Seksualiteit en werk (22): Seks tijdens dienstreis

Enige jaren geleden vond een reisorganisatie dat er werk moest worden gemaakt van de serviceverbetering. Het selecteerde een nieuwe groep medewerkers die in een intensief opleidingstraject hun sociale en klantgerichte vaardigheden konden opschroeven. Sommige mensen schroefden echter andere vaardigheden op...

Enige jaren geleden vond een reisorganisatie dat er werk moest worden gemaakt van de serviceverbetering. Het selecteerde een nieuwe groep medewerkers die in een intensief opleidingstraject hun sociale en klantgerichte vaardigheden konden opschroeven. Het was een leuk opleidingstraject, waarin nogal wat reizen naar het buitenland op het programma stonden. De groep deed ondermeer Parijs, Antwerpen en Londen aan. Ik was als externe trainer betrokken bij het opleidingstraject en ging mee op 2 reizen. Er werd hard gewerkt, inderdaad was de training zeer intensief; ook emotioneel. In de groep zaten twee mensen die begin 30 waren en allebei een gezin hadden met kinderen. Zij heette Jolien, hij heette Boudewijn. 

Boudewijn had flair, donkere krullen, bruine ogen en een goddelijk lichaam. Jolien was ook een en al aantrekkelijkheid. Al vanaf het eerste moment trokken ze veel met elkaar op, en binnen de groep was dat nauwelijks een probleem. Tijdens de reizen overnachtten we in een hotel. Er werd tot negen uur ´s avonds getraind, dan werd er gedineerd en om half elf ging ieder zijnsweegs. Uiteraard bleef de groep dan vaak nog hangen. 

Op zeker ogenblik, in een Londens hotel, kwamen er twee groepsleden bij me, die hun zorg uitten. Ze hadden Boudewijn en Jolien in een vrijage betrapt. Het was geen oppervlakkige vrijage; er was sprake van ´wilde sex´, zoals een van de twee het omschreef. Ze vonden dat dit niet kon, en voelden zich geroepen om de zaak aan te zwengelen.  Wat zou uw reactie zijn geweest op Boudewijn en Jolien, en op de twee collega´s; en hoe zou u naar uw opdrachtgever handelen? Ik hoor het graag.  

 

CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement 

Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro

hans de groot
beste bert,

mijn reactie zou zijn, dat dit een prive aangelegenheid is en niets
te maken heeft met het feit of boudewijn en jolien hun opleiding goed volgden. dit zou mijn reactie zijn naar de twee groepsleden.Ook zou ik dit niet melden aan de opdrachtgever is een prive aangelegenheid.
Jos
Hallo Bert,

Omdat dit in de uren ná de training gebeurd is, zou ik het persoonlijk als iets prive's beschouwen en het aan hun eigen fatsoen over laten.
Ik voel mij dan niet geroepen de moraalridder uit te hangen.

Pas als mensen 'uitgebreid de tijd voor elkaar nemen' tijdens het werk, zou ik er iets van zeggen; het is niet professioneel om tijdens je werk op die manier aan intimiteiten toe te geven.

Jos
M. van Bilderbeek
Ik vind dat Boudewijn en Jolien zelf moeten weten wat ze doen. Omdat ze onderdeel uitmaken van een groep, vind ik wel dat ze discreet hadden moeten zijn en dat was kennelijk niet het geval. Als trainer zou ik daarom daarover wel een gesprek met ze aangaan en duidelijk maken dat ze in feite de hele groep bij hun vrijage betrokken hebben. Ik zou zelf als trainer van het voorval geen melding doen naar de opdrachtgever want per slot van rekening heeft het met de training niets te maken. Maar ik zou Boudewijn en Jolien er wel op wijzen dat de groepsleden dat mogelijk wel zullen doen en het verder aan hun overlaten hoe ze dat willen oplossen.
Wolfgang
Ik zou aan de klikspanen uitleggen dat mensen rond de dertig voor wilsbekwaam aangezien moeten worden in in hn vrije tijd - het waren immers de late avonduren NA de training - met wederzijds goedvinden met mekaar kunnen doen en laten wat zij willen. Verder zal ik deze leden erop wijzen dat klikken niet bepaald collegiaal gedrag is en veel beter geschikt om de sfeer te verzieken....
Ten slotte zal ik degenen die bij de seks betrapt zijn vragen om toekomstig hiermee discrter om te gaan omdat kennelijk sommige groepsleden het getuige worden van seksuele handelingen aanstootgevend vinden.
Als externe trainer ben ik immers niet opzichter over een groep pubers en bovendien ook niet wachter over de moreel van mensen tijdens hun vrije uren....Duidelijk?
Gerard
Ik ben van mening dat bij een dienstreis in feite geen sprake is van werkelijke privé tijd, ook al is het programmaloze tijd. Dit soort dingen kunnen -helaas- gebeuren tussen mensen. De vrijage zal echter ook consequenties gaan hebben in de normale werktijden, met naar verwachting verminderde productiviteit door de huiselijke perikelen die hiervan het gevolg zijn. Afhankelijk van jouw status in deze reis, Bert, was je ook hun door het bedrijf aangestelde begeleider, of uitsluitend trainer?, is het als begeleider goed om het gebeurde als droog feit te melden aan de werkgever. Deze kan desgewenst bij eventuele vervolgtrainingen proberen dit te vermijden.
Fred
De vraag is wat de 2 groepsleden vinden, dat 'niet kon'. De wilde sex tussen 2 collega's? Het feit dat ze dat waarneembaar voor anderen deden? Iets anders? Ik zou de 2 groepsleden vragen waarom ze bij mij komen (en wat ze van mij verwachten).

Daarna zou ik de 2 daders aanspreken op dat ze zich in het openbaar best mogen gedragen, ook t.o.v. de rest van de groep. En vragen of ze zich realiseren wat dit betekent voor de groep?

Tegen de opdrachtgever zeg ik niets.
Henk
Ik zou de 2 personen vragen waarom zij zelf niet praten met hun collega's maar mijn hun probleem willen laten oplossen, voor dat karretje moeten ze maar een ander zoeken! Wel zou ik Jolien en Boudewijn verzoeken om hun samen zijn wat minder breed uit te dragen. Maar meer ook niet. Zij zijn zelf geheel verantwoordelijk voor hun doen en laten,als trainer ben je geen 24 uur bewaker maar alleen inhoudelijk voor de training verantwoordelijk. Wat ieder in zijn vrije tijd doet moet hij of zij zelf weten. Ook naar de opdrachtgever heb je daar geen verplichting in.
Jos
Wolfgang,

Ik hoop dat jij geen manager bent? Anders voorzie ik (of is dat al gebeurt) problemen met de mensen waar jij verantwoordelijk voor bent.

Klikken is niet iets wat mensen graag of snel doen; men weet dat men zich daardoor in een isolement plaatst, en voor de mens als kudde dier is er geen vervelender vooruitzicht dan dat.

Mocht een werknemer aanleiding zien om te 'klikken' (substitueer 'klikken' trouwens eens met 'iets onder de aandacht brengen', want zo voelt het waarschijnlijk voor de werknemer!), dan zal dat om iets zijn dat af gemeten aan die werknemer' waarden en normen niet in overeenstemming is / de werknemer daarmee niet in het reine kan komen als hij/zij daar niets aan doet.

De initiele reactie van jou zal de medewerker lam slaan en zeker niet uitnodigen zijn inzicht met jou te delen, terwijl de werknemer in eerste instantie best een goed aandachtspunt zou kunnen formuleren.

Duidelijk......?!
Marjolijn
Kom jongens, niet zo kissebissen. Alhoewel ik het wel een beetje eens ben met Jos en een beetje de kriebels kreeg bij het 'duidelijk...? van Wolfgang. Wolfgang vindt dat hij als externe trainer geen opzichter is of wachter over de moreel van mensen. Dat kan wel zo zijn, maar als er een signaal uit de groep komt dan moet je daar als trainer wel wat mee, zeker als het een intensieve training is waar emoties een rol bij spelen. Ik ben zelf van mening dat mensen moeten doen wat ze niet kunnen laten, maar aangezien het (voor zover ik het begrijp) een groep medewerkers van één bedrijf betreft, liggen de zaken toch wat ingewikkelder. Misschien kennen de andere groepsleden de wederzijdse partners wel en voelen zich daardoor ongemakkelijk of hebben morele bezwaren, misschien is er wrevel omdat die twee zich afzonderen van de groep of misschien is er gewoon sprake van jaloezie. De term 'klikken' vind ik dan ook wat kort door de bocht. Omdat ik verantwoordelijk ben voor de groep, zou ik zou als trainer uitzoeken waarom de groepsleden het nodig vonden het incident aan mij te melden. Vervolgens zou ik daarover een gesprek hebben met Boudewijn en Jolien en hen in ieder geval vragen wat discreter te zijn. Of ik de opdrachtgever zou informeren hangt helemaal af van de impact die het incident al dan niet op (het functioneren van) de groep heeft.
Henk
Gut, wat een leuke reacties.

Niemand die doordenkt over gevolgen wanneer Boudewijn en Jolien contact krijgen met klanten en dezelfde integriteit er op na houden?
Wat voor ellende geeft het als deze twee ernstig gebrouilleerd raken, met echtgenoten over en weer die in het spel betrokken worden?

Welke moraal dient een trainer te hebben richting opdrachtgever, deze overwegingen indachtig?

Dat mensen zelf moeten weten wat ze willen en doen ben ik het volstrekt mee eens, maar zij doen dit niet in splendid isolation. Er zijn gezinnen, collegae en klanten.
Ik zou dergelijke mensen niet graag op de loonlijst hebben.
Jos
Marjolein, Henk,
Ging mij alleen om de agressiviteit waarmee de post gescheven is; daar los je totaal niets mee op. Sterker nog: je zet jezelf buitenspel, terwijl eigenlijk aangegeven wordt dat dit de enige 'oplossing' is.

Ik vind dat er niet zoveel gewicht aan gegeven moet worden, alleen omdat het 'op de cursus is'. Ik heb het gevoel dat het 'daar is deze cursus niet voor bedoeld' zwaar meetelt.

Ik blijf bij mijn punt dat het 'in eigen tijd' is, en dat mensen dan prive verantwoordelijk gehouden kunnen worden, maar niet zakelijk.