Mannen en huishouden (4): Dubbel werk

(Zie ook www.bertblog.nl) Het onaangename van huishouden is dat je er geen assessment voor hoeft te doen. Zo ben ik er bijvoorbeeld ongeschikt voor. Qua competenties, zal ik maar zeggen. Maar nu er geen tests voor bestaan, kan ik dat nooit hard maken. Omdat ik altijd erg mijn best doe in het huishouden, doet mijn vriendin er niet moeilijk over, maar...

Het onaangename van huishouden is dat je er geen assessment voor hoeft te doen. De geschiktheid wordt niet beoordeeld. Zo ben ik er bijvoorbeeld ongeschikt voor. Qua competenties, zal ik maar zeggen. Maar nu er geen tests voor bestaan, kan ik dat nooit hard maken.Omdat ik altijd erg mijn best doe in het huishouden, doet mijn vriendin er niet moeilijk over, al corrigeert ze wel eens iets als ik het niet zie. We gunnen elkaar wel wat. Zij gunt mij mijn beperking, ik haar haar kwaliteit. Hebben we allebei een fanta, moet je maar denken.

Volgens mij moet je er toch een zekere aanleg voor hebben, voor huishouden. Motorisch moet alles in orde zijn, bijvoorbeeld. En dat is bij mij niet het geval. Ik heb van jongs af aan de neiging om alles per ongeluk om te gooien. Op zichzelf vergeeflijk, maar wel lastig, vooral voor mezelf. Een paar voorbeeldjes.

Moet je iets pakken dat achterin een kastje ligt (een schoonmaakmiddel of zo), en er staan bijvoorbeeld een paar vazen voor, dan valt er altijd wel een vaas. Dat klettert lekker op de grond. Heb je dubbel werk.

Ik heb vaak dubbel werk. Theeblaadjes die van een thee-ei in de vuilnisbak moeten, vallen er vaak ongevraagd naast. Bij het koken spat het vet altijd vrolijk spetterend op de gasplaat. Bij het snijden van een bloemkool willen de groene blaadjes ontzettend graag op de grond vallen. En bij het snijden van de tomaat gaat de rode substantie met gelige pitjes maar al te graag tegen mijn witte blouse zitten.

Het kan gebeuren en het gebeurt. Wet van Murphy? Of loop ik gewoon werk te doen waar ik niet voor gemaakt ben? Je laat een vormgever ook geen controller worden. Of wel soms?

Ik begrijp het: er is geen alternatief. Ik kan mijn geliefde ook niet overal voor laten opdraaien. Dus blijven we het doen. En is het maar goed dat eens in de twee weken onze schoonmaakster met straffe hand ‘verborgen vuil'  komt wegpoetsen. Altijd weer blij als ik haar op haar fiets zie aan komen rijden. -- page break --