“En dan geef ik nu het woord aan Bruno. Of wil Jaap eerst nog wat zeggen?”
U herkent natuurlijk op kilometers afstand het huiskamertoontje van onze premier. Ook als een onvertoonde gezondheidscrisis ons land treft en het land hunkert naar gezag, moet het allemaal niet al te ernstig zijn.
IJskonijn Bruno en dokter Jaap konden niet zo goed meekomen in de helahola-stemming van onze eerste minister, maar aan het slot van de persconferentie kwam het toch nog goed toen Mark uitgebreid handen ging schudden, iets wat hij de bevolking net had ontraden. “Ik moet er nog aan wennen!” Lachen, wat zeg ik: gieren!
Vermoedelijk is de premier op zijn improductieve gedrag aangesproken, want bij de volgende persbijeenkomst stond daar opeens een heel ingetogen man die achter uit de keel sprekend de ene na d...
Helemaal eens!
En wat vind je van de vliegensvlugge innovatie in het basis- en voortgezet onderwijs? In twee dagen tijd had bijna 90% van de scholen zijn programma omgebouwd naar afstandsonderwijs. In rustiger tijden zouden we na een jaar nog niet begonnen zijn met een eerste pilot...
Paul
In mijn column bekeek ik de politieke communicatie van het corona-beleid, niet de inhoud of wetenschappelijke grondslag ervan. Ik denk dat het nuttig is om op platforms als ManagementSite dit te doen.
Ik vind dat ook de Tweede Kamer dat moet doen. Niet om vliegen af te vangen, maar omdat je juist in tijden van crisis publiekelijk moet toetsen of dat wat gebeurt evenwichtig, effectief en navolgbaar is. We hebben vandaag in het parlement kunnen zien hoe onduidelijk de rede van de premier was en hoe de verwarring toenam naar mate de tijd en de interpretaties vorderden. Aan die verwarring werd niet in het minst bijgedragen door 'serieuze adviseurs'.
Tot mijn verbazing waren er nogal wat partijen die vonden dat daarover eigenlijk niet gedebatteerd mocht worden, omdat - ik zeg het nu maar even met eigen woorden - we ons in tijden van nood eendrachtig om de 'troon' moeten scharen. Alsof kritiek ook direct deloyaliteit impliceert. Nou ja!
Belangrijker is dat je terugkeert als dokter en dat vind ik geweldig!
Paul
Fijn dat we het eens zijn, en voor mij is de moraal van het huidige crisisverhaal: Als medewerkers zien dat een grote verandering écht nodig is, dan zijn ze zelfs bereid hun hele leven en alle bestaande routine helemaal om te gooien, om met hoofd, hart, en handen hun werk met creatieve oplossingen voort te zetten. Groet, Guus.
Met je tweede conclusie ben ik het 100% eens. We laten met al die dwang en opgelegde initiatieven zo onnoemelijk veel energie en creativiteit op de ‘werkvloer’ liggen! Zonder mijn filosofie Minimal Management er nu even met de haren bij te slepen: dat is wel precies de inspiratiebron voor deze besturingsfilosofie!
Paul