Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Jouw column is mij uit het hart gegrepen; ook binnen bedrijven kom ik iets te vaak een "7,5" cultuur tegen: "we scoren een voldoende, waarom zou ik me druk maken" of " ik doe GEWOON mijn werk".
Het is dan de WAL die het schip gaat keren: ondernemende, proactieve bedrijven, teams en professionals die voor minimaal een 9+ gaan, gaan anderen voorbijstreven en gretig gebruik maken van bedrijven en professionals die genoegen nemen met een voldoende.
Ook binnen ons verandertrajecten komen we teams/professionals c.q. 'laggards', 'die hards' tegen die te laat beseffen, dat zij de boot missen.
Men lijfspreuk blijft daarom ook: "ingite The Greatness in You, and Inspire others to do The Same": waarom zou je genoegen nemen met een beperkte en beperkende visie van jezelf en je bedrijf?
Met jouw aanpak van Personal Branding (Opmerkelijke Ik) help je mij en anderen door een extra zet te geven in de goede richting...
Ik wens iedereen een Gewaagde, Uitdagende en Inspirerende toekomstvisie van jezelf en je bedrijf toe; ook in 2013...
p.s. de "zeevaarders mentalitiet" had ook zijn keerzijde: zie de Gouden Eeuw van de VPRO...
Met passie..
Marvin Sutherland
www.essentialbi.nl
Dank voor je aardige woorden. En inderdaad: de 'zeevaarders mentaliteit' staat in deze tijd voor ethisch en integer ondernemen, laten we dat vooral niet vergeten! Er zijn voorbeelden uit het verleden die we ons moeten blijven herinneren, omdat ze aantonen hoe snel nobele ambitie kan ontaarden in brute piraterij.
Treffend verwoord! Ben het helemaal met je eens. Laten we er met elkaar nog veel meer uit gaan halen. Die groeimindset hanteren en er vanuit gaan dat mensen tot veel meer in staat zijn dan wat ze nu nog te vaak te horen krijgen. Dat worden andere beoordelingsgesprekken!
Mooie bijdrage van je. En een mooie oproep: om met z'n allen ons meer te gaan richten op opmerkelijk presteren. Ik sluit me graag bij je aan!
Benieuwd wat anderen ervan vinden....
Warme groet,
Arjan Lautenbach
http://www.partnerinontwikkeling.nl
http://www.ontwikkeljeverder.nl
In tegenstelling tot Marvin, die een 9+ al voldoende vindt, ben ik van mening dat je iedere dag voor een 10 moet gaan.
En als ik dan kijk, dan zie ik dat de management tools zelfs meegaan in het afzwakken daarvan. Zero Defects is al vervangen door 6sigma, we mogen al fouten maken dus en dat is het begin geweest van het afkalven van kwaliteit. Daarnaast maken tools als 6sigma simpele zaken te complex, leuk voor de Q-manager die met een zwarte band gewichtig kan gaan doen, maar verder totaal nutteloos.
En nu zijn er weer bedrijven die proces verbetering "lean" zijn gaan noemen, waarmee ze een goede tool weer eens te complex maken en het begrip "lean" ook nog eens totaal uit zijn verband rukken.
En dan gaat de vergelijking met NAC goed op. Een club die al tientallen jaren gekweld wordt door wanbeleid. Geen goede jeugdopleiding kent, te veel geld uitgeeft aan verlopen talenten en er financieel een zootje van heeft gemaakt.
Of NEC, dat ook geen opleidingshistorie heeft en een trainer die zichzelf belangrijker vindt dan de rest van de wereld. Die heel simpele zaken erg ingewikkeld weet te maken en eigenlijk alleen maar met zijn ego bezig is. Twee clubs die inderdaad het slechte voorbeeld zijn voor ieder bedrijf in ons land.
Willen we het optimale halen uit onze medewerkers, dan moeten we personeelmanagement in de core van de business zetten. Moeten we al die domme tools van de verouderde personeelzaken overboord zetten. Weg met de functiebeschrijvingen, functiewaardering, beoordelingen en al die domme dingen waar zowel de medewerkers als de leidinggevers steeds weer worden gepest.
Ga op zoek naar talenten, bindt ze ver voordat ze in dienst komen, volg de medewerkers in hun ontwikkeling en pas hun takenpakket aan op hun talenten. Volg oud medewerkers in hun ontwikkeling en haal ze terug als ze weer toegevoegde waarde kunnen hebben. Dan zal de organisatie gaan floreren als nooit tevoren.
Doorgaan voor een zesje? Personeelszaken laten zoals hij is? Mij best, zeker als U over pakweg 5 jaar niets meer te doen wilt hebben. Want doorgaan zoals nu is het einde bespoedigen.
Blijft uw onderneming net als NAC marginaal bestaan dankzij kunstgrepen of gaat u bouwen zoals bijvoorbeeld nu Willem II, nog wel de drager van de rode lantaarn, maar een club die met een uitgekiend personeelbeleid en echte teambuilding gaat groeien naar een stabiele club.
Wat ik nog een beetje mis is dat de zwakkere die we in Nederland zo graag tot een 6'je tillen vaak ook een 10 kunnen worden, alleen niet op het gebied wat wij van hen verwachten. Dat begint al op school. Zie je een kind wat moeilijk meekomt in de voorgeschreven leerstof, dan kan het zo zijn dat dat kind excellereert in een heel ander onderwerp. Vaak hoort dat niet tot de leerstof, dus er wordt geen aandacht aan besteed. Men is erg druk met het ophalen van het niveau waarin het kind nooit een talent zal worden en neemt hiermee zoveel energie weg dat er geen energie meer over is om de talenten van het kind aan te spreken.
Hier begint men met de 6'jes cultuur en die wordt tot in het bedrijfsleven doorgetrokken. Helaas.
Ik probeer mijn kinderen mee te geven dat ze trots moeten zijn op wat ze goed kunnen en graag doen. En dat ze die trots mogen uitspreken. Niet erg Nederlands, maar hopelijk wel een trend die over een paar jaar geaccepteerd is!
Groet,
Ine Klosters
Groet van Cees Harmsen
Met vriendelijke groet,
Ine
Super 2013-wishes to you!
Betreft je column: helemaal mee oneens! Inderdaad, ik kan en wil dit niet doorsturen binnen m'n netwerk. Met je 'Zoek...'-format en bad-good-people, creeër je een raster van 10 personen in de wereld. De werkelijkheid niet zo makkelijk; wel vermakelijk!
Ik heb in 2011 een cursus bij je gevolgd; daarna enthousiast je boek (Opmerkelijke ik) gekocht. Kern dat ik eruit heb gehaald en wat me is bijgebleven: werk door op je eigen 'kansen', datgene waar je goed in bent. En blijf niet eindeloos werken aan je 'beperkingen', maar probeer daar weer andere mensen voor in te zetten. Hierbij benut je elkaars sterke kanten en kom je gezamenlijk tot een goede output.
Kijk eens naar het basisonderwijs. De klasgrootte is ernorm. De diversiteit eveneens. In 't klasje van mijn dochtertje zit een half dove, kinderen van andere continenten, leeftijdsverschillen etc. Mijn dochtertje doet haar weektaak zo gemakkelijk dat zij in een groepje van 4 een extra opdracht krijgt. (Ja klopt, papa is super trots...) Individuele aandacht en motiviatie is hier onderdeel van het lesbeleid. Ga ermaar aan staan; petje af voor die juffen van tegenwoordig!
Ik snap jouw taal niet. Je voorbeelden zijn vooral citaten van anderen. Wat doe je er zelf aan, vanuit je eigen praktijk? Het klinkt allemaal als een generaal die zijn troepen oppept om ten strijde te gaan. Heb ik niks mee. Ben ik dan middelmatig? Prima, ik ben niet zo van de hokjes. Ik zou veel eerder een betere (genuanceerde) integratie van de maatschappij willen zien. Niet specifiek 'zwemles' voor kinderen, apart voor ouderen, afzonderlijk voor gehandicapten etc. Dat daar een paar 'kartrekkers' uit voortkomen om dat tot stand te brengen, schitterend. Die kartrekkers moeten ook worden gestimuleerd om het leven tot een hoger kwaliteitsnivo te brengen. Daar mag een individuele beloning tegenover staan.
Groet, Michiel
Ine: stuur even een mailtje, dan zend ik je een artikel waarin deze intelligenties aan bod komen.
Michiel: jij ook de allerbeste wensen natuurlijk! Je reactie brengt me wel wat in verwarring. Goed om te horen dat je dochtertje de individuele aandacht krijgt die zij verdient en goed dat haar juf daar de tijd voor neemt. Zo hoort het ook. Mijn punt is juist dat onderzoek aantoont dat we slecht zijn in het stimuleren van talent en dat we dreigen af te glijden naar de middelmaat van de Europese arbeidsmarkt. Dat is geen verwijt naar de hardwerkende juf en meester in het basisonderwijs, maar een logisch gevolg van het feit dat we in Nederland politici hebben rondlopen die roepen dat nivelleren een feest is en daarmee een mentaliteit belichamen die excelleren afstraft.
Mijn pleidooi is om een mentaliteit te bewerkstelligen die daar verandering in aanbrengt. Die mentaliteit draag ik uit in al m’n werk, of het nou een cursus onderhandelen is zoals jij die bij mij hebt gevolgd, of in de boeken en artikelen die ik schrijf. Ik ben geen generaal die mensen vertelt wat ze moeten doen, omdat de mensen met wie ik werk zelf keuzes moeten en kunnen maken. Ik ben een verhalenverteller, die mensen met voorbeelden en resultaten uit de positieve psychologie, illustreert wat er mogelijk is in een mensenleven. Dat is mijn werk en daar sta ik voor.
Ik ben het totaal mee eens met het artikel van Cees.
Echter is dit meer van toepassing in een bedrijf dan in een maatschappij. Maar inderdaad, ik word ook erg moe van het "ja maar"-cultuur en what have you...En zeker in deze crisis...
Handje ophouden is makkelijk, maar ga maar eens wat ondernemen. Op die manier merk je al snel genoeg hoe moeilijk het kan zijn om een GOEDE business te runnen en in stand te blijven houden !
Ook al zouden alle pogingen mislukken met dát wat men probeert te doen, men creeert bij zichzelf wél het respect én begrip wat het anderen kost die het wel is gelukt.
Men gaat zien dat niets vanzelf gaat en wanneer dat begrip is gecreeerd, dan is het hoogstwaarschijnlijk dat men in de toekomst eerder een "Ja"-en houding aan gaat nemen en van daaruit innovativiteit wil stimuleren.
Dit kan ook - of juist - in een maatschappij gebeuren.
Veelal is het ook zo dat als "achterlopers" alle, of teveel, aandacht krijgen om bij te benen ipv de meeste energie te besteden aan de middelmoot en de enthousiastelingen, dan demoraliseer je vaak deze laatste 2 groepen.
Andersom, wanneer de energie wordt besteed aan diegenen die vooruit willen en / of open staan voor nieuwe dingen, dan merken op een gegeven moment de "achterblijvers" dat zij "uitgesloten" worden.
Niemand vind het leuk om uitgesloten te worden en velen gaan dan automatisch toch mee proberen te doen.....
Thanks for sharing !