Resultaat versus continuïteit

Ik ken een bedrijf waar mensen hun management team er voortdurend van betichten maar wat te doen. ‘ Ze hebben geen visie en doen voortdurend aan paniekvoetbal. Het enige dat telt zijn de cijfers en voor de rest zie je vooral adhoc maatregelen.’ De achting voor het MT is niet erg hoog, al zegt men dat niet al te luid, want de MT-leden zijn stuk voor stuk mensen met goede communicatieve vaardigheden, die de kunst verstaan een discussie in hun voordeel te beslissen; soms met enige emotie.

Ik ken een bedrijf waar mensen hun management team er voortdurend van betichten maar wat te doen. ‘ Ze hebben geen visie en doen voortdurend aan paniekvoetbal. Het enige dat telt zijn de cijfers en voor de rest zie je vooral adhoc maatregelen.’ De achting voor het MT is niet erg hoog, al zegt men dat niet al te luid, want de MT-leden zijn stuk voor stuk mensen met goede communicatieve vaardigheden, die de kunst verstaan een discussie in hun voordeel te beslissen; soms met enige emotie.
De vraag is uiteindelijk of de analyse klopt. Is er weinig visie bij het MT? Doen ze inderdaad maar wat? Is er sprake van paniekvoetbal? Ik denk van niet. Wie binnenwandelt bij de bijeenkomsten van het MT ziet een ontspannen clubje mannen, geen vrouw, die met elkaar van week tot week heldere afspraken maken. Soms stijgt het water even tot aan de lippen, maar dan zit de kar weer snel in het goede spoor, en kunnen de opdrachten gegeven worden. Niet bepaald een sfeer van paniek.
En visie? Is die er? Eigenlijk ook wel. Het idee dat er geen visie is, komt misschien voort uit het feit dat die niet luid uitgedragen wordt. Maar uit het gedrag blijkt een consistente gedachtegang, die zich laat omschrijven als pragmatisme. Het idee van het MT is eenvoudig: er moet een goed resultaat geboekt worden, niet morgen maar nu. Daarnaast is er veel oog voor kosten. Op die dingen wordt gestuurd.
Als de bestaande organisatie een doel niet snel genoeg verwezenlijkt, verandert het MT de organisatie niet, maar zorgt op essentiële punten in het proces voor versteviging, bijvoorbeeld door de inhuur van een deskundige of een paar externen. Als de doelen maar gerealiseerd worden.
De critici die dit beschouwen als ‘ paniekvoetbal’ zonder visie, zijn vaak van mening dat je zo niets verankert in je organisatie. Je scoort op korte termijn mooie resultaten, maar er is geen zorg voor de continuïteit en organisatieontwikkeling. Er is geen structuur die de organisatie stabiel maakt.
Constant zie je die twee dingen in de discussies tegenover elkaar staan: de ene partij zegt bijvoorbeeld: ‘ komop, 15% besparing en snel’. De andere partij werpt van alles tegen; meestal zaken die evenzeer te maken hebben met het realiseren van een goed resultaat, maar die meer liggen in de sfeer van de lange termijn.’
Kun je deze twee stromingen volgens jullie bij elkaar brengen?