Als het management zwijgt

In mijn vorige column ‘als de werkvloer zwijgt’ vroeg ik het management om een reactie op een aantal stellingen! Maar het management besloot dat het beter was om te zwijgen, of zoals Bert Overbeek het (als enige) omschreef; ‘het zwijgen is oorverdovend’? ‘Wie zwijgt stemt toe’, zegt het spreekwoord, ook hier van toepassing? Wie het weet mag het zeggen, flauwe grap, ik weet het!

Nu een dialoog met het management op dit punt niet van de grond schijnt te komen, blijven er twee mogelijkheden over, ook gaan zwijgen of …… een monoloog.
Welnu, te eigenwijs om te zwijgen hier enkele overdenkingen van een ‘niet’ manager;

- managers praten ‘over echte zaken’ alleen met andere managers
- managers praten in het openbaar alleen maar over ‘veilige’ of ‘goedgekeurde’ onderwerpen
- de, niet top ma...


aad blokland
Lid sinds 2019
De werkvloer zwijgt is een veel te summier gesteld ,het kan diverse oorzaken hebben en die is hierbij niet gegeven. Maar toch hier enkele opmerkingen,
1 er is heibel in de tent uit zoeken wie met wie en de oorzaak wegnemen,
2 iedereen denkt te weten waar hij mee bezig is en er is geen interaktie (opdrachten door elkaar aan anderen laten uitvoeren brengt vragen stroom op gang met uit wisseling van ervaring),
3je weet het niet (het vinden van een positieve schokering)
Hans Gijsbers
Dhr. Of mevr. Blokland, dat blijft in het midden, is schijnbaar iemand van weinig woorden maar van veel doelgerichte actie.

Ik weet niet of ik zijn korte betoog hier juist weergeef, maar toch;

1. Iedereen wie problemen veroorzaakt ‘opzoeken’ en ‘rechtzetten’!
2. De lezers van het boek; ‘Alleen op de wereld’ wijzen op het (aanwezige) 2. bredere assortiment!
3. Navelstaren, matra’s zingen, ???? ….. u verzint het maar!

Meer over Interne communicatie en samenwerking