We zitten in een maatschappij waar hard werken de norm lijkt te zijn voor managers. We bewonderen deze hardwerkende managers ook nog eens. We kunnen ons echter de vraag stellen of deze praktijk eigenlijk wel zo effectief is.
Een eeuw geleden stelde baron Kurt von Hammerstein-Equord zich die vraag ook al. Hij was een Duitse generaal die rekruten in vier groepen verdeelde en hun positie bepaalde aan de hand daarvan:
- Zij die slim en hardwerkend zijn, zijn geschikt voor staffuncties
- Zij die dom en lui zijn, zijn geschikt als soldaat
- Zij die slim en lui zijn, zijn geschikt als generaal
- Zij die dom en hardwerkend zijn, vormen een gevaar voor het eigen leger.
Het was hem al duidelijk dat de top van het leger uit slimme, maar luie personen moest bestaan.
Zoals Kurt von Hammerstein-Equord zich al...
Is lui dan het juiste woord? Bemoeizucht leidt tot persoonlijke onzekerheidsreductie, loslaten - maar wel door luisteren en lezen op de hoogte blijven - lijkt me vooral ook een kwestie van moed en vertrouwen in je zelf en de anderen. The proof of the pudding is te zorgen voor een zekere spanning die niet duwend of verdrukkend is. Is dat te leren?
- zien waar je heen moet
- ontdekken waar de obstakels zitten
- de individuele krachten en groepsmogelijkheden van je mensen kennen
- zowel op groepsniveau als individueel niveau stimuleren dat de maximale inzet geleverd wordt om de doelen te bereiken
- als dat niet genoeg is: iets slims bedenken