Geachte heer Ploos van Amstel

Bijgaand een korte reactie op uw artikel. Zelf ben ik werkzaam als adviseur en heb relatief veel logistieke bedrijven tot client.
Groothandelsbedrijven, loonverpakker- en fullfillment, distributeurs, transportbedrijven, touringcarbedrijf, openbaar vervoer.

Het eerste deel van dit artikel onderschijf ik ten volle, deel twee "Schneider" geldt voor nagenoeg ieder bedrijf.

In logistiek, maar ook bij andere bedrijfstakken, zie je een tweedeling in functie.
Het management wordt steeds geavanceerder waarbij de dagelijkse werkzaamheden verschuiven van "baas zijn" naar ontwikkelen, ontwerpen en implementeren van systemen, vaak in nauw overleg of in samenwerking met externe partners in of buiten de keten.
dit kunnen zijn collegabedrijven, toeleveranciers, afnemers of branche vreemden.
Voor de bedrijven die op deze wijze innoveren is voldoende aanbod van logistieke medewerkers en managers.
Het aansturen en plannen geschiedt in toenemende mate automatisch.

Voor het physieke logistieke werk, inpakkers, orderpickers, chauffeurs en magazijnchefs wordt de markt steed krapper.
Het werk wordt sterk ondersteund door ICT (eentonig, eenzijdig "dommer?").
de werkzaamheden zijn physiek zwaar en de arbeidsomstandigheden en tijden vaak ongunstig. Gebroken diensten, onregelmatige tijden, avond en nacht etc.

Je zou kunnen stellen dat hoe meer "geleerden" overdag nadenken over het optimaliseren van logistieke stromen, hoe meer de arbeidsomstandigheden van de uitvoerenden verslechteren. Avond en nachtdistributie.

Een "manager" kiest om na de ochtendspits te reizen. Voor de chauffeur wordt gepland dat hij om 04.00 uur moet vertrekken.
De orderentry sluit om 16.30 dus de planners, pickers en pakkers werken van 16.00 uur tot 23.00 uur etc.

Beleidsmakers en ontwerpers van logistieke processen zouden deze factoren meer moeten mee nemen bij het ontwerpen van concepten.

Tevens zie ik bij mijn cliënten een tendens dat logistiek personeel switcht naar andere branches en andere activiteiten.

De chauffeur wordt medewerker houtbewerking (arbeidstijden en beloning)
de magazijnvoorman kiest voor een baan in de detailhandel (beloning en beter geregelde arbeidstijden)

M.vr.Gr

Rob van Es

Walther, in reactie op jouw bijdrage kan ik mij aansluiten bij de heer Van Es. Ik denk dat hetgeen jij omschrijft niet typerend is voor de logistieke sector, maar voor veel meer sectoren. Onregelmatige werktijden en matige beloning zijn bijvoorbeeld in de zorgsector al sinds jaren een van de oorzaken van de schaarste op de markt. Daarbij denk ik dat de stellingen inzake managementvernieuwing gelden voor vele vakgebieden. We zitten nu eenmaal in een tijd dat de ontwikkelingen razendsnel gaan. Zelfs zeer traditionele bedrijven als banken en ingenieursbureau's gaan mee in de meeste moderne ontwikkelingen, terwijl vroeger deze bedrijven niet tot de meest vooruitstrevenden behoorden. Dit houdt in dat de mensen moeten aanhaken of afhaken, manager en uitvoerder. Daarin is logistiek niet uniek in de evolutionaire ontwikkelingen. De soldaat schoot kort geleden nog met een geweer, nu met een beeldscherm; de ingenieur had een tekentafel, nu een CAD systeem; de picker had een "pompwagen", nu een computergestuurde conveyor; de piloot een knuppel, nu een computer, enzovoort. Mensen moeten zich aanpassen, en kunnen dat wonderwel. De logistieke sector heeft echter wel een belangrijk "nadelige" bijwerking van de geautomatiseerde en gedigitaliseerde bedrijfsvoering; door e-commerce is het aantal kleine pickorders gestegen, en zo ook dus het aantal fysieke acties in de picking area's. De vervoerders moeten binnen 8 a 24 uur leveren, want de aanbieders moeten behalve in prijs in service zich onderscheiden. Zodoende heeft de invoering van e-commerce de DC's niet bijzonder ontlast op het gebied van arbeidsintensiviteit. Tenslotte wil ik aantekenen dat ik persoonlijk niet zo veel geloof hecht aan de Amerikaanse opvattingen van omgaan met personeel en de invulling van dynamische banen/werkomgeving. Ik geloof dat aan de overkant van de plas de theorie gaarne wordt bedreven, maar de praktijk veelal te wensen overlaat. Wij hebben in Nederland, in vergelijking tot, bijzonder prettige arbeidsomstandigheden en relatief grote inspraak in onze werkomgeving. De theorieen uit de VS laten mij dan ook veelal koud. Innoveren is belangrijk, maar we moeten het psycho-sociale kader van management en werkomgeving wel binnen de juiste en praktische proporties laten, en niet vermengen met economische principes als arbeidsschaarste en licht oververhitte economie.

Allert Goossens

Beste Walther,

Zoals de reacties hiervoor al aangeven is het door jou geconstateerde probleem niet alleen logistiek eigen. Wel geeft het duidelijk aan welke knelpunten er leven. Tekenend is dat juist jij met dit artikel hebt moeten komen en niet iemand in de rubriek Human Resources. Nou kan dat toeval zijn, maar het zou niet voor het eerst zijn dat HRM'ers met name reactief zijn. De constatering van <a href="http://www.managementsite.net/scripts/artikelen/148/bijdrage.asp?aid=148">Willem Mastenbroek</a> spreekt wat dat betreft boekdelen. Logistiek managers, verwacht geen hulp, u zult het toch zelf moeten oplossen!

Zelf denk ik dat het een combinatie van beiden is; en een krappe arbeidsmarkt en (vaak)een gebrek aan een goede HRM-afdeling. Helaas worden in nog te veel midden- en kleinbedrijven gedacht dat investeringen in een gegedegen HRM niet kunnen opwegen tegen de opbrengsten.

Met 40 jaar ervaring in logistiek c.q. werving & selectie is het artikel van Walter Ploos van Amstel een feest van herkenning van de huidige situatie en de alledaagse praktijk in het logistieke bedrijf. Werken op een distridutiecentrum heeft geen "status".
Ik ben het volledig eens met de stelling die naar mijn mening overigens opgaat voor elke sector of beroepsgroep die met krapte op de arbeidsmarkt kampt.