Europese Commissie ziet Governance niet meer zo zitten

De Europese Commissie heeft er geen zin meer in. Althans, niet in het opstellen van (extra) regelgeving c.q. regulering op het gebied van Corporate Governance. Het herstellen van het vertrouwen van investeerders is niet langer meer prioriteit nummer 1 en de wetgevers moeten alleen ingrijpen als er een bewijs is van marktfalen. De focus van de Commissie is nu gericht op de concurrentiepositie. (In het kader van de DSB affaire, herplaatsing van een post van 27 november 2005! )

De Europese Commissaris voor de interne markt Charlie McCreevy stelt dat noodoplossingen als gevolg van de desastrueze ontwikkelingen bij onder meer Enron en Parmalat niet meer nodig worden geacht. Volgens McCreevy is het EU Law and Corporate Governance Action Plan succesvol geweest. Voorbeelden van successen: het nieuwe raamwerk voor accountancycontroles; de eindverantwoordelijkheid van Raden van Bestuur en Toezicht voor financiele en niet- financiele verantwoordingen; het verbeteren van de transparantie van de betalingen aan de directie alsmede het verhogen van het aantal onafhankelijke toezichthouders.

Maar nu is het tijd voor de concurrentiepositie. Een doelstelling die al in 2000 tijdens de bijeenkomst van de leiders in Portugal was overeengekomen, maar door de schandalen bij o.m. Enron en Parmalat (en Ahold, GV) naar de achtergrond werd gedrukt. De positie van Europa staat onder druk volgens McCreevy. De wereldbank ziet slechts twee Europese landen in de top tien landen van de wereld en slechts elf in de top dertig. De Commissie bepleit onder meer 'betere regelgeving', door velen gezien als een teken dat de Commissie minder regels en bureaucratie wil bewerkstelligen. Volgens McCreevy is veel Europese regelgeving in de periode tussen de jaren zestig en de jaren negentig ontstaan. Sindsdien zijn niet alleen de markten veranderd maar ook de wensen van de stakeholders. Er wordt nu gewerkt aan een enkele wetgevende test die de ondernemingswetgeving en -directieven zowel zal moderniseren als vereenvoudigen en het dode hout in regel- en wetgeving zal verwijderen.

Er is echter ook wantrouwen en kritiek op het beleid. Klaus-Heiner Lehne, lid van het Europees Parlement stelt: ' ten aanzien van de rechten van aandeelhouders over de Europese grenzen heen leven wij nog in de middeleeuwen' (nou heb ik altijd gedacht dat het eerste aandeel in 1602 in de VOC is uitgegeven, dus ver na de middeleeuwen, maar goed, GV). ' We gebruiken de technische mogelijkheden die wij hebben nog lang niet' , aldus Lehne, die ook snel voortgang wil zien ten aanzien van het 'een aandeel, een stem' uitgangspunt.

Tsja, wat vind ik hier nu weer van? Het klinkt weer allemaal positief en het lijkt erop alsof voortgang wordt gemaakt. Minder regels, het klinkt als muziek in de oren. Maar toch zou ik tegen Mr. McCreevy willen zeggen: 'Walk Your Talk' . Eerst zien en dan geloven. Het is daarbij natuurlijk vreemd dat beleidsmakers altijd weer achter de feiten aan lijken te lopen. Nu Parmalat, Enron en Ahold 'voorbij'  zijn, is extra regelgeving plots overbodig. Wedden dat als er een nieuw schandaal komt, er plots weer een roep is om extra regelgeving. Zeg dan maar dag met je handje tegen concurrentiepositie, opruimen van dood hout en minder regels. En leiden de uitspraken van McCreevy niet direct tot minder aandacht voor governance in boardrooms, terwijl het daar eigenlijk nog steeds prioriteit nummer 1 zou moeten zijn?

Zie ook de minder regels specialisten: www.regelzucht.nl

Bron: Financial Times