“Mer Paul hubst dich dien hoar geverfd?” (vrij vertaald voor de boeren en buitenlui: “Maar Paul, zit er een kleurspoeling in je haar?”), roept Jolanda ’s ochtends vroeg. Paul start nét zijn werkdag en kijkt schaapachtig de grote kantoortuin in. De groep dames heeft zijn aandacht volledig op Paul’s blonde kuif gericht. “Hoe kom je daar nou bij?” roept hij gekrenkt uit. “Mijn haar mag dan wel dunner worden, het heeft nog altijd zijn natuurlijke kleur en glans”. Anderhalve week lang, wordt bij binnenkomst van Paul door Jolanda de haarvraag gesteld. Na de achtste keer breekt er iets bij Paul; hij bekent met rode koontjes. Paul heeft clandestien het feminien haarspoeldomein betreden, is betrapt en teruggefloten.
Los van die strijd der geslachten, gaat er achter die kleurspoeling een ander fen...
Grijs afwijs is van alle tijden en wie het daar niet mee eens is zit zelf in de ontkenningsfase!
Zelf heb ik niet zoveel met “de buitenkant”. “Bald is beautifull” is mijn lijfspreuk. Ik wel best gewaardeerd worden, maar dan voor mijn bijdragen aan het geheel en niet om pak, stropdas, titel, auto etc.
Groet,
Jos Steynebrugh
Change Enhancement, Zoetermeer