Net als Annet Scheringa viel mij op dat Vander Laan inderdaad het over de persoonlijke boeg gooide, daar waar zijn voorgangers het bij niet beklijvende moraliserende betogen hielden.

Jammer dat Annet vervolgens probeert vliegen af te vangen in het verhaal van van der Laan. Het mocht van haar (opr)echter. Ze gebruikt het verhaal "vanderLaan" om haar drie punten te brengen.

Het voelt een beetje flauw en makkelijk om hem nog wat tips te geven, alleen maar om je eigen autoriteit op dit gebied te benadrukken.
En juist daardoor ben ik afgeleid. Dat kan toch niet de bedoeling van haar betoog zijn.

Ik heb de toespraak van Eberhard van der Laan ook gezien en ik zat met hetzelfde gevoel als Annet Scheringa. Een dappere stap, goed om het ook eens op deze manier te doen, mooie verhalen. Maar met dat laatste had ik moeite. Ik had het idee dat het twee mooie verhalen waren, maar miste wat. Bezieling? Vertelkunst? De clou?
Het is natuurlijk riskant om kritiek te uiten op een toespraak die zo gevoelig ligt, maar ik ben wel blij met de duiding van Annet scheringa. Zij brengt onder woorden wat ik wel bij mezelf bemerkte, maar niet precies kon plaatsen. Vaak wordt kritiek geuit op iets waarvan een kind kan zien dat het waardeloos was. Maar in dit geval zijn het de puntjes op de i, de slagroom op de taart. Het was een 8, hoe kan het een 10 worden.
En laat haar lekker haar eigen autoriteit benadrukken, Marc. Ze is toch een autoriteit op dit gebied? Prima toch?

Als het een commercieel getint verhaal was, bedoeld om te overtuigen heeft mevrouw Scheringa ongetwijfeld gelijk. Als iemand een voor hem persoonlijk en moeilijk verhaal verteld, kan deze studie als een aanval op iemands persoonlijkheid worden opgevat. Een persoonlijk verhaal hoeft niet altijd tot kunstmatig vakwerk te worden omgebouwd. Ik heb het stuk van mevrouw Scheringa gelezen als een verkoop verhaal waar mijnheer van der Laan ongevraagd als kapstok wordt gebruikt. Juist een autoriteit op dit vakgebied zou het niet nodig moeten hebben om op deze wijze te publiceren.