Moeilijk contact met collega’s

Paula is een elegante, jonge vrouw. Ze levert goed werk, is over het algemeen vriendelijk maar op een of andere manier valt ze een beetje buiten de groep. In haar privé-leven is zij een sociale en graag geziene vrouw, maar met haar collega’s loopt het niet…

Paula is een elegante, jonge vrouw. Ze levert goed werk, is over het algemeen vriendelijk maar op een of andere manier valt ze een beetje buiten de groep. In haar privé-leven is zij een sociale en graag geziene vrouw, maar met haar collega’s loopt het niet… Wanneer zij aanschuift aan de lunchtafel, wordt ze genegeerd. Vaak staan de andere collega’s al op wanneer zij nog zit te eten, waardoor zij alleen aan tafel achterblijft. Nieuwe mensen die de kantine binnenkomen, komen niet bij haar zitten. Ze voelt zich op zo’n moment erg ongemakkelijk. Ze eet haar brood snel op en gaat dan maar weer onopvallend aan het werk. Paula vindt het jammer dat ze geen leuk contact met haar collega’s heeft. Ze doet mee aan alle activiteiten die door het bedrijf georganiseerd worden, in de hoop haar collega’s beter te leren kennen. Maar meestal valt het achteraf tegen, niemand heeft haar iets te melden. Op borrels hebben haar collega’s de grootste lol; ze staan steeds te lachen en wanneer Paula erbij komt valt het stil. Een keer hoorde ze haar collega nog net zeggen ‘sst, komt ze aan’ waarna ze heel overdreven begroet werd. Paula deed maar net of er niets aan de hand was.

Het valt haar manager op dat ze de laatste tijd wat stil is. Hij vraagt aan Paula of ze het nog wel naar haar zin heeft. ‘Het werk bevalt me goed’ antwoordt Paula, ‘maar ik heb het gevoel dat niemand me mag.’ ‘Ach,’ zegt haar manager, ‘iedereen wordt opgejut door 1 bepaald persoon, een echte onruststookster die de sfeer verziekt. Maak je geen zorgen – tussen ons gezegd en gezwegen – het duurt niet lang meer voor we haar ontslaan. Ik ben het zelf ook meer dan beu.’

Ik ben benieuwd wat jonge managers van deze situatie denken. Heeft de manager hier een rol in of niet? Hoe zouden jullie het hebben aangepakt?

Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen

Probeer het Pro-abonnement een maand gratis

En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.

Word een PRO 

Fred
Speelt dit al vanaf Paula's 1e werkdag? En hoe lang houdt ze dit al vol? Waarom spreekt ze haar collega's hier niet op aan, of zoekt ze steun bij haar manager? Of desnoods een andere baan? Al met al lijkt ze me een beetje type deurmat, die vast wel een training assertiviteit kan gebruiken.

Haar manager doet ook wel wat vreemd. Had hij eerder niets in de gaten? En nu blijkt uit zijn antwoord dat hij wel op de hoogte was???? Kon hij niet eens wat eerder met Paula hier over praten, in plaats van haar te laten aantobben?

Die ene persoon die de oorzaak lijkt te zijn mag er inderdaad wel uitgegooid worden, en hard ook. Maar hoe zit het met de meelopende collega's? Die hebben vrolijk meegedaan aan het negeren van Paula.

Kortom, de bezem door deze organisatie!
Willem Mastenbroek
Pro-lid
Tja, tragisch dat het zo loopt met Paula; eigenlijk een grof schandaal. Als ik de foto van Paula bekijk en de beschrijving lees dan zit er enige jalouzie achter deze campagne. Hoe dan ook - alle gekheid op een stolkje - Fred geeft de elementen voor de aanpak al hierboven. Het optreden van haar manager of beter geformuleerd het "niet-optreden" is en blijft voor mij de wezenlijke factor. Aanpakken die roddelaarster!!
Carry Lemmen
Dit soort problematiek is altijd moeilijk vind ik. Hoe concreet is het? Het is wel duidelijk dat tenminste een oprechte werknemer eronder lijdt. Maar hoe oprecht is de manager? Ik vind het niet goed wanneer een manager tegen een werknemer zegt dat een andere werknemer binnenkort ontslagen wordt. Dit vind ik ook een vorm van onrust stoken. Is de onruststoker al op de hoogte dat ze ontslagen wordt? En is ze al eens aangesproken op haar gedrag?
Carry Lemmen
En het is ook niet eerlijk om dan maar alle schuld bij de onruststookster te leggen. Wat dat betreft kan ik me goed vinden in de reactie van Fred.
Fiona
Ik ben het eens met Carry. Uiteraard heeft de manager hier een rol in. Hij lijkt het weg te wuiven en niet serieus te nemen.

Deze manager denkt dat de onruststoker het probleem is omdat deze persoon hem zelf erg hoog zit maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn;

Laat hem maar eens uitzoeken wat oorzaak is en dan praten we verder over wat de te nemen stappen zijn!

- doorvragen bij Paula en op een tactische manier info inwinnen bij collega;'s
- observeren
- luisteren
- vertrouwen scheppen
Lode Vermeulen
Paula moet zich niet druk maken. Het bedrijfsleven is hard en het is geen schoolplein. Als ik in Paula haar schoenen stond, zou ik heel hard werken aan mijn zelfvertrouwen en een goede carriere gaan maken.Je bent eenmaal een schaap of je bent het niet. Een schaap kan ook nooit een goede leider worden. Ik heb hetzelfde wat Paula ook heeft, maar tegelijkertijd willen de schaapjes achter mij aan huppelen, want ze zoeken een sterke leider.  Ik negeer die schaapjes, Ik straf ze hard af!  Ik ga alleen om met leiders. Ik heb enorm veel zelfvertrouwen en ik ben hard, ik wil de top halen, mag ik?