Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
U vraagt ‘vrijwillige’ overgave, vertrouwen en durf van mensen om verder te kijken dan hun huidige neus lang is om het vervolgens als een ‘voorwaarde’ te herformuleren, is dit niet een paradox en daarvoor, als men binnen de context blijft, onmogelijk om te beantwoorden?
Ik ben het met u eens als u stelt dat veel mensen niet iets nieuws, maar alleen maar meer van hetzelfde willen! Dat dit ‘meer van hetzelfde’ nooit nieuwe inzichten kan opleveren, alleen maar meer van hetzelfde, maar dan anders geformuleerd, is inherent aan het feit dat ‘het nieuwe’ namelijk niet aanwezig is en daarvoor ook nooit ‘ontdekt’ kan worden.
Wie wil leren, en dat ben ik van harte met u eens, zal durf moeten tonen, maar om dat te tonen in een samenleving die afgestemd is op; ‘meer van hetzelfde’ en vaak alleen maar in woord openstaat voor het ‘nieuwe’ is dat toch een lastige zaak. Het hemd is nu eenmaal nader dan de rok.
Mijn ervaring is dat docenten die creatief zijn, nieuwe dingen willen, zien dat de doelgroep verandert, samen met collega's wat neer willen zetten genadeloos neergesabeld worden door het management. Het management heeft de plannen, ideeen, daar moeten de docenten naar luisteren en ze uitvoeren. Het gaat al jaren zo: een paar dagen op de hei met kroketten en appeltaart, enthousiaste teamcoaches vertellen dat het nu echt gaat gebeuren, het grote wonder. Ze geven het gevoel dat de docenten mee mogen praten, veranderingen mogen aanbrengen enz.enz. Dan terug naar de werkplek waar gewoon uitgevoerd moet worden wat de managers willen. Als er geprotesteerd wordt, is de docent lastig, niet teamgericht, niet pro-actief, niet ........... Er wordt een dossier gemaakt, elk gesprek wordt schriftelijk vastgelegd, directie én docent moeten het protocol ondertekenen. Zo iets wordt als intimidatie ervaren. Monddood worden ze zo gemaakt. Het gaat om FTE, input/output. . Als op papier alles klopt moeten we niet zeuren. Wat betreft het vertrouwde kader het volgende: hoe je ook wilt brengen: twee plus twee blijft vier. Er moet echt kennisoverdracht plaatsvinden en er moet een balans zijn tussen vaardigheden en kennis. Die balans is zoek. Docenten vinken af en registreren zich suf. Lijstjes, dosiers, zelfs de aard van de mentor(LSB)-gesprekken wordt voorgeschreven door het management. Zonder persoonlijke interesse aub, alleen voortgangsreportages en drie leerlingen in een half uurtje.Voor hen is een docent is geen human being maar een human resource. En dat al jaren! Een mens kan zelfinzicht hebben en veranderen, een bron niet.