Relatie op het werk. Toelaatbaar of niet?

Ivo ligt in scheiding met zijn vrouw. Na een tijdje maakt Ivo bekend, dat hij al geruime tijd een relatie heeft met een van zijn medewerksters. De directeur laat geen twijfel bestaan, de medewerkster dient direct te vertrekken.

Op een afdeling in een grote organisatie werkten een leidinggevende (Ivo), twee vaste medewerkers en een medewerkster op detacheringsbasis. Ivo zat niet zo lekker in zijn vel. Een jaar geleden was hij getrouwd maar hij lag nu in scheiding. Hij voelde zich duidelijk niet goed. Gelukkig kon hij zich desondanks goed op het werk concentreren. Hij kon de afleiding goed gebruiken en het werk leidde er niet onder. Met zijn medewerkers kon hij het goed vinden. Na een tijdje ging het zichtbaar beter met Ivo. Het management was al die tijd zeer tevreden over het functioneren van Ivo en zijn afdeling.

Vervolgens brak de vakantietijd aan. Wanneer men Ivo vroeg naar zijn vakantieplannen zei hij, dat hij naar Griekenland ging. Ook wanneer aan Karin (een van zijn medewerksters, gedetacheerd) gevraagd werd waar ze heen zou gaan, was het antwoord Griekenland. ‘Goh, misschien komen jullie elkaar nog tegen’ grapten collega’s.  

Na de vakantie verschenen Ivo en Karin stralend op het werk. Ivo vroeg een gesprek aan met zijn manager Kees en vertelde dat hij en Karin verliefd waren. Ze hadden het tot dan toe verborgen gehouden, maar waren nu samen op vakantie geweest en hadden besloten de relatie bekend te maken. Deze relatie bleek al een half jaar te duren, niemand had ooit iets gemerkt. Op het werk gingen Ivo en Karin puur zakelijk met elkaar om, zonder blijk van hun meer dan goede verstandhouding te geven. Deze houding zou zo blijven, zodat niemand er verder last van hoefde te hebben. Alleen vond Ivo het wel zo eerlijk om Kees op de hoogte te stellen, vandaar het gesprek.

Na dit gesprek stapte Kees naar de directeur om hem te informeren over de ontstane situatie en om raad te vragen. De directeur reageerde kort: ‘Dit kan natuurlijk niet. Karin zal moeten vertrekken. En we moeten Ivo een waarschuwing geven.’ Het verhaal ging als volgt verder: Kees vertelde Ivo dat de directie besloten had het contract met Karin te ontbinden. Ivo vroeg daarop een gesprek met de directie aan, om erover te praten en een oplossing te zoeken. Dat gesprek liep op niets uit, de directeur gaf allerlei redenen waarom het volgens hem niet kon en bleef bij zijn standpunt zonder naar Ivo te luisteren. Ivo kreeg vervolgens een brief thuis van de directeur, waarin hij officieel werd gewaarschuwd dat de relatie met Karin zijn werk negatief beïnvloedde, dat dit soort gedrag door de organisatie niet werd getolereerd en dat (als dit zo doorging) verdere stappen zouden worden ondernomen.’ Karin hoorde van haar detacheringsbureau dat het bedrijf de overeenkomst direct wilde ontbinden.

Deze situatie was zwaar voor Ivo. Hij vond dat Karin oneerlijk behandeld was en vroeg zich af waarom een organisatie opeens zoveel meer waarde hechtte aan principes dan aan goed functionerende medewerkers. Het viel hem steeds moeilijker om vrolijk naar het werk te komen en te doen alsof er niets aan de hand was. De sfeer werd er niet vrolijker op en zijn functioneren ging achteruit. Ondertussen waren de andere twee medewerkers door het vertrek van Karin extra druk belast. Ook zij waren ontevreden. Ze hadden immers nooit problemen gehad met Karin en nu was van hogerhand besloten dat zij meteen weg moest. En wie waren de dupe en moesten het extra werk opvangen? Precies.

Ik ben benieuwd wat jullie van deze (echt gebeurde) situatie vinden. Was hier een betere oplossing voor geweest? Wat vinden jullie van de rol van Ivo, manager Kees en de directeur?