Er is veel commotie over de duizenden huurfietsen die Amsterdam en Rotterdam overspoelen. Nieuwe spelers als Flick, oBike en HelloBike nemen zomaar de openbare ruimte in. Overal vind je huurfietsen, in fietsenrekken en, net als de gewone Amsterdamse fietsen, op het voetpad. Of, de fietser nu een eigen fiets heeft, of een huurfiets, het gedrag is er niet anders om.
Nog schandaliger -vinden de tegenstanders- de fietsverhuurders betalen niet voor het gebruik van de openbare ruimte. Voor dit argument voel ik ook wel wat. Openbare ruimte in Amsterdam is schaars. Er komt er steeds minder van. Wie daarvan profijt wil hebben moet er ook maar voor betalen. Dat moet ook de wethouder hebben gedacht toen hij aankondigde de huurfietsen na de zomer van straat te gaan halen.
Toch heb ik niet zo’n probleem met die nieuwe huurfietsen. Een leefbaar en gezond Amsterdam kan niet zonder fietsen. Als de huurfietsen een succes worden, dan is het misschien wel de ultieme oplossing voor alle fietsparkeerproblemen in Amsterdam. Met bijna 1 mln fietsen staat de stad eigenlijk vol en moeten we blijven investeren in dure fietsvoorzieningen en de handhaving. Deel- of huurfietsen zouden eigenlijk vanzelfsprekend moeten zijn. Net zoals we willen dat autobezitters overgaan op autodelen.
De OV-huurfiets laat zien dat het verhuren van deelfietsen succesvol, en winstgevend, kan. Maar, ook die veel geprezen OV-fiets betaalt niet voor fietsparkeren in de openbare ruimte.
De nieuwe techniek van Flick en oBike voorkomt dure investeringen in deelfietssystemen met speciale, inflexibele huurfietsrekken zoals in Madrid, Parijs en Antwerpen. Daar loopt de lokale overheid leeg op de hoge kosten van de infrastructuur voor deelfietsen en het elke nacht weer verplaatsen van ‘verkeerd’ geparkeerde fietsen. Mocht het onverhoopt niks worden, dan verdwijnen de huurfietsen vanzelf wel weer uit het Amsterdamse straatbeeld. In de tussentijd leren we de verhuurders wel wat fatsoenlijk gedrag is.
De vraag is eigenlijk of niet alle fietsen die in de openbare ruimte, vaak in de weg, staan niet principieel ook deelfiets zouden moeten zijn? Hoeveel tijd zouden die fietsen effectief worden gebruikt? Misschien maar 5 of 10 procent? Mobiliteit gaat van bezit naar delen. Laten we Luud Schimmelpennink nog maar eens vragen hoe het ook al weer zat met dat mooie Witte Fietsenplan van hem. Eigenlijk een briljant plan dat zijn tijd 50 jaar vooruit was. Wellicht zijn de initiatieven van de fietsverhuurders nu net de ‘wake-up call’ die we nodig hebben. Dan hebben we straks iets waarvoor de hele wereld hierheen komt om van te leren. We mogen best wel trots zijn op die fiets 2.0.
Walther Ploos van Amstel.
Waar vind ik toepasbare kennis en gedeelde ervaringen?
Probeer het Pro-abonnement een maand gratis
En krijg toegang tot de kennisbank. 110 onderwerpen, kritisch, wars van hypes, interactief en geselecteerd op wat wél werkt.
Word een PRO
www.velo-citta.eu/wp-content/uploads/Elementen-voor-fietsdelen-in-Amsterdam.pdf
Omdat de kern van het voorstel van de gemeente een complex, nauwelijks handhaafbaar en duur ‘hybride freefloating systeem’ betreft, is een alternatief gewenst: een Netwerk Digitale Fietspunten, met aansluiting op de Amsterdamse fietscultuur. Daar begint de notitie mee waarna enkele aanvullende kanttekeningen bij de voorgelegde gemeentelijke beleidsnota volgen.
Velen droegen bij aan deze notie waardoor hij zeer verbeterd is. Daarvoor dank.