Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
1. Bert veronderstelt dat we in NL steeds meer toe gaan naar een Amerikaans top-down besturingsmodel. Een kleine elite trekt aan de touwtjes en de overige marionetten mogen uitvoeren. Ik geloof daar helemaal niets van en waar zijn trouwens de bewijzen? In die organisaties waar ik kom - van multinational tot klein adviesbureau - zie ik nergens het bedoelde poppenkast model. Daarmee ontvalt de basis in Bert's redenering.
2. Wat ik wel zie is dat we in NL een adembenenemde productiviteit aan de dag leggen. Nederlandse werknemers werken weliswaar niet zo lang, maar wel effectief. Dat zal ook wel moeten in de mondiale economie. Hoe anders kunnen we onze welvaart (lees: hoge uurlonen) handhaven? De combinatie handel - logistiek - ICT maken ons tot een sterke concurrent op de wereldmarkt. Voeg daar onze redelijke beheersing van de buitenlandse talen bij en ook dat maakt ons tot aantrekkelijk businesspartners op het wereldtoneel. Maar dit kunnen we alleen handhaven door te blijven leren.
3. Er wordt door ons huidige kabinet te weinig geïnvesteerd in het hoger onderwijs. Dat verzwakt onze 'kenniseconomie'. En juist dat is weer een reden om je buiten de Hogescholen en Universiteiten te blijven ontwikkelen. Leren dus! En dat gebeurt dan ook op grote schaal.
4. Laat mensen niet meer leren dan voor hun functie noodzakelijk is, aldus Bert. Dat is het beste recept om incompetente medewerkers te laten ontstaan. Functies bestaan niet meer uit een vast pakketje taken dat je 20 jaar achter elkaar kunt uitvoeren. Integendeel, van mensen wordt verwacht dat ze in diverse rollen kunnen opereren in wisselende projecten. En die competenties moet je je dus eigen maken.
5. Tot slot: ik ben het eens met Bert wanneer hij stelt dat sommige leeractiviteiten minder relevantie kunnen hebben. Er zijn organisaties waar je 'naar een cursus gaat, omdat dat in het HRM-beleid zo is vastgelegd'. Dat is onzinnig, maar laten we daarmee niet tot de conclusie komen dat al ons leren onzinnig is. Wie niet leert maakt zichzelf minder aantrekkelijk op de arbeidsmarkt. Pas op Bert!
Dr. Wouter Schoonman
Lector Saxion Hogescholen
HRM-consultant Psy Tech industrial psychology (www.psytech.nl)
Mede-auteur van "Menselijk kapitaal. Over leren in organisaties" (2004, Van Gorcum).
De reactie van Wouter Schoonman is natuurlijk in veel opzichten hartverwarmend. Kennelijk heb ik bij hem de indruk gewekt dat ik niets zie in leren. Snel even rechtzetten.
Wat Wouter goed ziet, is dat ik een Amerikaans top-down-besturingsmodel heb zien ontstaan. Hij heeft ervaringen die op het tegendeel wijzen. Ik, ook in de weer voor multinationals tot kleine bureaus, zie wel degelijk een centralisatie van macht.
Hierover, en dit mag, verschillen wij van mening. Wie bewijs zoekt, moet niet alleen praten met de top van bedrijven, maar zeker ook met mensen 'lager' in de organisatie. Dan hoor je de onvrede wel over de afgenomen kansen. Zal ook wel wat met de recessie en de arbeidsmarkt te maken hebben.
Binnen dit kader past mijn artikel. Bij centralisatie van macht in organisaties (mijn a priori) leidt specialisatie (gevolg van 'smal' opleiden) voor medewerkers tot een realistischer perspectief dan generalisatie. Je moet mensen niet iets beloven, waar ze blij van worden, maar wat niet geboden kan worden.
Wat de tragiek is, is dat we weer terug zijn in een wereld waarin een pakketje taken langdurig wordt uitgevoerd. Begrijp me goed, Wouter, ik ben daarmee zeer ongelukkig. Ik ben bij uitstek iemand die houdt van creativiteit in organisaties. Maar ik vind het unfair dat het bedrijfsleven bijna als in de jaren '50-'60 aan het controleren is geslagen, en dan de mensen te vertellen dat de wereld niet meer is als toen.
Dat brengt mensen in een spagaat. Aan een kant ontwikkelen ze zich tot zeer mondige mensen, aan de andere kant wordt hun invloed kleiner en kleiner. Wees eerlijk. Dat bepleit ik.
Het kan zijn dat je dat niet herkent. Ik zie hier en daar zeker een optimistische toon. Ik waardeer die. Evenzeer waardeer ik je pleidooi voor verbetering van hoger onderwijs. Je vingertje ('Pas op, Bert') neem ik daarbij voor lief. Ik kan wel een stootje hebben.
Maar de liefde voor leren delen we. Mogelijk ook, want daar heb ik het over, de antipathie tegen lege cliche's. Leren wordt een cliche, als iedereen het maar te pas en te onpas in de mond neemt.
Mijn conclusie is dus absoluut niet 'Al dat geleer is nergens goed voor'. Integendeel. Maar leren verdient een context en een inhoud, en moet behouden worden voor de rol van zoethoudertje.
Hier valt nog veel over te zeggen, maar het lijkt mij wel even voldoende zo. Bedankt voor je reactie, Wouter.
Ergo hier maar even een opvallende openlijke verwijzing naar de intermediair van deze week. Overigens een vervelende aanvulling voor Bert's verheldering.
In het Intermediair artikel wordt gesteld dat het voor de toename van je intelligentie niet uitmaakt wat je leert, als je jezelf maar mentaal en lichamelijk bezighoudt. Dus hop stoppen met beloftes, zoals Bert vraagt, iedereen in training het liefst eentje waarbij je moet bewegen.
Het kan niet anders dan dat verandering in de economie tot verandering in het bedrijfsleren leidt, en evenzeer in de theorievorming rondom dat leren.
Maar er is ook nog een wereld buiten het bedrijfsleven en daar verdieping zoeken is minstens net zo mooi als de wijze waarop PSV vanavond AC Milan de oren waste. Geen roem en erekrans (vonden de Romeinen mooi), maar de schoonheid van iets anders. Iets nieuws.
En in de bedrijven gewoon smal opleiden...
Toch?
Er gebeurt iets in lerend Nederland...
Bert Overbeek