Stop het cookiemonster

Ik krijg de meest vreemde adviezen van websites die ik heb bezocht. Hun cookies begrijpen mij totaal niet meer. Kunnen we het cookiemonster stoppen?

Vijf jaar geleden schreef ik mijn eerste column voor Nuzakelijk. Dit is al weer de honderdvijftigste...

Ik beloofde de redactie te schrijven over ondernemen, geld verdienen en vooral hoe bedrijven hun klant centraal stellen. Het ging moeiteloos. De klant staat namelijk meestal niet centraal.

In de afgelopen vijf jaar is de techniek waarmee bedrijven klanten benaderen veranderd. Consumenten oriënteren zich overal, ze bestellen overal, ze laten overal leveren en ze willen artikelen overal kunnen retourneren. Het mobieltje is daarbij hun sociale koopkompas. Wispelturigheid is de norm.

Probeer die alom aanwezige consument dan nog maar eens te paaien. Welke consument is juist nu klaar voor een aankoop? De ongerichte huis-aan-huis folder, de Gouden Gids, de dagelijkse krant en de televisie hebben plaats gemaakt voor het dag-en-nacht bezig zijn met onze mobieltjes, tablets en laptops.

Bedrijven benaderen hun klanten vandaag slimmer, op basis van waar klanten ook echt zijn en met analyses van big data. Daar komt veel informatietechnologie aan te pas zoals cookies.

Cookies

Online kocht ik een nieuwe keukenkraan. De oude lekte. Elke dag verschijnen er nu advertenties in mijn browser voor een kraan die al lang en breed is gemonteerd. Welke marketingjongen of -meisje denkt dat ik er twee nodig heb?

Cookies helpen webwinkels om consumenten op het juiste moment met de juiste boodschap te benaderen. Cookies onthouden mijn voorkeuren en interesses op basis van mijn surfgedrag. Dat staat negen van de tien keer in het cookiebeleid. Cookies zijn er dus voor mij, toch? Mooi niet!

Mijn cookies begrijpen mij helemaal niet. Wat moet ik met aanbiedingen voor producten die ik al heb gekocht? Mijn cookie verklapte zelfs een verrassingsweekend aan mijn partner. Die kreeg plotseling stedentrips naar Barcelona en hotelsuggesties in Barcelona voorgeschoteld.

Stalken

Op Facebook stalken de Staatsloterij, een plaspillenmaker voor mannen, een bank voor startersleningen en Renault-bestelwagens mij.

Boeiend is de echtscheidingsadvocaat die steeds opduikt. Vermoedelijk vanwege de scheiding vrienden die breeduit op Facebook werd besproken. De glimlach om zoveel dommigheid van de cookies heeft plaats gemaakt voor irritatie.

Aandacht

Bedrijven kun nog veel leren van de oude economie. Als ik binnen loop bij mijn wijnwinkel, Ton van de Wijnerij, dan heeft hij altijd een adviesje; ‘Jij kocht toen die witte Pessac-Leognan, dan moet je nu eens deze Graves proberen’.

Slager Vincent die me vertelt dat hij net verse longhaas binnen heeft en vraagt of hij ‘m weer aan een stuk moet laten. Kledingwinkel Hope Special Sizes stuurt mij een persoonlijke mail als de nieuwe collectie overhemden binnen is. De beste restauranttips krijg ik van Roel en Nir, die zelf een leuke lunchzaak hebben op de Zeedijk. Daar kennen ze mij oprecht.

Cookiemonster

Mijn goede vader zei ooit over mij: 'Jij zegt de meest verkeerde dingen, op de meest verkeerde momenten, op de meest verkeerde plekken tegen de meest verkeerde mensen.'

Dat doet mijn cookie ook. Sorry, ik bedoel, dat doen jullie cookies. Als je echt de klant centraal wilt stellen, en het marketingbudget nuttig wilt besteden, maak dan zo snel mogelijk een einde aan het zinloze geweld van het cookiemonster.

Walther Ploos van Amstel.