De laatste weken van het jaar verschijnen traditiegetrouw interessante onderzoeken over de effectiviteit van managers, medewerkers of trainingen. Gelukkig is dat ook dit jaar weer het geval. En ja hoor, de Nederlandse werknemer baalt van de manager. Liefst een derde van hen is ontevreden over de manager c.q. het management van zijn of haar baan. Deze ontevredenheid over de leidinggevenden leidt er toe dat een kwart van de werknemers denkt over twee jaar een andere baan te hebben. En zoals altijd ligt de schuld bij gebrekkige communicatie en tekortschietend leiderschap. Dagblad Metro daarentegen liet zien dat de Nederlandse werknemer erg tevreden is met de baan. En weer ander onderzoek laat zien dat cursussen een effectiviteit van slechts 20% hebben. Ook geen nieuws, want vergelijkbare onderzoeken bestaan al tientallen jaren, maar de boodschap is wel erg hardnekkig. Daar ligt de oplossing dus ook niet. Waar wel?Het bovenstaande komt voort uit onderzoek uitgevoerd door Integron. 4400 respondenten binnen elf verschillende sectoren gaven hun mening. Medewerkers willen wel beter, maar worden gefrustreerd door onderontwikkeld leiderschap en gebrekkige interne communicatie, waardoor zij te weinig voldoening uit hun werk halen. Wel is men tevreden over de arbeidsomstandigheden, samenwerking binnen de organisatie en veiligheid. De sectoren overheid, non-profit en onderwijs scoren op het gebied van vertrouwen in het inlevingsvermogen van de directie en het management laag tot zeer laag; bij de overheid komt de score niet boven een 4,6 uit (hoezo zesjesmentaliteit?) en binnen het onderwijs op een erg magere 5,1. De retailsector doet het goed met een score van 7,0. Uit vrijwel gelijktijdig gepubliceerd onderzoek van dagblad Metro blijkt echter dat de Nederlandse werknemer zeer tevreden is met zijn of haar baan.
De gegevens sluiten prachtig aan bij de afscheidsrede die Professor Willem Mastenbroek afgelopen week aan de Vrije Universiteit hield. Niemand zal ontkennen dat goede communicatie en commitment van de top belangrijk zijn tijdens veranderprocessen, toch wil het maar niet lukken. Neem het volgende voorbeeld: onlangs vond ik een oude foto van mijn vader die een presentatie gaf aan managers, staand voor een flip-over. Het enige woord op de flip-over? Communicatie. Jaargang? 1957! Kortom, in 50 jaar tijd lijkt er niets te zijn veranderd. Wat gaan we er gezamenlijk aan doen om ervoor te zorgen dat 'we' in 2057 niet nog steeds voor de flip-over staan om het woord 'communicatie' hierop te kalken?
Trainen lijkt in ieder geval niet de oplossing te zijn, want deze week verscheen ook een onderzoek waaruit bleek dat trainingen voor werknemers nauwelijks succesvol zijn. Slechts twintig procent van de opgedane kennis wordt daadwerkelijk in praktijk gebracht. Dat is althans het betoog van hoogleraar Toon Taris. Volgens Taris bestaat het besef van het geringe rendement van cursussen wel degelijk bij werkgevers en is het één van de eerste dingen waarin wordt gesneden als er minder geld is. 'De werkgevers beschouwen het als een cadeautje.' Verhalen van ex-topsporters aanhoren of vlotten bouwen om de teambuilding te stimuleren, kun je volgens Taris beter een bedrijfsuitje noemen. Een cultuuromslag is op dergelijke wijze moeilijk voor elkaar te boksen.
Taris bepleit dat werkgevers nauwgezetter de resultaten van cursussen en opleidingen evalueren en bovendien meer werk zouden moeten maken van informeel leren. Alleen vereist dat een meer coachende manier van leidinggeven.
En hier zit 'm nou net de kneep, want hoeveel nemen de Nederlandse werknemers nog aan van hun manager, als het vertrouwen in hen zo laag is? Kortom, hier is sprake van een vicieuze cirkel.
Met dank aan trainingswereld.nl/Linda de Wolf voor de tip.
CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement
Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro
Uitkomsten die elkaar ook nog wel eens flink kunnen tegenspreken.
Balen van de baas, maar tevens ook wel blij met de baan.Het is wel eens moeilijk voor te stellen dat dit samen kan gaan.
Immers de baas schept toch voor een heel belangrijk deel de voorwaarden voor de baan?
En dan die trainingen.
Het verbaast mij niets dat trainingen zo weinig rendement opleveren.
Ik ben van mening dat effectieve trainingen vooral alleen in de vorm van individueel maatwerk renderend kunnen zijn.
Een 'klasje' trainen kan/zal nooit veel meer worden dat het verkruimelen van een heel brood over het grasveld. Elk vogeltje dat trek/honger heeft pakt wel een kruimel op.
En de trainers en de opdrachtgevers blijven maar vinden dat ze toch een heel brood hebben aangereikt...!
Is dat zo slecht(s)?
Denk terug aan je WO en/of HBO opleiding: heb je daarvan meer dan twintig procent daadwerkelijk in praktijk gebracht? Ik niet, en toch zal noch ikzelf, noch mijn baas daarom zeggen dat ik dat dus net zo goed niet had kunnen doen.
Wat ik wil zeggen is: geen enkele opleiding is 100% toepasbaar of 100% efficient, en dat is niet verhelpen zonder die opleiding (plus begeleiding) per persoon op maat te maken, iets dat in het algemeen veel meer dan 5 keer zo duur zijn dan een 'van de plank' opleiding.
Een standaard-opleiding die voor "slechts" 20% in praktijk wordt gebracht is daarmee meestal kost-effectiever dan een maatwerk-opleiding die helemaal in praktijk wordt gebracht.
</strong>Mensen weten diep van binnen vaak allang wat ze in de eerstvolgende training geacht worden te “leren”. Veel trainingen zijn daarom – onbedoeld - een feest van herkenning. De stof was ons al bekend en we wisten dat we dingen misschien zo maar eens moesten doen – en we leven door de training even op, houden het even vol eenmaal terug op de werkplek. Spoedig zakt het weer weg omdat we alleen maar opendeuren hebben gevonden in de training, we hebben niets zelf hoeven intrappen, niets hoeven verzinnen, afwegen, ontwerpen, testen en opnieuw verzinnen en uitvinden.Wij allemaal weten eigenlijk ongelooflijk veel maar durven daar niet op te vertrouwen. We zijn van jongs af aan te zeer gedrild om niet op onze eigen richtingsgevoel te vertrouwen maar om de weg gewezen te krijgen. “Dit is hoe het werkt en zo moet je het doen”. Dat werkt in bijna alle huishoudens, scholen, kerken en verenigingen zo. Waarschijnlijk niet toevallig ontving ik zojuist een artikel van Brian Tracy die daar op ingaat en het zo verwoordt:
<strong>Thinking Out of Your Box - Youth and Creativity
</strong>In a series of I.Q. tests given to children ages 2 - 4 years, 95% of the children were found to be highly creative with curious, questioning minds and an ability for abstract thinking. When the same children were tested again at age 7, only 5% still demonstrated high levels of creativity. In the ensuing years, they had learned to conform; "If you want to get along, you had better go along," is what they had discovered.<strong>The Dangers of Conformity
</strong>They had learned to color between the lines, to sit in neat little rows, to do and say what the other kids did and said, and to do as they were told. Over time, they lost the wonderful fearless spontaneity of youth and learned to suppress ideas and insights that were unusual or different.Veel van onze leidinggevenden opereren vanuit het gedachtegoed van instrueren, afdwingen, belonen, straffen. Geen wonder, we zijn bijna allemaal zo opgevoed. En trainen past dan bij de eerste twee termen; soms ook bij de derde, als de sfeer van de werkvloer of de verveling binnen de baan zodanig is dat de werknemer een dagje training nota bene als een uitje verwelkomt.
Het ontwikkelen van zelfvertrouwen, eigenzinnigheid en persoonlijk leiderschap brengt veel meer dan een rits trainingen - juist ook als het gaat om teamplay en resultaten behalen in een organisatie. Om dit te kunnen – mensen vertrouwen en ze de ruimte geven - hoef je als leider maar één ding echt goed te kunnen: het te durven. Maar dat is kennelijk het aller-moeilijkste dat je van veel mensen kunt vragen: de nek uit te steken en te doen wat op de menselijke natuur aansluit maar wat anderen om je heen nog niet doen. Vandaar de toevlucht tot trainingen. 't Is meestal een lapmiddel.
Ik krijg gelukkig regelmatig groepjes managers en teamleiders bij elkaar die hun nek wél uitsteken. Zij transformeren hun leiderschap, middels een traject waarin ik ze een tijdje begeleid en ze elkaar ook opzoeken om ervaringen te wisselen en issues aan te gaan. Binnen een half jaar gebeuren er kleine en grote wonderen. Niet alleen met die managers en teamleiders, maar ook met hun teams. Typerend is dat de teams en hun leiders dan nauwelijks nog een beroep doen op de gebruikelijke vaardigheidstrainingen. Zij leren vooral "on the job", waaronder bijvoorbeeld het oplossen van hun issues (op team- en individueel niveau) zodat zijn hun potentieel veel beter benutten.