Wat drijft jonge bazen? (Han Botterhuis)

Han Botterhuis is een jonge baas uit het volle leven. Hij kan beschouwd worden als een manager die iets weet te bereiken en die zijn hand niet omdraait voor een paar stevige klussen. In dit artikel vraagt hij zich een paar dingen af. Uitstekende vragen voor leeftijdsgenoten en collega's? Hier gaat het over 'druk, druk, druk'. Hij vraagt zich zelfs af of hij niet tot de ADHD-generatie behoort. We zijn benieuwd naar je reactie. 

De veel gehoorde kreet in mijn netwerk, omgeving, kroeg etc, op de vraag hoe het gaat is 'Druk!' Dit gaat een tijdje langs je heen en soms stel je de wedervraag, ‘ hoe bedoel je druk, wat is dat dan?’ waarop 9 van de 10 antwoord in de zin van, “ Reorganisaties, implementaties, fusie, etc etc etc. We hebben het altijd druk met projecten op het werk en dat is niet zo gek als je jezelf als jonge baas, high potential of nieuwe manager het predikaat vernieuwer ophangt. Maar wat ik wel gek vindt is dat geen mens het heeft (de uitzonderingen daar gelaten) over de drukte van zijn/haar eigen onderneming. Met zijn/haar eigen onderneming bedoel ik de “mens? manager die in zijn/haar leeftijdscategorie naast zijn werk tal van bolwerken aan het opbouwen is.
Een aantal bolwerken op een rijtje:
Sociaal omgeving, bestaande uit vriendenkring, familie die vroeger in je schoot werden geworpen en waaraan nu hard moet worden gewerkt om niet te eindigen in verplichte ongewenste bezoekjes omdat het hoort.
Thuis, een thuis opbouwen waarin de financiële lasten gedragen moeten worden met weinig reserves (is al verdwenen door de studieschuld, of bizarre uitgaansleven), de keuze van een partner (die traditioneel een heel leven bij je blijft), het krijgen van kinderen die vervolgens naar crèches moeten omdat de financiële lasten niemand toelaat om thuis te blijven. Doodop in het weekeinde op de bank van het werk en de twee kleine kinderen die om aandacht vragen (uitslapen is er niet meer bij, of je draait met je partner een ploegendienst).
Eigenwaarde, status, je wilt iemand zijn. Dit kan van alles zijn maar je wilt wel dat mensen je opmerken, je wilt op een bepaalde manier opvallen in de maatschappij zodat mensen je kunnen vinden tot aan op een voetstuk plaatsen ook al is het maar voor 1 seconde.
Naast het managen van mensen, het omgaan met je sociale omgeving zijn we voornamelijk op zoek naar ons zelf, want we willen en kunnen alleen vanuit ons zelf groeien.
Al deze bolwerkjes vragen naast ons werk om schreeuwende aandacht en energie en toch stappen we in de uitdaging om te managen. Nog meer mensen en randzaken die veel energie van ons vragen.
Mijn vraag aan jullie is waarom? Waarom stappen we in die uitdaging nu en niet over 10 jaar, of rollen we er nu in omdat we denken dat het over 10 jaar over is met die kans? Pakken we die uitdaging omdat er een salaris cheque tegenover staat. Zijn we van nature de ADHD generatie die niet zonder drukte kan, of moet je hier niet over nadenken en de volgende keer gewoon roepen dat je het druk hebt?