“Goedenmiddag, met het CWI???

Nee. Als ik mensen nodig heb, selecteer ik, en kies ik degene van wie ik denk dat ze het beste zijn. En dat hoeven zeker niet de jonkies te zijn! Dus ik bedank vriendelijk voor de eer, en ga verder met mijn werk.

Eeen vraag: Waarom moet het CWI zich hiermee bemoeien? Kunnen oudere werknemers zelf niet solliciteren?

Aan de hand van het CWI zou ik denken dat er een probleemgeval op mij afgestuurd wordt.

Blijkbaar lukt het deze doelgroep onvoldoende om zonder een extra steuntje in de rug aan de bak te komen: het aantal werklozen jonger dan 50 jaar is gedaald met 10%, aantal werklozen ouder dan 50 met 2%). En het CWI komt niet met cv's langs, maar om te kijken of ze managers wat 'warmer' kunnen maken voor de doelgroep. Om te voorkomen dat Fred bijvoorbeeld straks een lege arbeidsmarkt treft als hij weer mensen nodig heeft.

Marjan, ik zie niet hoe ik een lege arbeidsmarkt tref als ik niet met een CWI'er ga praten? Ik praat liever met sollicitanten.

Nog mooier zou het zijn als het CWI die 350 mensen zelf ontslaat en ergens binnenbrengt, en dan zelf 350 ouderen in dienst zou nemen...

Het stukje irriteert me mateloos. Dat je met 350! medewerkers het land ingaat om managers 'warm te maken' klinkt niet alleen vaag, maar lijkt het ook te zijn. Zeker met de toeveoging (met de daling van de werkeloosheid hebben we wat menskracht over!). Voor wie is deze bezigheidtherapie eigenlijk bedoeld.

Ik snap het CWI wel. De arbeidsmarkt wordt krapper, organisaties willen blijkbaar wel goeie mensen aannemen zolang ze geen 50+ zijn. Dat zal niet echt zo zijn, daar lijkt het gezien de cijfers en de reacties alleen op. Als werkloze ouderen niet bemiddeld worden, komt de arbeidsmarkt er straks nog labieler voor te staan. De oudere doelgroep wordt alleen maar ouder en onbemiddelbaarder, terwijl het tekort aan goede krachten alleen maar groter wordt. Dat bedoel ik met een lege arbeidsmarkt, Fred. Nu extra aandacht besteden (door het CWI en managers) aan deze blijkbaar lastige groep kan ons straks wel degelijk wat opleveren. En dat vind ik nog niet zo'n beroerde bezigheidstherapie.

Ach ik denk dat het wel meevalt met een labielere arbeidsmarkt. Het is een feit dat het arbeidsaanbod groter is dan de vraag, vandaar werkloosheid. Kunnen we leuk vinden of niet, maar het is zo. Komt o.a. door de kosten van arbeid (soc premies, belastingen, etc) waardoor het in dienst hebben van personeel domweg duur is. Geen wonder dat werkgevers goed naar deze kosten kijken. En uit gaan wijken naar lage lonen landen.

De perceptie van oudere werknemers door werkgevers is niet florissant. Hoe komt dat dan? Deels vooroordelen, maar ook deels waar. Ouderen zijn domweg vaak duurder, door opgebouwde salarishistorie. Wat misschien ook meespeelt: managers zijn niet zo geneigd mensen aan te nemen, die (een stuk) ouder zijn dan ze zelf zijn. Misschien angst?

En als werkgevers vinden dat de kwaliteit van de arbeidsmarkt onder de maat is, leiden ze ze zelf op. Kost ook geld, maar betaalt zich best terug. Is deels korte termijn denken, maar daar zijn we als mensen ook goed in. In de IT zie je dit patroon steeds om de zoveel jaar terugkomen: aantrekken economie -> veel nieuwelingen in de IT -> veel investeringen in opleidingen -> economie zakt in -> IT bedrijven saneren, ontslaan of gaan failliet... Gebeurt ook in de zorg (verpleegkundigen), onderwijs, etc etc.

Ik geloof al met al niet zo in dit soort activiteiten van clubs als het CWI. Het kost mij als manager tijd en het levert me niets op. Nee, bedankt.

reactie op Willem Mastenbroek
Als oudere werknemers met een goed profiel, ruim 28 jaar aantoonbaar succesvol in hun functioneren, een persoonlijkheid zijnde, energiek en werkwillend, sollicitatietechnieken machtig al 263 keer gesolliciteerd hebben en nog nimmer uitgenodigd zijn om eens voor een gesprek ergens binnen te komen, dan is jouw veroordeling van zoiemand wel heel kort door de bocht! Blijkbaar heb je geen idee van wat voor capaciteiten/competenties/kwaliteiten/vaardigheden er zitten onder geïnspireerde werknemers boven de pak em beet 50+, die zonder werk zitten. Het is juist dit kneuzendenken wat je (en niet alleen jij hoor!) etaleert, waardoor jij (naar ik hoop ondoordacht) bijdraagt aan het tegenhouden van de terugkeer van ervaren werknemers in het arbeidsproces.
reactie op Fred
Ik vrees dat je de spijker aardig raakt. Spijtig voor mensen boven de 50+. Jij wijst ze in ieder geval duidelijk beargumenteerd af. Dat kan ik van veel van je collega's niet zeggen. Het spijt me dat als oudere werkwilligen lastig voor het uitvoeren van je taken zijn.

Marjan, je zegt dat deze oudere medewerkers wel een steuntje kunnen gebruiken.
De vraag is of het CWI daar een rol in dient te spelen, mede gezien de reacties en het imago van CWI bij de gemiddelde manager.
Je moet je afvragen in hoeverre zij efficient en gemotiveerd zijn om hiermee aan de slag gaan. Op een kantoor van het CWI: 'zeg jongens, we hebben tijd over, wat zullen we eens gaan doen', 'laten we daar eens over brainstormen; jongeren, alleenstaande moeders , hee weet je wat we gaan de ouderen doen, leuk?'
.... ok Henk ga jij de mensen even warm maken. ja, prima, maar welke ouderen dan en gaan we echt met ze op pad?
.... nou nou Henk niet zo concreet zeg laten we eerst maar eens even het land ingaan..........
Los hiervan staat het 'niet aan de bak' komen van de oudere werknemer dus waar gaan we het over hebben.

@Kees: Ik wijs niet 50+ ers af omdat ze 50+ zijn, ik neem mensen aan die voldoen aan wat de functie vereist. Dat impliceert dat ik ook een aantal mensen afwijs (50+, 30- en er tussenin). Ik wijs wel het CWI af, dat kost me tijd en energie en levert me niets op. Oudere werkwilligen zijn niet lastig voor het uitvoeren van mijn taken (jongeren evenmin), dus ik begrijp niet wat je hier bedoelt.

@Geertje: prachtig beeld schets je van 't CWI, ik zie het zo voor me. Het erge is dat het zo herkenbaar is.

Geertje, je vraagt je af of het CWI een rol zou moeten spelen bij het ondersteunen van oudere werkzoekenden. Als een instantie dat zou moeten doen is dat het CWI wel, het het Ministerie van SZW als opdrachtgever. Hun campagne staat niet los van het 'niet aan de bak komen' van oudere werk. De veronderstelde samenhang tussen leeftijd en minder presteren bestaat domweg niet, en dat wil het CWI bedrijven laten weten. Tegenover afnemend 'schakelvermogen' staat overwaarde aan ervaring, communicatieve vaardigheden en politiek gevoel (even kort door de bocht). Dat niet iedere organisatie dat weet of wil weten, heeft Kees pijnlijk ondervonden. Het volgende vergadering over dit item bij het CWI zou misschien wel moeten gaan over hun eigen imago en niet dat van ouderen. Bijvoorbeeld een aantal 50+-ers de boer opsturen om het CWI te 'verkopen' (prima suggestie trouwens, Roeland).

@Kees: Een 50+er zonder gedoe van een instantie (of het nou het CWI is of iets anders) maakt volgens mij meer kans dan een 50+er met instantie achter zich aan. Ik zeg: "Houd het CWI op de achtergrond."

Willem, dat ben ik met je eens. Het is altijd beter om op eigen kracht te varen.
Wel is het voor mij duidelijk, dat wanneer je door welke reden ook voor langere tijd uit het arbeidsproces bent geweest, en je je netwerk deels bent kwijtgeraakt, het niet eenvoudig is als 50+ om ergens binnen te komen. Daarom leek (kruiwagen)hulp van CWI mij in eerste instantie zo slecht nog niet.
Wat ik indertijd ervaren heb is dat er soms meer dan 150 sollicitanten op vacatures binnenkomen. Wat ik vermoed is, dat vervolgens een medewerker een eerste brieven/email selectie aan de hand van harde criteria doet. En dat vervolgens van de pak weg 200 sollicitanten er minstens 190 al uit het selectieproces liggen, voordat een "hogere" P&O medewerker hier serieus naar kijkt. Immers, wanneer ik een sollicitatie nabelde en door P&O geopperde bezwaren op mijn profiel wist om te buigen in juist positieve factoren voor de sollicitatie, kreeg ik vaak alsnog ogenschijnlijk een vinger tussen de deur. Althans in woorden, want de uitnodiging om eens langs te komen kreeg ik nimmer. Wat ook in mijn nadeel kan werken is dat ik altijd eerlijk solliciteer. Als ik in personeelsmagazines lees hoe vaak mensen in hun CV onjuistheden plaatsen, dan is mijn eerlijkheid naïef te noemen. Echter, ik ga niet voorbij aan mijn integriteit.
Tot slot, jammer dat het CWI door de meerderheid gezien wordt als een instantie waar de "niet sterke" sollicitanten zitten. Ik gun het de 50+ers van harte dat zij aan de slag komen. Niet iedereen zal zoals ik uit frustratie van het nergens binnen kunnen komen de uitdaging aangaan om een eigen bedrijf te starten. Dat heb ik uiteindelijk wel gedaan, want ik wil gewoon lekker werken.

Het overgrote deel van de werkgevers in dit land heeft minder dan 50 werknemers in dienst en ik begrijp goed dat wanneer er een werknemer langdurig ziek wordt zo'n werkgever wordt geconfronteerd met een behoorlijke kostenpost. 50 plussers, ik ben er zelf ook een, zijn niet duur en willen zelfs tegen een lager salaris aan de slag en willen ook bijscholen. Maar er heerst bij veel werkgevers in dit land, wat ik noem, een typische kruideniersmentaliteit. Het mag allemaal niet zoveel kosten. De overheid heeft financiele prikkels voor de werkgevers om ouderen in dienst te nemen en te houden. Maak daar gebruik van. Dat menig jonge manager uit angst geen oudere in dienst neemt komt mij bekend voor. De oudere werknemer is loyaal is geen betweter maar adviseur en daar is niets angstig aan. De jonge manager moet derhalve eerst naar zichzelf kijken en zich afvragen: ben ik wel een goede manager wanneer ik er dergelijke gedachten op nahoud? Stel nu dat niet het CWI maar een reintegratiebureau bij u aanklopt? Wilt u dan wel 'zaken' doen? Ouderen worden niet afgewezen op grond van leeftijd (wettelijk verboden maar wie controleert dat?) maar omdat ze niet in het team passen of niet beantwoorden aan het profiel. Zo zijn er nog meer dekmantels te verzinnen. Ik denk niet dat (jonge) managers op korte of middellange termijn oudeen in dienst nemen. Eerst komen er jonge werknemers uit Polen, Tsjechie aan de beurt. Als dan pas de ruif leeg is, ja dan wil de manager nog wel eens kijken naar de ouderen.

Eddy, ik ga deels met je redenatie mee. De risico's met een oudere werknemer voor de werkgever begrijp ik best. Immers, de werkgever is/wordt verantwoordelijk voor het ziekteproces van de werknemer. Dat betekent kosten voor die werkgever. Ik kan het niet staven met enig bewijs vanuit enig onderzoek wat mij bekend is, maar ik vermoed dat dit mede een rol speelt bij het "weren" van 50+ werknemers.
Wat nog niet genoemd is op dit forum is de zogenaamde levenscyclus. Deze cyclus voorspelt het gedrag van mensen in een bepaalde leeftijdscategorie. Iedere P&O-er heeft in zijn opleiding kennis genomen van deze "standaard" levenscyclus. Daar hebben ze geleerd dat een pak em beet 50-jarige aan het consolideren is. Oftewel braaf zijn taken uitvoert maar ook niet meer dan dat. Dat die 50+-er grotere risico's met zich meebrengt om uit te vallen door welke ziekte dan ook.
Dit is zeer spijtig voor diegenen onder ons die nog veel actiever en absoluut niet ziektregevoelig zijn.
Zelf kreeg ik als 54-jarige op de 50+beurs afgelopen week de vraag wat ik daar kwam doen. Ik zag er immers niet uit als een 50+er! (dank voor het compliment). Dank zij mijn positieve levensinstelling pas ik ook niet in het plaatje van de levenscyclus. Maar ondanks dat ik dat in iedere sollicitatie benadruk krijg ik daar geen respons op in positieve zin.
Vanwege bovenstaande argumentatie kan ik mij voorstellen dat een werkgever de door jouw aangehaalde financiele prikkels niet positief kan vertalen zonder de daar tegenover staande risico's te overwegen, die vervolgens negatief uitpakken voor de 50+werknemer.
Daarom denk ik dat het wergeversrisico bij uitval van een werknemer niet bepaald bijdraagt aan het in dienst nemen van meer risicovolle 50+ers. Misschien moeten we als werkeloze 50plussers maar eens het Malieveld op, ondersteund door diverse belangenorganisaties, om aan te tonen dat we bereid zijn en kunnen bijdragen aan de groei en het succes van onze economie. Als er meer mensen zijn die dit idee ondersteunen, ik wil een dergelijke actie graag van de grond trekken.