'Er werd al gezegd dat het te weinig was voor ik had gezegd hoeveel het zou worden', zei Kamp enige tijd geleden in het tv-programma Buitenhof. Hij vindt het bedrag van 1,2 miljard voor 5 jaar 'heel veel geld'. Kamp zei daar ook dat er ook na de periode van 5 jaar een 'commitment' blijft om Groningen te helpen. Hij ging er niet op in hoe dat zal gebeuren. 'We gaan eerst dit uitvoeren.'

Het begrip commitment is interessant in deze context. Er is een toezegging voor de komende vijf jaar, maar wat dan? In mijn boek 'Commitment, de belofte van betrokkenheid en bevlogenheid' geef ik een zo kort mogelijke definitie van het begrip: 'commitment is een vrijwillige, maar niet vrijblijvende afspraak of belofte'. Kortom, wie het over commitment heeft, verplicht zich tot iets, bijna altijd in relatie tot anderen. Dat kan een budget zijn, een concrete toezegging over geld, tijd of plaats. In het geval van minister Kamp is dit echter niet toetsbaar, want waaruit bestaat zijn commitment dan? Is het niets meer dan een loze belofte?

Daar lijkt het wel op. In dat geval had Kamp het beter bij 'betrokkenheid' kunnen laten. Ook dat is vrijwillig, maar wel vrijblijvend. Neem voormalig Koningin Beatrix, een volgens velen zeer betrokken vrouw. Het staat zelfs centraal in de beschrijving van haar regeerperiode op de website van de Koninklijke Bibliotheek: 'Koningin Beatrix vulde tijdens haar koningschap de maatschappelijke kant van haar functie anders in dan haar moeder, koningin Juliana. Maar zij toonde een vergelijkbare betrokkenheid.'

Betrokkenheid is iets anders dan commitment. Beatrix bezocht rampgebieden en bood een luisterend oor, gaf de mensen aandacht en liet zien dat het haar aan het hart ging. Maar zij zegde nooit iets toe, gewoonweg omdat zij dat in de constellatie van ons koninkrijk niet kan en mag doen. Zij kan geen budgetten toezeggen, geen nieuwe dijken laten bouwen of andere politieke beslissingen nemen. Kortom, zij is betrokken met haar onderdanen, maar zij kan zich niet committeren. Dat kon zij wel aan het koningschap an sich, aan haar gezin en familie.

Minister Kamp gebruikt het begrip commitment dus ijdel. Het heeft geen inhoud. Er wordt niets concreets gemaakt, geen budget, geen tijd, geen oplossing. Alleen dat er over vijf jaar nog steeds commitment is om Groningen te helpen. 'We blijven in gesprek en een vinger aan de pols houden', zoiets dus. Het is vrijblijvend, zoals zoveel managementbegrippen. Denk maar aan passie, bevlogenheid en betrokkenheid.  Het is de vraag of de Groningers daar gelukkig mee zijn en genoegen mee nemen.

Het boek 'Commitment, de belofte van betrokkenheid en bevlogenheid in organisaties' is te bestellen via managementboek, boekhandel of uitgever Boom/Nelissen.