Training, coaching en onderwijs in het AI-tijdperk

In zijn boek ‘Slimmer werken met AI’ wijdt Ethan Mollick een paar hoofdstukken aan onderwijs in het AI-tijdperk. Dat gaat dan vooral over studenten en scholieren. De vertaalslag naar organisaties is echter gemakkelijk te maken. In dit artikel zal ik dit doen.

Training en -coaching gaan in het AI-tijdperk gouden tijden tegemoet, mits zij zich vernieuwen. Dit artikel is erop gericht om trainers, coaches en managers te helpen zich te vernieuwen op het gebied van AI en de menselijke rol. Mijn bedrijf verzorgt overigens al vaak AI-gedragstrainingen (contact: https://www.bertoverbeek-pitchersupport.org/)

Wat zegt Ethan Mollick zoal in zijn boek? Dat klassikaal onderwijs wel effect heeft, maar minder dan huiswerk en examinering. Lange uitleg van docenten, trainers, coaches en leraren kunnen dus naar de achtergrond. Studenten kunnen dat zelf opzoeken.

Ik hoor de vermoeide reacties al van deelnemers als ze een training hebben moeten doorstaan met teveel theorie. Wat echter wel nodig blijft zijn menselijke docenten, die de studenten èn AI blijven volgen in hun ontwikkelingen.

Daarvoor blijft kennis nodig. Een deskundige docent moet controleren of AI de juiste informatie geeft over een onderwerp en dus of de student de juiste informatie krijgt.

AI is namelijk niet perfect, laat Mollick zien in zijn lezenswaardige boek. Het is geen mens, al gedraagt AI zich vaak wel zo. Denk maar aan Chat GPT. AI is een systeem dat na de invoering van een woord het meest waarschijnlijke woord kiest, dat daarop volgt. Daarvoor rekent hij met hoge snelheid het internet door. We vergeten vaak dat deze technologie gebruik maakt van menselijke invoer en daar zitten fouten in.

Dan het onderwijs zelf. Wat studenten (en dat blijf je je hele leven) zeker moeten leren is de juiste vragen stellen. En voor diepere kennis moeten ze ook leren op een juiste manier door te vragen. Daarvoor is basiskennis van belang. Studenten blijven verantwoordelijk voor het resultaat en zullen de kennis in mondelinge examens ook moeten verwoorden.

Volgens Mollick is het probleem niet dat ze hun teksten en samenvattingen gotendeels door AI laten maken. Dat leidt vooral bij mensen die hier niet goed in zijn, tot een beter resultaat. Daar profiteert iedereen van.

Maar de student ontkomt niet aan een soort eindredactie. Want AI-teksten moeten vaak nog gecorrigeerd bewerkt worden. Dat lukt slecht zonder kennis. De mens en de machine moeten in de toekomst samenwerken, en daar is wel degelijk een rol voor de mens weggelegd.

AI kan om dezelfde reden zelf niet de rol van leraar op zich nemen, omdat iemand moet kijken naar de vorderingen van de student en omdat AI nog fouten maakt.

Opdrachten kunnen veel boeiender worden door AI. Studenten gaan dan al praktisch aan de gang op basis van tips. Je kunt ze van alles laten doen. Plannen voor gemeentes ontwikkelen, militaire strategieën in de Romeinse tijd, logistieke verbeteringen en een alternatief voor elektriciteit. In games kunnen studenten zelf de dingen naspelen en daardoor leren hoe het ooit allemaal werkte.

De cultuur van kennisoverdracht -zoals we die nu kennen- zal dan vanzelf transformeren. Daar zit nu nog veel reproductie in, veel college, en de vaardigheid om verbanden te leggen. De toekomst zal meer uit coaching en begeleiding bestaan vanuit docenten.

En hier komen de trainers en coaches in beeld, die al decennia bezig zijn met management games en het faciliteren van leerprocessen. Ze zijn erin getraind. De goede trainers en coaches hebben afgeleerd om colleges te geven. Mensen willen zelf aan de gang, dus interactieve begeleiding is nodig.

Wat nodig is, zijn opdrachten om de menselijke omgang met AI beter te kunnen uitoefenen. Uitwisseling met menselijke vakgenoten blijft daarbij nuttig. Samenwerkingskills blijven nodig, omdat mensen in teams blijven werken, vaak ook met een AI-collega. Training daarvan is onontbeerlijk, maar in de huidige gedrags- en organisatietrainingen wordt nog te weinig de verbinding met een AI-collega gemaakt.

Waar het uiteindelijk om gaat is het talent tot bloei te laten komen, zodat ze een nuttige rol van betekenis kunnen gaan spelen in de huidige toekomstige wereld. Daarvoor moeten we ook op zoek gaan naar de rol van de mens in de samenleving van de toekomst.

Kritisch denken en leren schrijven blijven nodig bij AI, zoals hoofdrekenen nodig bleef na invoering van de rekenmachines, zegt Mollick. Met rekenmachines waren we bang dat het hoofdrekenen werd afgeleerd. Dat bleek niet het geval.

Kennis in de hoofden van mensen blijft nodig. Maar de manier waarop we het ze aan leren zal anders worden. En hier komen organisatie trainers en coaches in beeld, die niet per sé de technische kant van AI overbrengen, maar die zich richten op de gedragskant en de skills die nodig zijn in de AI-wereld van heden en toekomst.

Boek: ‘Slimmer werken met AI’, Ethan Mollick

Website: https://www.bertoverbeek-pitchersupport.org/

Afbeelding: gemaakt met Chat GPT4