'(....) je in je leven verschillende fouten moet maken, om later ze niet meer te maken'. Hoera! Er is weer een nieuwe tegeltjeswijsheid van Johan Cruijff aan zijn reeds rijke oeuvre toe te voegen. Je kan er inmiddels een fikse badkamer mee betegelen. Cruijff blinkt uit in eenvoudig te begrijpen oneliners. Je hoort het en denkt, ja, zit wat in. Terwijl de qoutes tegelijkertijd onnavolgbaar zijn. Want zeg zelf, ook deze quote is afkomstig van het Orakel uit Betondorp: 'Voordat ik een fout maak, maak ik die fout niet.'
Het is juist die mix van niet te combineren uitspraken die vaak voor zowel begrip, vermaak als kritiek zorgt. Het genootschap Onze Taal heeft ooit een mooi artikel gewijd aan het taalgebruik van Cruijff, dat kort gezegd een mix bleek te zijn van straat- en/of voetbaltaal, Amsterdams en 'intellectuele woorden'. De bovengenoemde uitspraak over het maken van fouten komt uit het programma 'De Wandeling', waarin Cruijff laat optekenen vele fouten in zijn leven gemaakt te hebben. Daarbij komt zijn beruchte investering in een varkensfokkerij natuurlijk als eerste om de hoek kijken. Het is ontwapenend om de oud-voetballer over deze misser te zien en horen praten. Inmiddels kan hij er om lachen. Wij ook, want dankzij dat mislukte avontuur hebben we nog vele jaren op de velden mogen genieten van de eigenlijk al gestopte voetballer. Een voetballer die kan lachen om zijn fouten, kom er eens om dezer dagen. De tenen zijn lang in voetballand en kritiek wordt niet gepikt. Ook Cruijff heeft het daar altijd erg moeilijk mee gehad, maar waarschijnlijk komt de wijsheid met de jaren.
Toch, als je de oud-voetballer hoort spreken over het leren van fouten, dan begint er bij mij altijd iets te kriebelen. Het blijft natuurlijk vreemd dat Cruijff in interviews zegt dat je zowel wel als niet kunt trainen op strafschoppen. Dan kom je natuurlijk aan mijn stokpaardje. De voetbalcultuur lijdt aan een enorm 'not invented here'-syndroom, loopt jaren achter op datgene wat spelers goed onderbouwd kan helpen en leert juist veel te weinig van fouten. Daarbij is met name het missen van strafschoppen een 'blinde-vlek' die alleen in Nederland op begrip kan rekenen. Dat blijft verbazen. Mocht u bijvoorbeeld de keeperswissel tijdens het WK een fantastische ingeving gevonden hebben, dan kan ik uit persoonlijke ervaring melden dat het bijna 15 jaar geduurd heeft voordat dit in 2000 gelanceerde idee eindelijk is overgenomen door het voetbal.
Van het missen van strafschoppen kan je leren, alleen de Nederlandse voetballers en trainers doen dat niet. Maar misschien is dat logisch en gaan ze het 'pas zien als ze het doorhebben'.
Bondscoach coaching handboek voor 16 miljoen Nederlanders
'Bondscoach!, coaching handboek voor 16 miljoen Nederlanders’ is verschenen bij Voetbal International en te bestellen c.q. beschikbaar is via managementboek, Bol.com, AKO, Bruna en overige boekhandels.
CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro
Mooi stuk weer. En de allerbeste wensen voor 2015. Ik hoop veel van je te lezen/leren.
Als reactie op jou Cruijff stuk:
Ik merk in voetbal (en sport en ander emotionele ego prikkelende organisatie-wedstrijden en competities) dat degene die wint even gelijk heeft. En dat is verslavend. Ook al was het geluk en onbewust bekwaam, succes maakt het soms even alsof je de wijsheid in pacht hebt. Dit wordt versterkt door de volgers die op de roem af komen en er bij willen horen. En voordat je het weet is er een nieuw 'geloof' ontstaan dat niets te maken heeft met de laatste stand van de niet gelezen wetenschap.
Wat mij het meeste opvalt is dat bij die Sport en Organisaties, er nog steeds bij de Ego's een onderscheid wordt gemaakt tussen Lichaam en Geest. (zelfs tussen lichaam, geest en ziel (spirit) ) Ondanks de wetenschap op alle 2 (3) gebieden en de combinaties er van, blijft de toevallig onbewust bekwaam, winnende Ego gevoelig voor intuïtieve en emotionele bronnen voor succes. Feelings are facts, maar allen als ze meegnomen worden in de complexe mix van alle zaken die invloed hebben op dt succes.
Gelukkig maar, want de entertainmentwaarde blijft afhankelijk van emotie, stom geluk en veel expressieve en vallende ego's.
je slaat de spijker op vele punten op de kop. de trainer die wint heeft gelijk, en omdat trainers bijna altijd oud spelers zijn moet een trainer natuurlijk...inderdaad, een oud speler zijn...totdat Jose Mourinho kwam natuurlijk...wetenschap wordt inderdaad niet gelezen en zelfs voordat men het gelezen heeft terzijde gelegd...veel te gevaarlijk en bedreigend voor de analisten die werkelijk hemeltergende uitspraken op tv doen die vaak dertig jaar achterlopen bij de hedendaagse realiteit. En inderdaad, wie wint heeft (even) gelijk...we willen geloven dat de geweldige oud speler (Rijkaard, Seedorf, Van Basten) altijd een even briljante trainer is, misschien moeten we gewoon accepteren dat het entertainment is en het compleet niet serieus nemen, maar ja, dan is het eind zoek. Gelukkig zijn er veel sporten waarin en wetenschap wel serieus neemt...en dan heeft het meteen ook succes, denk aan de Nederlandse honkballers, de waterpoloploeg dames, zwemmers en schaatsers...die liggen echt in een deuk van de voetbalverhalen...ik blijf in ieder geval alle middelen inzetten om nieuwe ontwikkelingen te duiden en hierover te informeren. Hartelijke groet, Gyuri