Grijs-afwijs

“Mer Paul hubst dich dien hoar geverfd?” (vrij vertaald voor de boeren en buitenlui: “Maar Paul, zit er een kleurspoeling in je haar?”), roept Jolanda ’s ochtends vroeg. Paul start nét zijn werkdag en kijkt schaapachtig de grote kantoortuin in. De groep dames heeft zijn aandacht volledig op Paul’s blonde kuif gericht. “Hoe kom je daar nou bij?” roept hij gekrenkt uit. “Mijn haar mag dan wel dunner worden, het heeft nog altijd zijn natuurlijke kleur en glans”. Anderhalve week lang, wordt bij binnenkomst van Paul door Jolanda de haarvraag gesteld. Na de achtste keer breekt er iets bij Paul; hij bekent met rode koontjes. Paul heeft clandestien het feminien haarspoeldomein betreden, is betrapt en teruggefloten.

Los van die strijd der geslachten, gaat er achter die kleurspoeling een ander fen...

Jos Valkenburg
Het maakt niet uit. Grijs staat toch zeker voor levenservaring en levenswijsheid. Bovendien is de oudere veel rustiger in het benaderen en oplossen van problemen. Het ouder zijn straalt toch wel wat uit, dat gooi je toch niet weg? Nee, wij (ja ik ben dus ook grijs) moeten onze opgedane kennis en ervaring benutten. Daar hebben we allemaal wat aan! NIET wegstoppen dus.
Paul Vermolen
In deze tijd van vergrijzing en verdampen van pensioentegoeden is het goed even stil te staan bij je eigen vergankelijkheid en de relativiteit van de waan van alle dag.
Grijs afwijs is van alle tijden en wie het daar niet mee eens is zit zelf in de ontkenningsfase!
Jos Steynebrugh
Carl, leuk dat je in de 3e persoon enkelvoud over jezelf schrijft: alsof je reeds uitgetreden bent en ons van “ergens boven??” kondt doet. Maar je hebt gelijk: ontkennen lost niets op.

Zelf heb ik niet zoveel met “de buitenkant”. “Bald is beautifull” is mijn lijfspreuk. Ik wel best gewaardeerd worden, maar dan voor mijn bijdragen aan het geheel en niet om pak, stropdas, titel, auto etc.

Groet,

Jos Steynebrugh
Change Enhancement, Zoetermeer