Bert Overbeek is trainer, coach en interim manager, maar tegenwoordig kan je ook zeggen: organisatiedokter en -innovator. Opgeleid door NS en Schouten en Nelissen, besloot Jongebazen-oprichter Bert Overbeek na 25 jaar loondienst om voor zichzelf te gaan werken. Hij wilde zijn klanten meer op maat bedienen, de basis van zijn werk verdiepen en de kwaliteit van zijn werk vergroten en had het gevoel dat hij daarvoor onafhankelijk moest kunnen opereren. Hij is er gelukkig van geworden. (Website met filmpje: www.pitchersupport.jimdo.com)
Prof. dr. Mastenbroek van Managementsite ‘ontdekte’ dat Overbeek meer kon dan bedrijven helpen met verbeteringen van resultaat en sfeer. Hij vroeg de schrijvende organisatieontwikkelaar of hij een weblog voor jonge managers wilde bijhouden, als partnerlink van het grote ManagementSite. Dat was tien jaar geleden. Sindsdien schreef Overbeek bijna 1500 artikelen en zes boeken. Ze werden uitgegeven door Haystack en door Futuro Uitgevers. Twee boeken werden bestsellers en eindigden in de top 10 (‘Het Flitsbrein’ en ‘Mannen en/of vrouwen’).
Overbeek vindt kosteloze kennisdeling en informatie-uitwisseling zo belangrijk, dat hij hier op jongebazen.nl nu 10 jaar de finesses van het managementvak deelt met vakbroeders en collega’s. Daarmee liep hij voor op de moderne social media trends waarin het ‘geven’ van gratis informatie een marketing tool is geworden.
Meer dan 100 000 mensen bezoeken Jongebazen per jaar. En het heeft hem veel respect opgeleverd in managementland. Alles wat te maken heeft met het verbeteren van organisaties, teams en mensen boeit hem. 21 jaar ervaring en intensieve studies helpen hem daarbij. Zijn humor leidt er toe dat mensen hem graag inhuren als spreker en inspirator, en zijn veelzijdigheid heeft hem het compliment van een topvrouw opgeleverd, dat hij altijd een eigen gezichtspunt kiest en je daardoor aan het denken zet.
Organisaties weten de weg naar hem te vinden. Hij zei daarover in een interview: ‘Het is niet altijd makkelijk om mijn werk te combineren met jongebazen, omdat je op zo’n blog wel eens inzichten los wilt maken die strijdig zijn met wat gangbaar is in mijn vak. Wat zegt hij daar nu weer?, denken opdrachtgevers dan. Maar ik kan ze gerust stellen. In mijn werk kan ik me goed op een opdracht richten.’
Bert twittert op Goeroetweets, een titel die is afgeleid van zijn boek ‘Goeroegetwitter’. Het woord ‘goeroe’ is duidelijk met een knipoog. Want hij is wars van goeroeneigingen, en prefereert laagdrempeligheid. Jongebazen heeft een eigen groep op Linkedin.
Correspondentie met Bert Overbeek via pitcher.support@hetnet.nl Zijn website is www.pitchersupport.jimdo.com
In het begin is het wel wennen om er op te vertrouwen dat je intuïtie goed is, ik heb het gevoel gehad een stap in het duister te zetten, dus uit je comfortzone te stappen, maar het is daar zoveel leuker dan in de comfortzone.
Ik denk dat intuïtie een natuurlijk aangeboren kwaliteit is die uit een onoverzichtelijk grote hoeveelheid informatie een patroon kan herkennen en daarmee een richting kan bepalen. En dat is een heel bijzondere en fantastische kwaliteit, die ons in staat stelt tien keer beter en vooral sneller te beslissen dan een grondige analyse en een zakelijke afweging. Daaraan is echter wel een voorwaarde verbonden: je intuïtie werkt alleen goed als die niet wordt vertroebeld door allerlei vervuiling. Voorbeelden van vervuiling zijn frustraties, angsten, vooroordelen, onvervulde verlangens, onzekerheid, schuldgevoelens en dergelijke. Gevoelens die de blik vertroebelen en de blik eerder vernauwen dan verbreden.
Dat vind ik dan ook mooi aan de School of Life, dat ze met het werk dat ze doen mensen helpen om schoon te worden, of op zijn minst zich bewust te worden van hun eigen bagage (c.q. hun eigen vervuiling in beeld te krijgen en deels op te ruimen) en daarmee steeds beter leren om open te staan en zuiver naar hun eigen gevoel te luisteren. Daarmee neemt de kwaliteit van je intuïtie enorm toe.
Het kost de nodige durf om je intuïtie weer een rol te laten spelen, zeker als leidinggevende. In onze (over)gereglementeerde organisaties is alles erop gericht om beslissingen voorspelbaar en uniform te maken, want stel je voor dat je eens een ‘afwijkend’ besluit zou nemen. In gelijke gevallen gelijke beslissingen nemen, is een adagium geworden dat zo heilig is dat intuïtie en gevoel als het ware contrabande zijn.
Ik heb me ook een tijdje onderworpen aan de gesel van de allesbeheersende ratio. Vooral bij selectiegesprekken, omdat je volgens de HR-professionals juist niet op je eerste indruk en gevoel moest afgaan. Nou, dat heb ik geweten! Idem bij belangrijke budget- of commerciële beslissingen. Vaak gebeurde alsnog wat je eerste gevoel je had ingegeven.
Ik heb op een gegeven moment botweg besloten een serieuze plaats in te ruimen voor mijn intuïtie, naast het verstand, de mening van anderen en meer van dit soort ‘gewone’ invloeden. Is me uitstekend bevallen!
In mijn reactie op Koos de Heer werk ik dit nog wat uit.
Paul Verburgt
Hoewel ik claim ook behoorlijk wat intuïtie in huis te hebben, weet ik niet zo goed wat het is. Of het een aangeboren eigenschap is, betwijfel ik. Of beter, ik zou dit liever als instinct willen beschouwen. Wie vertrouw je, wat is gevaarlijk, wanneer moet je vluchten, dat soort dingen lijken me instinct. Of onderbuik zoals dat tegenwoordig heet, om aan te geven dat we hier met iets basaals, zo niet iets ordinairs van doen hebben.
Intuïtie lijkt me van een hoger plan. Een zodanig verwerkte set van ervaringen en kennis dat je zonder nadenken (letterlijk) in jezelf weet wat je te doen staat. Ik vermoed dat je intuïtie beter wordt naar mate je ouder wordt, in de zin van meer ervaren en voorzien van meer kennis. En gelouterd door schade en schande, want dat lijkt me je intuïtieve vermogens pas echt te scherpen.
Maar ja, en dan kom ik op jouw punt, zitten onze vooroordelen en misvattingen ons niet in de weg? Vervuiling zoals jij dat noemt. Goed punt. Dat gevaar is er zeker. Vooral als mensen hun intuïtie voor heilig verklaren. Een soort gave Gods, een heilige geest die in voorkomende gevallen op hen neder daalt. Vandaar ook dat ik weinig moet hebben van intuïtie als een soort aangeboren eigenschap. Het is zoals gezegd voor mij een diep doorleefd en automatisch aanspreekbaar reservoir van kennis en ervaring. En dus nooit het alpha en omega in elke kwestie.
Vandaar ook dat de kop van het artikel luidt ‘gebruik je intuïtie’ en niet ‘volg je intuïtie’. Je hoofd erbij houden, niet met jezelf op de loop gaan, naar anderen luisteren en er zo nodig een nachtje over slapen.
Paul Verburgt
Bedankt voor de leestip!
Ik denk overigens dat het altijd goed is om 'even je knopen te tellen' voor je je intuïtie de koers laat bepalen. Ook in bekende situaties, want er kan maar zo een onverwacht of uniek element een rol spelen.
Paul
De complexiteit van onze wereld past niet in een spreadsheet met een beperkt aantal variabelen. Geweldige tekst!
Paul Verburgt