Buiten spel

Door een reorganisatie ontstaat er een nieuwe unit in een grote organisatie. Johan wordt directeur, hij is dynamisch, energiek, en heeft het vertrouwen van de algemene directie. Er wordt een nieuw MT gevormd. Een van de MT-leden wordt Ferdi, een oude bekende van Johan. Ze zijn al jaren ‘maatjes’ in de organisatie, klankborden veel. De andere drie MT-leden voelen zich al snel buiten spel gezet

Ze merken in het MT-overleg goed dat Ferdi als vertrouweling van Johan meer invloed heeft dan zij. Er is veel oogcontact tussen Ferdi en Johan, en Ferdi let meer op Johan dan op zijn collega’s. De sfeer in de MT-vergaderingen wordt slechter. Ook buiten de MT-vergaderingen is er steeds minder contact tussen Ferdi en de andere drie. De drie beginnen voor iedere MT-vergadering bij elkaar te komen om ‘voor te vergaderen’, en proberen zoveel mogelijk hun eigen gang te gaan. In het laatste MT stelt Johan voor om personeelsbijeenkomsten te organiseren. “Wat vinden jullie ervan???? vraagt hij. Stilte. “Nou, lijkt me goed,??? zegt Ferdi uiteindelijk. “Oke, dat doen we dan. Wie van jullie wil eens met PR om tafel om te kijken hoe we het praktisch kunnen aanpakken???? Oorverdovende stilte. “Als niemand anders het doet, ga ik wel eens praten, zegt Ferdi weer na een minuut ongemakkelijkheid. Na de vergadering zegt Ferdi tegen Johan dat ie vindt dat zijn collega’s disfuctioneren. Johan weet dat zijn drie MT-leden inhoudelijk prima presteren, maar begint het gevoel te krijgen dat ie misschien moet kiezen tussen Ferdi en de rest van het MT. Wat kan een goeie oplossing zijn voor dit dreigende conflict?