K., die in het ziekenhuis werkt, vertelt dat hij heeft gelezen dat mannen graag anderen de schuld geven als er iets fout gaat, en vrouwen vooral zichzelf. Dat is in zijn algemeenheid zeker waar, zegt K. Hij heeft dat in zijn omgeving vaak bevestigd gezien. Maar voor hem, zelf een man, geldt dat veel minder, want hij heeft een feminien aspect in zichzelf ontdekt. Ah, merkt iemand anders in het gezelschap op, je bedoelt dat je nu ook in staat bent om vrouwen de schuld te geven?
Ironie. Het werkt als een goocheltruc. Tegengestelde betekenissen worden uitgespeeld. Ze worden gescheiden aangeboden en daarna aan elkaar geplakt, alsof ze een eenheid vormen. Het kan niet, maar het gebeurt toch. De feminiene man heeft iets nieuws geleerd: nu ook vrouwen de schuld te geven. Dat bevestigt zijn stellin...
De verbetering is voorzichtig ingezet. Tijdens het reguliere overleg wordt er gesproken over het feit dat er aan het einde van de dag erg weinig geevalueerd wordt. Een medewerker geeft aan dat hij het nogal moeilijk vindt om feedback te vragen. De leidinggevende geeft aan dat het misschien helpt om aan het einde van de dag de vraag te stellen:" Was ik vandaag erg irritant?"