Ik ben het eens met de stellingen over de waarde van een masteropleiding en heb daar nog een aanvulling op. Ik volg zelf een MBA-opleiding naast mijn werk en wat ik het meest waardevol vind is dat je het geleerde meteen toepast in je eigen werkpraktijk, door het uitvoeren van praktijkopdrachten die aan de MBA-opleiding zijn verbonden. Dit heeft mijzelf naast extra kennis en inzicht ook extra "kunde" opgeleverd. Mijn ervaring is bovendien dat het uitvoeren van MBA onderzoeks- en veranderopdrachten in de eigen organisatie ook voor de werkgever toegevoegde waarde oplevert. Dit is een van de redenen waarom mijn werkgever bereid was om in deze kostbare opleiding te investeren.

Guus, mooi dat je een lans breekt voor (het volgen van een) MBA opleiding(en). De beschrijving die je geeft daar kan ik me in vinden, in vinden niet alleen als MBA docent (al weer ruim 10 jaar) maar ook omdat ik 'ooit' zelf een MBA opleiding 'naast mijn werk' volgde; ik ben een practitioner dus.
'Grappig' is nu dat ik net vorige week een recent afgestudeerde MBA-er, 'oud student', vroeg of hij nu al functioneerde als MBA-er? Zijn reactie: "Het acteren als “volwaardig MBA-er” komt momenteel niet echt uit de verf en ik moet eerlijk bekennen dat ik (tot mijn eigen verbazing) hiervan begin te balen." Een belangrijke constatering van hem want: is hij hiermee de enige afgestudeerde?
De oorzaak? Nog (te) veel organisaties passen het volgen van MBA opleidingen door hun medewerkers niet toe met Strategisch HRM 'in het achterhoofd', helaas. (nb: ook niet bij het volgen van andere opleidingen, trouwens). Gevolg: geen match tussen opleiding en functie & men gaat dan op zoek naar een nieuwe uitdaging.
Mijn alma mater, Henley MC, wist ruim 10 jaar geleden al te melden dat 6 van de 10 afgestudeerde MBA-ers binnen 3 jaar van werkgever wisselt. Hoezo kapitaalvernietiging? (& dan m.n. aan Kennis & Kunde!!).
Kortom: MBA-ers opleiden prima! Maar doe het SHRM!!!

Guus de Mari typeert de masters in spé als de doorzetters die we keihard nodig hebben, anders gaan we dood. Keiharde taal. Het klopt ook wel bij de ontsporingen in de privé sfeer die ik bij veel van de masters die ik heb ontmoet heb gezien. Het keihard voor jezelf kiezen in een omgeving waarin ook andere rollen (echtgenoot, vader) ingevuld moeten worden heeft zo z'n gevolgen.
Daarmee krijgen we dus de managers die aan medewerkers leidinggeven die andere keuzes maken. Hebben ze daar begrip voor?

Nee, ik ga niet zeggen dat zo'n opleiding geen waarde heeft: integendeel. Maar . . . zo'n titel vertelt me alleen of iemand goed kan studeren. Het vertelt niets over ervaring, niets over werken in een team, niets over intermenselijke communicatie, tact, flexibiliteit, leiding kunnen geven, integriteit, presenteren, motiveren, politieagent kunnen spelen en nog een hele waslijst van competenties zoals je die bij 360 graden feedback competentiemeting tegenkomt.

Dus niet overdrijven zou ik zeggen

Jos Steynebrugh
Change Enhancement, Zoetermeer

Ik ben het als MBA afgestudeerde eens met de toegevoegde waarde van een Masters opleiding naast het werk. Het is inderdaad doorzetten, maar met name de directe transfer naar de dagelijkse werkomgeving maakt het voor mij tot een sterkere leerervaring dan mijn initiele opleiding (inhoudelijk, maar ook persoonlijk). Wel vind ik een specifieke passage uit het stuk wat simplistisch:
"De inhoudelijke verschillen tussen algemene MBA opleidingen zijn gering, de opleidingen leveren soortgelijke managers af. Critici spreken over een ‘eenheidsworst’ en willen een grotere diversiteit, maar het bedrijfsleven vraagt om traditionele kennis".

In mijn studie heb ik gemerkt dat er geen prototype MBA-ers is (in ieder geval parttime & executive) en ik geloof ook niet in de maakbaarheid van de manager. Het gehanteerbare paradigma dat een opleiding afgestudeerden op nummer produceert stoort mij. Soortgelijke managers en eenheidsworsten vind ik niet conform de werkelijkheid en met een dergelijke mindset is het onderwijs gedoemd te mislukken. In mijn ervaring hebben de vaak goed (voor)opgeleide studenten hebben een eigen identiteit, hun eigen leerbehoeften en zijn voldoende kritisch jegens de theorie om niet alles voor zoete koek te slikken.

Bovendien ben ik het ook oneens met de constatering dat het bedrijfsleven om traditionele kennis vraagt. Mijn ervaring is dat het bedrijfsleven juist veel meer om kritische inzichten en vernieuwing vraagt (of anders op zijn minst zou moeten vragen). En die zouden deze goed opgeleide mensen moeten inbrengen. Dit soort generalisaties (zoals ook die van Mintzberg in zijn boek over MBA's) doen het imago van een in mijn ogen waardevolle opleiding geen goed!

ik kan me er wel gedeeltelijk in vinden. Meneer Scheepers heeft gelijk. Het moet passen bij HRM. Sterker nog; het moet passen in de visie en strategie van het bedrijf. Mijn ervaring is dat HRM Manager waar ik kom en hen vraag wat de ideale profielschets is van de medeweker van het jaar 2010 welke in lijn ligt met waar het bedrijf in 2010 staat en wat de markt is, etc, ik vaak het antwoord krijg dat men dat niet weet. Hoe kun je dan een POP goed ten uitvoer brengen?

Het gaat om samenwerking tussen afdelingen. Alle neuzen 1 kant op. Het implementeren van de visie voor alle medewerkers van alle afdelingen naar de dagdagelijkse werkzaamheden is voor veel bedrijven een uitdaging. En dat is nou net wat ViCre doet.... ;-)

Voor wie doe je nu een MBA opleiding? Toch in eerste instantie voor jezelf: verbreden van je horizon, leren van anderen die in andere bedrijftakken werken, kennis delen en toepassen in de praktijk! Als je dit alleen voor je werkgever doet, lijkt me dat niet juist. De constatering van Hans Rutteman kan ik niet beamen. In de groep waarmee ik de opleiding heb gevolgd is voorzover ik weet niemand "ontspoort", hoewel het ook niet altijd even makkelijk was. En alle vaardigheden die door Jos Steynebrugh worden opgesomd passeren de revue doordat je sommige zaken alleen met elkaar voor elkaar krijgt! 360' feedback is dan essentieel.
Kortom, ik ben er trots op deze opleiding te hebben gedaan als moeder, echtgenote en eindverantwoordelijke op mijn werk. Natuurlijk, we moeten niet overdrijven, maar het zegt veel meer dan alleen een bewijs van studievaardigheid.

Irmgard,
petje af voor je doorzettingsvermogen naast drie volledige functies. Knáp gedaan!!!

Jos Steynebrugh
Change Enhancement, Zoetermeer

In de column schrijf ik over MBA-opleidingen en andere masters. De reacties gaan vooral over de MBA's, maar voor de andere executive masters geldt hetzelfde.

@Willem Scheepers: Ook ik merk dat erg snel voor de bekende MBA gekozen wordt, terwijl de fit tussen bedrijfstrategie, persoonlijke ontwikkeling en opleiding ver te zoeken is. Als ik toch een lans breek kan er nog een bij voor de organisaties die wel die koppeling maken. Trouwens het percentage vertrekkende masters is bij specialisatische (en vaak beter passende) masters veel kleiner.

@Hans Rutteman: De conclusie die je trekt, lijkt me onterecht. Als een afgestudeerde ambitieus is, betekent dat niet dat hij/zij dat ook van de collega's verwacht. Beetje kort door de bocht. Ik ben het eens met de toevoeging van Irmgard Gunneweg.

In principe ben ik het eens met de stelling dat het voltooien van een MBA-studie naast drukke baan en rijk gezinsleven een toonbeeld is van doorzettingsvermogen. Ik heb daar bijzonder veel respect voor.

Waar ik over twijfel is of dat doorzettingsvermogen er ook al niet was voor aanvang van de studie. Is die studie noodzakelijk om dat doorzetingsvermogen aan te scherpen? Zijn het niet juist de doorzetters die aan een dergelijke studie beginnen?

Een tweede punt wat tegen een MBA pleit is de hoge mate van Angelsaksische managementopvattingen in het curriculum. De veelal Amerikaanse en Engelse managementliteratuur die wordt gebruikt staat bol van maakbaarheidsprincipes en versimpelingen van de werkelijkheid. Er is in mijn beleving bovendien nauwelijks oog voor de mens en interpersoonlijke vaardigheden. Het is allemaal heel cognitief en georiënteerd op (de verkeerde) kennis. Leiding geven en ontvangen wordt niet aangeleerd. De titel "Master of Business Administration" zegt het al. U wordt geleerd om een bedrijf te administreren (lees: beheren). Management cockpits, planning & control. Heeft u de control-button op uw medewerkers al eens gevonden? Wie "Angelsaksen versus Rijnlanders" van Jaap Jan Brouwer en Piet Moerman leest snapt wat ik bedoel.

Neem een abonnement op "Slow Management". Dat doet op de lange termijn meer voor je carrière dan een MBA.