Manager Rudolf weet niet wat hij met zijn gevoelens voor een vertrekkende medewerker aan moet en besluit een briefje te schrijven. ‘Beste Annelies, ik moet je iets vertellen. Ik ben het echter niet gewend om dit soort zaken te bespreken, daarom stuur ik je dit briefje. De boodschap is duidelijk: ik ben verliefd op je geworden. Ik hoef daar niets mee, ik wil alleen dat je het weet.’ Het briefje heeft nogal wat gevolgen.
Rudolf, manager van een planningsafdeling, heeft een tijdelijke kracht in dienst: een jonge vrouw, Annelies. Niet alleen Rudolf is van haar gecharmeerd; ook zijn manager vindt haar een uitstekende kracht. Ze krijgt een vast contract aangeboden.
Omdat ze een communicatieopleiding heeft, is het niet erg waarschijnlijk dat ze eeuwig op de planningsafdeling zal blijven. De PR-afdeling van het bedrijf krijgt haar al snel in het oog en er komt een vacature vrij. Ze wordt gevraagd om te solliciteren.
In haar integriteit deelt ze dit Rudolf mee, die blij is met haar openhartigheid. Maar haar mededeling heeft ook nog een ander effect: hij wordt er verdrietig van. Het duurt een paar dagen, maar dan weet hij het: voor het eerst in zijn koperen huwelijk is hij verliefd op een andere vrouw.
Hij probeert het te negeren, maar binnen twee weken lukt dat al niet meer. Hij besluit zijn gevoelens op een briefje te schrijven. De tekst luidt ongeveer zo:
‘Beste Annelies, ik moet je iets vertellen. Ik ben het echter niet gewend om dit soort zaken te bespreken, daarom stuur ik je dit briefje. De boodschap is duidelijk: ik ben verliefd op je geworden. Ik hoef daar niets mee, ik wil alleen dat je het weet.’
Annelies reageert geheel anders dan Rudolf had gedacht. Ze is aanvankelijk overstuur, vervolgens woedend en het eindigt ermee dat ze de manager van Rudolf inlicht.
Die roept Rudolf bij zich, vraagt of het verhaal klopt. Rudolf geeft toe en verneemt tot zijn schrik dat er een schorsing volgt.
‘Ik wil mij beraden’ zegt zijn manager ‘Ik vraag me af of ik je in die rol kan handhaven. Dit gaat veel te ver.’
Na twee weken schorsing horen Rudolf en zijn gekwetste vrouw dat hij niet langer manager is. Hij krijgt een staffunctie in een lagere loonschaal. Wat vinden we hiervan?
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO
Hoe is de mededeling "ik hoef daar niets mee" op te vatten door een vrouw die - voor zover ik het verhaal opvat - geen aanleiding heeft gegeven om deze informatie te willen hebben? "Ik hoef daar niets mee, maar ik wil wel dat jij het weet, want dan moet jij er misschien iets mee"?
Wat verwachtte hij van haar?
De case heeft voor Rudolf niet alleen gevolgen qua werk (schorsing en degradatie, lijkt me op het eerste gezicht een erg forse straf), maar vooral ook op persoonlijk gebied (de relatie met zijn gekwetste vrouw, ik kan haar gevoel van gekwetstheid wel begrijpen). En dat allemaal door een "onschuldig" briefje. Hoe kijkt Rudolf er zelf achteraf tegenaan? Ziet hij zijn eigen aandeel hierin, of is het hem allemaal overkomen?
Eerst voor Rudolf. Waarom wordt iemand verliefd op iemand hoewel hij in een relatie zit? Rudolf is niet zo tevreden in de relatie anders zal het niet in hem opkomen. Dat is het eerste wat hij onder ogen zal moeten zien: de eigen relatie thuis onderzoeken, heel kritiek. Het feit dat hij zegt "ik hoef er niets mee" geeft wel aan dat hij graag zal willen maar dat hij bang is alles te verliezen, alle zekerheiden die hij nu heeft op te moeten geven. Angst dus.
Dan Annelies: Waarom laat ze het niet zo als het is? Waarom voelt zij zich bedreigd? Ik kan me voorstellen dat ze eerste even gaat schrikken omdat het haar niet is opgevallen. Zijn gedrag was toch niet dreigend. Waarom gaat ze meteen negatief denken? Een brief gaat dit soort reactie bij haar los maken. Dat laat aan mij zien dat ze heel erg onzeker is. In plaatse van het met rust laten of met iemand van haar vertrouwen, iemand neutraals (buiten het bedrijf) te praten, gaat ze proberen hem kwaad te doen, van zich af te bijten. Dat is puur angst gedrag.
Nu zitten alle twee met een angstgevoel en weten niet hoe het verder moet. Misschien heeft Rudolf het niet moeten doen, maar misschien miste hij iemand met wie hij kun praten?
Een wijze beslissing van de manager van Rudolf zal gewest zijn met hem een goed gesprek aangegaan te zijn en dan ook met haar, in plaatse ervan meteen zo tegen hem te keer gegaan te zijn.
Een goede manager is neutraal en diplomatiek, maar ook een mens...
Hetzelfde geldt ook voor Rudolf, hij is ook een mens - net zo als alle anderen managers... daarom moet hij niet slechter in zijn werk zijn. Het is gewoon een leerproces voor allen geweest maar zeker wel voor Rudolf.
Wat Rudolf wilde bereiken met het briefje komt in de case niet naar voren. Hij schrijft dat hij er niets mee hoeft..... oké maar schrijft hij dat briefje dan in de hoop dat Annelies dezelfde gevoelens heeft en dat zij daar dan wel wat mee gaat doen? Het blijft vaag mede omdat Annelies niet eerst een gesprek met Rudolf is aangegaan. De reactie van de manager van Rudolf vind ik echt overdreven. Schorsing, degradatie en een lagere loonschaal staat in geen verhouding tot wat er gebeurd is (niets dus).
Nog even een korte reactie op het schrijven van Carry: in verliefd worden heb je geen zeggenschap of aandeel, verliefd worden overkomt je! Of je die verliefdheid gaat voeden, daarin heb je een aandeel.
De reactie van Rudolf's werkgever is buiten alle proporties. Hij had Rudolf erop moeten aanspreken geen prive aangelegenheden gedurende kantoortijd resp. op kantoor te behandelen, maar veel meer dan dat is niet realistich. Verder had de werkgever anders moeten reageren richting de vrouwelijke medewerkster. Deze heeft duidelijk problemen gehad met de situatie en verdient ondersteuning. Een gewillig oor en begrip maar ook een beetje 'onderwijs': de werkomgeving verschilt niet van de rest van de wereld en dit soort situaties kunnen zich derhalve overal en altijd voordoen. Er is geen reden voor ongerustheid of overstuur raken wanneer iemand zijn gevoelens bij je uit. Ze zou moeten worden geholpen hiermee leren omgaan en dit niet als negatief te ervaren.
Rudolf heet ook wat ondersteuning nodig. Het is heel natuurlijk dat hij verliefd raakt op een andere vrouw, maar moet volwassen hiermee omgaan. Gezien zijn leeftijd had hij beter mogen inschatten wat de mogelijke gevolgen zouden zijn voor de betreffende vrouw, zijn eigen vrouw alsook relaties binnen het bedrijf wanneer hierover openlijk wordt gesproken.
Nadat Rudolf zijn zaken op orde heeft zou hij zijn werkgever moeten aanspreken op rehabilitatie. Hij heeft het bedrijf geen schade berokkend en de genomen maatregelen zijn ongepast.
Verliefdheid is iets dat je overkomt (al ben je goed getrouwd)en dat je moeilijk kunt wegstoppen. Je kunt je wel beheersen en sommige mensen kunnen dat, Rudolf wellicht ook maar hij wil toch de ander vertellen welke gevoelens bij hem wakker zijn geworden.
Veel vrouwen die zoiets overkomt voelen zich gevleid.
De reactie van Annelies is merkwaardig en in ieder geval niet eerlijk ten opzichte van Rudolf (achterbaks.)
Van seksualiteit is echter geen sprake.
De over-reactie van de manager laat zien dat hij geen inzicht heeft in menseljke verhoudingen. Naar mijn mening is dat inzicht een eerste vereiste voor iedere manager (hij/zij moet toch leiding geven aan mensen). Een manager met onvoldoende mensenkennis zit op de verkerde plaats.
Opmerkingen:
- Onderlinge verliefdheden op de werkplek komen dagelijks voor.
Managers (zowel vrouwelijk als mannelijke)moeten daarom weten hoe ze
daarmee om moeten gaan. Daar bestaan weinig regels voor want ieder
geval is anders en heeft een andere invloed op de werkomgeving.
Menselijk inzicht speelt dan de hoofdrol.
- Volgens een statistiek komen 10% van alle huwelijken voort uit
relaties op kantoor.
- Vrouwen op het werk verbeteren de omgangsvormen
Annelies had er beter aan gedaan dit onder 4 ogen met Rudolf te bespreken alvorens zich in paniek naar de baas van Rudolf te vervoegen. Verliefdheid is geen misdaad en kan iedereen overkomen, getrouwd of niet. Het gaat er in mijn ogen om wat je er uiteindelijk mee doet. Bovenal verandert de verliefdheid van Rudolf niet ineens zijn capaciteiten op de werkvloer. Daarom vind ik de reactie van de baas van Rudolf uiterst onprofessioneel.
Het briefje van Rudolf is een uitnodiging (zij het dat hij een afwijzing makkelijker voor haar maakt), maar niet echt open.
Er staat dat hij zijn verliefdheidsgevoel niet kan negeren: hoezo ? Wat valt daar niet aan te kunnen ? Correcter is dat hij zijn wens om gevolg te geven aan dat gevoel niet wil negeren.
Er speelt lijkt het veel meer mee dan dit. Vanwaar de woede van Annelies ? Welk onrecht is haar aangedaan ? Welke rekening heeft zij nog te vereffenen ? Vanwaar de schorsing ?