Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO
Dat valt natuurlijk niet uit te leggen. Behalve door een slavendrijversmentaliteit te veronderstellen bij dit soort werkgevers. En angst. Angst om belazerd te worden door werknemers, angst misschien voor een sterke concurrent ('alle zeilen bijzetten!'), angst in het algemeen. Niet een bedrijf waar je wilt werken, denk ik zo. Dus hoe komt het dat er toch mensen werken? Zijn die ook bang?
Bij sommige bedrijven is een 'geen 9 tot 5' mentaliteit overigens niet hetzelfde als lange werkdagen en standaard overwerk. Maar meer een 'help de klant tot die tevreden is'. En wordt van werknemers verwacht dat ze heel goed zelf kunnen compenseren.
Een vergelijkbaar idee is: zorg dat mensen continu werken (8u/dag, 5d/week). Wat ze doen is niet zo belangrijk, als ze maar druk zijn.
Slimmer is uiteraard: laat de mensen slechts die dingen doen die bijdragen aan de continuiteit en de winst van het bedrijf. Verder niets. En of dat 40, 20, 5, of 1 u per week kost, who cares? Maar dat vergt wel een mentaliteitsverandering die erg ver gaat. En dit is lastiger te managen dan mensen volstoppen met al dan niet nuttig werk, en controleren op aanwezigheid.
Leuke boeken hierover zijn "Semco!" van Ricardo Semler, en alle boeken van Eli Goldratt over de Theory of Constraints. Voorbeelden: "het doel", en "het is geen toeval".
Mee eens en dat kan niet zonder de mentaliteitsverandering die Fred beschrijft. Want ja, 'loonslaven' die zich inzetten als 'ondernemers in loondienst' en dus extra inspanning leveren: fantastisch. Alleen hoort bij ondernemerschap ook veel vrijheid en eigen verantwoordelijkheid. En hier raak je precies mijn punt: ik krijg wel eens het gevoel dat werkgevers daar niet altijd mee om weten te gaan. Wel de lusten, niet de lasten dus...
Als ondernemer is het aan te bevelen je mensen uit te dagen, en ze dingen laten doen die ze dachten niet te kunnen. Goed voor hun ontwikkeling, goed voor het bedrijf. Maar ga niet (tenzij ze dit zelf willen) vragen zich te gedragen als ondernemer. Ze zijn niet verantwoordelijk voor het bedrijf (dat ben jij als ondernemer), en ze zullen nooit zo betrokken zijn bij het bedrijf als jijzelf. Iets anders verwachten is vragen om teleurstelling.
werknemers worden niet voor niets werknemers genoemd.
er is dan een acceptatie van beide groepen.