Veel managers beschouwen een eigen kantoor als een vanzelfsprekendheid. Hoe hoger in de organisatie, hoe meer ruimte voor jezelf. Nu doe ik een opdracht in een grote organisatie die al jaren aan de top staat in haar branche. Manager zitten dwars door de werkruimtes heen, de directeur zit aan een van de acht bureaus in een grote drukke kamer. En niet uit ruimtegebrek.
Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg, is het onuitgesproken motto in dit bedrijf. Ik kom in organisaties waar je als manager niet meetelt als je geen eigen kantoor hebt. Een kamer is een statussymbool. Je kunt er lekker je eigen zooi in laten liggen (vaak enorme stapels papier), je kunt je deur dicht doen als je belangrijk werk doet of hem 'altijd open' zetten voor je medewerkers. Voor belangrijk intern of extern bezoek gaat ie natuurlijk weer dicht. In sommige organisaties is het een gotspe om te veronderstellen dat je even gebruik zou mogen maken van de kamer van een directielid die een week op vakantie is. Je kantoorgebruik zegt veel over jezelf en over de cultuur in een organisatie. Ik stel voor dat alle managers met een eigen kantoor morgen een bureau inrichten midden tussen hun medewerkers, en van hun kantoor een spreekkamer maken. Dat scheelt meteen weer een boel management by walking around. Ik ben benieuwd wie dat offer graag zou brengen?
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO
Maar ja, hoe kon ik het in mijn hoofd halen om de hoge pieten kleiner te behuizen. Dus wat doe je dan, dan huur je er gewoon een duur pand bij.
Bij een ander bedrijf werd in het nieuwe kantoor gekozen voor kantoortuinen ipv 2-4 mensen per kamer. Uitzondering: elke manager die zijn eigen kamer kreeg. Een van de effecten: versterking van de wij tegen zij cultuur... Het aardige was dat de meeste managers wel vonden dat iedereen in de kantoortuin moest (inclusief collega managers), maar zichzelf toch als uitzondering zagen...
het is wel blangrijk dat er ruimtes zijn waar je een gesprek kunt voeren.
want hoe hard een medewerker ook schreeuwt "hij heeft een eigen kantoor en wij zitten hier met zijn allen" ook die medewerker wil graag een gesprek onder 4 ogen dan dat het in de koffiekamer besproken wordt.
mar verder is mijn kantoor een ruimte in het gebouw waar ik werk samen met nog zo,n 2500 andere mensen.
o,ja als iedereen maar van mijn stapel papier af blijft.