Seksualiteit op het werk (1)

De een wil absoluut geen seksuele gevoelens op de werkplek. De ander vindt dat maar hypocriet. ‘Het is er toch; je kan je hoofd wel in het zand steken maar daar wordt het niet minder van.’  Hoe dan ook: er wordt weinig over gesproken. In deze rubriek zullen wij met de lezer samen onderzoeken waar de grenzen liggen van seksualiteit op het werk. We willen dat integer doen, om jonge bazen vanuit de ervaring handvatten te geven om dit soort zaken te begeleiden. In deel 1 gaat het over ' blote posters op de werkplek'.

Onlangs deed zich een interessante situatie voor op het hoofdkantoor van een productiebedrijf. Op de control-afdeling werkte sinds twee weken een jongedame, die onder de mannen de ‘talk of the town’ was. Ze heette Loes. Loes bestond het om zich nogal uitdagend te kleden: kortgerokt en topjes die weinig te wensen over lieten. 
De vrouwen vonden Loes wel grappig. Ze had humor en werkte bovendien hard. Gewoon een ongecompliceerde meid dus, die helemaal geen zin had om rekening te houden met allerlei normen uit haar omgeving.
Haar leidinggevende, Maaike, een vrouw van 45, genoot van de vrijmoedigheid van Loes en vond dat ze kleur gaf aan de afdeling. Maar het ging haar te ver toen er plotseling een blote man op de muur hing. Het was voor haar niet eens een vraag wie het had gedaan. Ze liep dan ook onmiddellijk naar Loes, die ruiterlijk toegaf dat zij de poster had opgehangen.  Maaike was duidelijk: ‘Dit wil ik hier niet’.
Maar Loes protesteerde. ‘In de personeelsverblijven in de fabriek hangen overal pin-up-posters. Waarom zou ik hem dan weghalen?’ Maaike legde uit dat het op kantoor toch een beetje anders was. ‘Hier heersen nu eenmaal andere normen en waarden’. Loes vond dat maar onzin.
En de lezer? Wat vindt die ervan? 

(Mensen die op dit gebied iets hebben meegemaakt, zijn van harte uitgenodigd hun ervaringen op te schrijven en naar ondergetekende op te sturen. Dat kan naar pitcher.support@hetnet.nl)