Opgaan…..blinken…..en verzinken…..

In dit artikel verdiept oude baas Bas Schenk zich op een vrolijke manier in een belangrijke vraag: wat doet leeftijd in het bedrijfsleven? ' Ik moet even denken aan dat oude verhaaltje. Hoe ging dat ook alweer? "Mijn vader kan alles (kind van 6 jaar), mijn vader kan veel (kind van 12 jaar), mijn vader weet ook niet alles (kind van 16 jaar), die ouwe weet er niks van (kind van 18 jaar), Pa, hou je mond, je leeft nog in 1912 (kind van 22 jaar), Ah, misschien weet die ouwe dat wel (kind van 28), mijn vader ziet dat toch wel goed (kind van 35 jaar), Even aan m'n vader vragen, die heeft dit vaker aan de hand gehad (kind van 40 jaar)...'

Jonge bazen,

Hoe komt het toch dat kinderen tijdens het spelen op straat  vaker vallen en zich bezeren dan ouderen? Ik denk dat dat te maken heeft met leeftijd. Ja, ouderen spelen minder op straat dan kinderen natuurlijk! De “nogal-wiedes??? reactie. En niet te ontkennen, een juiste reactie. Toch bedoel ik iets anders. Stel dat we kinderen vervangen door jongeren  en er evenveel ouderen als jongeren op straat dezelfde spelletjes spelen, dan denk ik toch dat de stelling blijft gelden.

Ja, zal je vragen, wat versta je dan onder ouderen en jongeren? Wel, een jongere zie ik als iemand in de leeftijdsgroep van 20 – 35 jaar; terwijl ik een oudere definieer van ouder dan 50 jaar. De groep 35-50 jaar benoem ik even niet. Ik doe dat bewust!

Nu weer terug naar mijn  vraag. Is het waar dat ook jongeren meer risico lopen bij het spelen dan ouderen? Vallen ze niet vaker omdat ze veel meer durven? Zijn de jongeren niet veel uitdagender dan ouderen? Hebben jongeren niet een veel grotere prestatie drang dan ouderen? Denk aan de fysieke sporten bijvoorbeeld. Ik hou soms mijn hart vast als ik mijn kleindochter zie springen van de duikplank in een 4-meter diep bad, zonder bandjes. Het kind is slechts 5 jaar! Maar : ze durft. Haar oma niet hoor!

Ik denk dat de ervaring hier een grote rol speelt. Oma is vaak op haar gezicht gegaan en doet zoiets niet zomaar! Ze kent de eventuele gevolgen, ze kijkt wel uit! Ze willen samen zwemmen, maar oma gaat van het trapje en kleinkind van de plank. Ze bereiken overigens samen hetzelfde doel.

Kunnen we dit analoog doortrekken naar het bedrijfsleven, naar managers? Zijn goede jonge bazen niet veel onvoorzichtiger dan goede oude bazen? Is dat ook wetenschappelijk aangetoond, of hebben we hierover een mening? Een gevoel misschien? Is het niet vaak : “geen daden maar woorden????

Ik moet even denken aan dat oude verhaaltje. Hoe ging dat ook alweer? “Mijn vader kan alles (kind van 6 jaar), mijn vader kan veel (kind van 12 jaar), mijn vader weet ook niet alles (kind van 16 jaar), die ouwe weet er niks van (kind van 18 jaar), Pa, hou je mond, je leeft nog in 1912 (kind van 22 jaar), Ah, misschien weet die ouwe dat wel (kind van 28), mijn vader ziet dat toch wel goed (kind van 35 jaar), Even aan m’n vader vragen, die heeft dit vaker aan de hand gehad (kind van 40 jaar) , Oh, wacht maar even, dat weet mijn vader wel (kind van 45 jaar). Goh, m’n vader weet toch wel veel (kind van 50 jaar) Leefde mijn vader nog maar, die kon overal een antwoord op geven (kind van 55 jaar).

Ja, ten slotte, was het Napoleon niet die filosofisch stelde: Voor een bloem, een produkt, ja zelfs een mens geldt : opgaan…..blinken…..en verzinken….. en tekende een halve sinuslijn.