Manager (niet?) verantwoordelijk voor motivatie collega’s

Iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen motivatie. Het behoort daarom niet tot de taak der managers, medewerkers te motiveren. Echter, de manager kan de motivatie van medewerkers wel degelijk - negatief -beinvloeden. Al te gemakkelijk moet hier dus niet overheen gestapt worden.

De manager kan er dan wel niet voor zorgen dat een 'van nature' niet gemotiveerde medewerker transformeert tot supergemotiveerde kracht, maar een manager kan er wel (onbedoeld) voor zorgen dat de motivatie van gemotiveerde mensen minder wordt. Het is bekend dat er een aantal zaken zijn die in het algemeen demotiverend kunnen werken op mensen. Om een rijtje te noemen: onduidelijke communicatie, controle-drang, onvoorspelbaarheid, gebrek aan waardering, onzekerheid, oneerlijkheid. Zo kan ik nog wel even doorgaan. We kunnen dan wel simpel zeggen dat ieder mens verantwoordelijk is voor zijn eigen motivatie, maar ik vind het de taak van de manager om - waar hij dit kan voorkomen - geen demotiverend gedrag te vertonen. Ieder heeft zijn aandeel in de menselijke interactie en ook (juist vooral) de manager dient zich van zijn invloed bewust te zijn. Dus hoe zit het nu met die verantwoordelijkheid van de manager?

Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen

Probeer het Pro-abonnement een maand gratis

En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.

Word een PRO 

Henk van der Tweel
Ik heb als interim manager in een organisatie gemerkt dat je als manager wel degelijk invloed kan uitoefenen op de motivatie van medewerkers. Bij van nature niet gemotiveerde medewerkers vraagt het echter wat meer tijd, je moet namelijk eerst zien te achterhalen wat de medewerker doet bewegen. Ik ben het absoluut eens dat een ieder zijn aandeel heeft in de menselijke interactie en dat vooral de manager zich van zijn of haar invloed bewust moet zijn.