Bezorgen: leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker

Eind december sloeg Twitter op hol. Een Amsterdamse bezorger reed tegen het verkeer in over het fietspad bij de Dam. Een fietser sprak de bezorger aan, die op zijn beurt de fietser in het gezicht spoog.

Jammer genoeg voor de bezorger stond alles op camera en snel daarna op Twitter. Het kostte de bezorger zijn baan. Zijn baas vond het incident slecht voor het imago van het bedrijf. Ons overkwam het ook. Een bezorger op de Haarlemmerstraat stond vol op de stoep. Wij konden er amper meer langs. Met twee lullige doosjes ging hij de winkel binnen. De laad- en losplek vijf meter verder was vrij. Toen we hem erop attent maakten ging hij op de vuist...

Korte lontjes

Gelukkig gedragen de meeste bezorgers zich professioneel. Korte lontjes passen niet in het drukke verkeer; niet in de binnenstad en ook niet in de woonwijk. Ook niet als je gehaast bent. Ik snap die haast wel als je 200 pakjes op tijd moet afleveren; zonder transport staat alles stil. De autoluwe ambities van steden maken het de bezorger er allemaal niet makkelijker op. Maar, ik snap niet waarom je dan moet spugen of met geweld dreigt. Je bent te gast in de stad. Al voel je je als bezorger misschien steeds minder welkom in die stad. Welke bezorger krijgt er niet af en toe een middelvinger van een fietser?

Autoluw: denk vooraf na over buurtlogistiek

Als gemeenten bij hun autoluwe plannen niet vooraf nadenken over buurtlogistiek staan straks de stoepen vol met bestelauto’s, wordt de lucht nooit schoon, is het niet veilig om buiten te spelen en geeft bezorgen stress. Voor de Utrechtse nieuwbouwwijk Merwede is wel vooraf nagedacht over buurtlogistiek. Om de woonstraten zelf autoluw te houden, komen er stadslogistieke hubs voor parkeren en distributie bij het Merwedekanaal, dicht tegen de stadsboulevards aan. Er komen voorzieningen voor levering met vrachtfietsen. Digitale handhaving in de voetgangerszones zorgt voor veilige en prettige woonstraten. Vanuit centrale inpandige mobiliteitshubs met ‘pakketmuren’ worden bewoners en ondernemers beleverd. Of, aan de voordeur met bezorgrobots, vrachtfietsen en kleine elektrische voertuigen. Het zijn inspirerende oplossingen voor het groeiende bestelverkeer die verder gaan dan het vingertje wijzen naar de pakketbezorger. In die wijk kun je straks de loodgieter, met een gerust hart, laten komen.

Kan het ook kleiner?

Wat ik lastig vind om uit te leggen is waarom die enorme bestelbus nodig is. Twee doosjes bezorgen kan toch ook met een vrachtfiets. De ervaringen van onder meer E-bakkie, Cycloon, PostNL, TringTring en Foodlogica laten zien dat het kan, goedkoper is, en verkeersveilig is. Ga als bezorger eens in gesprek met jouw baas of klant of het niet slimmer kan.
Een ding weet ik zeker: bezorgen, leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker.

Walther Ploos van Amstel