Management by Destruction

Columns

Kostencontrole behoort tot de primaire taken van managers. Een van de elementen bij efficiency. Op een of andere manier roept dit bij heel wat managers een soort destructieve houding op. Of iedere ‘Cost Driver’ per definitie op de rem moet, naar beneden, of zelfs helemaal weg. Dit zie je eveneens bij arbeid, ook wel ‘Menselijk Kapitaal’ genoemd.

Medewerkers als Value Drivers

Bij een dienst is de factor arbeid de zwaarstwegende. Bij een tastbaar product ligt dit nauwelijks anders. Het is helder dat arbeid dus een serieuze ‘Cost Driver’ is.
De logica leert vervolgens dat je moet zorgen, dat iets wat ‘duur’ is ook navenant moet opbrengen: Waarde of ‘Value’. Zolang de kosten worden overtroffen door de Toegevoegde Waarde. Waardecreatie: daar is het allemaal om begonnen!

Value vanuit Dwang?

...

Jos Steynebrugh
Freek,
wat dacht je van een stevig rondje Activity Based Costing voordat je gaat "zwarte pieten"?
H. de Geus
Managers zijn mensen.
Mensen vragen om aandacht, zo ook managers.
Degene die zich manager noemen zullen dan ook als manager moeten optreden. Als mens dus.
Maar zoals beschreven in het artikel gaat het niet zo goed met de mens. Hij wordt gezien als kostenpost.
Dus ook de manager. En dat weet hij!!!!!
Hij die mensen schoffeert kan niet omgaan met de krachten die hem beheersen of die hij gebruikt.
Laten we even duidelijk zijn:
Niet iedere manager is een leidinggevende en niet iedere manager geeft leiding!

In feite is een manager niets anders dan een door de mens vervullende rol binnen een kader waarin een resultaat is geplaatst. Oh ja, er moeten ook nog mensen worden aangestuurt, nou dat doen we er dan toch even bij.
Hier ligt hem dan ook vaak het probleem. De manager is opgeleid om te regelen. Regelingen van allerlei aard. Maar met mensen valt niet veel zomaar even te regelen.
Mensen moeten worden onderhouden, dus ook de manager.
Daar komt dan de leidinggevende om de hoek.
Voor mensen, dus ook voor managers, is het beter te worden aangestuurd door een leidinggevende dan door een manager.
MAAR!!!!! De top (aandeelhouders, eigenaars, directies....) rekent.
De manager wordt onder druk gezet, management by fear. En een kat in het nauw maakt rare sprongen. Het is dan nog een korte weg naar management by destruction.
Het zou goed zijn als in de maatschappij een kentering ontstaat van korte termijn gedachte naar duurzaamheid. Dat MOET starten aan de top. Impulsen daaromtrent mogen best ook bij de managers wegkomen. So, no fear but common sense! Geef leiding aan je baas. Och, dat is ook zo, niet iedere manager is een leidinggevende.
Er zijn zeker wel managers die hun taak aankunnen, maar dat is een grote minderheid.
Waarom, omdat managers ook mensen zijn en geen puppet on a string.
De top, maar ook de managers zelf, heeft een constellatie ontwikkeld waarin managementbedrijven onmogelijk is gemaakt als het gaat om het behouden van de human value.
Let's go back to basics:
Plaats leidinggevenden met managementtaken in de gelederen van de organisaties.

Als laatste wil ik dit nog zeggen want er zal een vicieuze cirkel moeten worden doorbroken:
Medewerkers, eigenlijk dus ook managers, zijn en worden aangenomen om (meer) opbrengst te genereren. Dit staat in ieder managementopleiding. Hoe kun je dan als bedrijf mensen aannemen om dan vervolgens daarmee spelletjes te spelen.
Dan neem je jezelf niet serieus.

Meer over Leidinggeven