Wat kan lokale overheid doen aan slimme pakjeslevering?

Nu is er eigenlijk nog geen probleem. Maar, als de trend van acht procent groei per jaar doorzet, moeten in 2020 280 miljoen pakjes hun weg vinden naar de consument, en in 2026 zelfs één miljard. Dat wordt nog een drukke boel aan de grachten en in de krappe Vinexwijk- en woonerfstraten van Nederland als iedereen zijn leveringen zelf gaat regelen. Elke aanbieder komt met eigen bezorgoplossingen en van integratie en samenhang is nauwelijks sprake.

Walther Ploos van Amstel vertelt erover op Rabobank Highlights:

Voor de overheid zijn er vijf opties: reguleren, stimuleren, coördineren, faciliteren en experimenteren. Regels stellen voor toegang tot wijken of venstertijden vaststellen, dat zijn opties. Een verdergaande vorm van regelgeving kan zijn in het geven van concessies van levering in bepaalde buurten in ruil voor kleiner en schoon vervoer in die buurt.
De landelijke overheid kan stimuleren dat bezorgdiensten samen oplossingen ontwikkelen, in het kader van een convenant. Een gemeente kan de doorstroming in wijken coördineren aan de hand van verkeersdata over doorstroming en de bezetting van laad- en losplekken.
Faciliteren? In Amsterdam bestaan plannen om door het aanleggen van steigers pakketvervoer over water mogelijk te maken.
Ook kan een gemeente experimenteren met de pakketontvangst van haar eigen diensten en instellingen. Zo worden de kantoorartikelen van de UvA centraal verzameld en door de eigen logistieke dienst over de locaties verspreid. De gemeente kan zo zelf het goede voorbeeld geven.

Bron: Rabobank Highlights

Interview: Arjen van der Sar