Gedwongen zelfbescherming?

Jaap, een ervaren accountmanager, maakt de laatste maanden overdreven lange dagen. De werkdruk is niet erg toegenomen, maar Jaap is niet naar huis te branden. Niet dat hij zit te niksen, hij is gewoon aan de slag. De manager hoort collega’s bij het naar huis gaan grappen: ‘Truste voor straks Jaap, doe je wel het licht uit?’ De manager heeft al eens gepolst hoe de zaken gaan bij Jaap thuis. Jaap houdt de boot af. 

Nou heeft Jaap nooit te koop gelopen met zijn privé beslommeringen. “Thuis is voor thuis???, zegt ie, “je neemt thuis niet mee naar je werk en andersom ook niet???. Jaap is altijd al een harde werker geweest. Maar nu overdrijft hij, vindt de manager. Dagen van 12 uur zijn inmiddels meer regel dan uitzondering. De manager begint zich zorgen te maken. Hij vermoedt dat er thuis iets aan de hand is. Als hij  vraagt wat de reden is van de lange dagen, houdt Jaap het vaag. De manager geeft aan dat hij vindt dat Jaap niet moet overdrijven. Jaap raakt geprikkeld. “Nou ja zeg, blijkbaar wordt motivatie hier niet zo gewaardeerd???? De manager zegt Jaap dat hij zich zorgen maakt, en geen trek heeft om straks met een uitgebluste medewerker te zitten. Jaap verstrakt. ‘Hoezo, ben ik de laatste tijd ziek geweest, dan? Ik ben een volwassen kerel, ik kan prima voor mezelf zorgen’, zegt hij. ‘Als ik mijn werk niet goed doe, laat het me dan weten. Hoe laat ik naar huis ga, is mijn zaak’. De manager twijfelt. Moet hij het laten, of moet hij doordrukken? Wat is wijsheid volgens jullie?

CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement 

Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro

Leonie Linssen
Ik denk dat het heel ongezond is als mensen werkdagen maken van twaalf uur. Ieder mens heeft ook tijd nodig om te ontspannen zodat hij/zij gezond wil blijven. Veel mensen die met een burn-out thuis komen te zitten hebben gedurende lange periode hun grenzen overschreden en dat terwijl zij het niet aan hebben voelen komen. Ik zou het als manager daarop wijzen. Het is niet gezond om 12 uur op kantoor te zijn. Als werkgever ben je ook verantwoordelijk dat je mensen gezond blijven en moet je aan preventie doen. Als Jaap geprikkeld raakt op het moment dat hij erop aangesproken wordt, is dat een teken dat er iets bij hem geraakt wordt. Zeker als Jaap zijn gedrag mbt werktijden duidelijk veranderd is in de loop van de tijd, terwijl het werk er niet echt om vraagt... Ik kan me voorstellen dat Jaap niet met zijn manager over zijn eventuele prive-problemen wil praten. Maar dan zou ik Jaap aanraden naar een (relatie)coach te gaan of op een andere manier zijn problemen te bespreken.
Marjan de Ruyter
Helemaal eens Leonie. Wat lastig is aan een situatie als hierboven, is dat er wel meer mensen 'vluchten' in hun werk, en dat hoeft niet altijd dramatisch te zijn. Als het maar niet te gek wordt. Niet iedereen kan even goed bepalen wanneer ie daarbij over zijn eigen grens heengaat. Uiteindelijk heeft iedereen recht op zijn eigen keuzes (en fouten?), maar de manager heb je ook een verantwoordelijkheid naar je mensen toe, waar je terecht op wijst. Ik ben het met je eens dat de manager het moet aankaarten, het is alleen vaak moeilijk om te bepalen wanneer precies ...