Empathisch leiderschap? De wereld wordt geregeerd door kwallen

Ik maak me toch wat zorgen over onze analyses van leiderschap. Niet inhoudelijk, dat zit wel snor, maar vooral qua effect. Al sinds jaar en dag staan in de leiderschapsdiscussies empatische, faciliterende uitgangspunten voorop. Ook bij mij in mijn boeken. Omdat dat belangrijk is bij draagvlak. En dat draagvlak is in onze redeneringen van onmetelijk belang.

Van Harvard tot InSead krijgen we al decennia meningen te horen over leiderschap, die stroken met mensgerichte idealen. Laten we die vooral herhalen in deze tijd van polarisatie. Want als we naar de wereld kijken, is het niet het soort leiderschap dat regeert. Ons eigen land bewijst het, maar wat te denken van de directieve 'bambams' als Trump, Poetin, Xi, Erdogan en Orban?

 

Het leiderschap dat het steeds weer 'wint' is masculine dominant leiderschap van alfa primaten. Een biologische gang van zaken, want dat leiderschap voorziet in onze irrationele, limbische en onbewuste behoefte aan veiligheid. Met intelligent denken heeft het niet per sé iets te maken. 

De vraag is niet alleen: 'wat is goed leiderschap?', maar meer nog: 'hoe krijgen we dat goede leiderschap in het wereldzadel?' Daar heb je een meerderheid van mensen voor nodig, die het belangrijker vinden de grote problemen aan te pakken, dan dat ze 130 mogen op de snelweg. 

CyberSale, 50% korting op een Pro-abonnement 

Verbeter je persoonlijke effectiviteit en managementvaardigheden. Begin het jaar goed en krijg toegang tot toepassingsgerichte kennis.
Upgrade uw gratis lidmaatschap, word een Pro

L.J. Lekkerkerk
Lid sinds 2019
Mij lijkt dat het nuttig kan zijn om onderscheid te maken tussen
1. hoe leiders van landen via partijpolitieke baantjesjacht op niveaus ver boven hun niveau van competentie terechtkomen en
2. hoe in organisaties op alle lagen leidinggevenden worden benoemd waarbij je wel iets meer aandacht voor competentie van kandidaten verwacht (maar die komt ook niet altijd uit: zie het werk van Manfred Kets de Vries).