Ik ben zelf lid van het opvang- en waarschuwingsdienst van Corus staalbedrijf in ijmuiden . bij dit bedrijf gebeuren er nog wel eens ongevallen. het is dan belangrijk om de slachtoffer en de getuigen op te vangen. wij doe dit in een vier gesprekken protacol.

Als het slachtoffer niet zelf naar huis kan bellen of nog erger hij is overleden, dan gaan wij het de thuisfront op de hoogte brengen.

ik vind het heel belangrijk werk en heel dankbaar.

groetjes

Wat goed om te horen dat er in uw bedrijf aandacht is voor opvang van collega's.
Wij herkennen uw reactie dat het belangrijk en dankbaar werk is.
U bent een aanwinst voor uw bedrijf en collega's!

Vriendelijke groet,
Sibylle van de Geer en Jesse Jacobs

Traumaopvang dient een onderdeel te zijn van het beleid van een brandweerkorps. Indien hier geen aandacht voor is zal het percentage brandweermensen dat eerder stopt of een verhoogd ziekteverzuim heeft aanzienlijk hoger zijn.
Vanuit eigen onderzoek is gebleken dat de aandacht voor de mens achter de brandweerman/vrouw essentieel is om het vak te kunnen blijven uitvoeren. Met name de oudere brandweermensen hebben te maken met 'mentale' wonden die onbehandeld zijn in het verleden. Op hogere leeftijd raakt de emmer vol met alle gevolgen van dien. Deze gegevens zijn niet gebaseerd op een wetenschappelijk onderzoek, maar op mijn ervaringen in brandweerkorpsen waar ik gewerkt heb.

John van der Zwan
plv commandant brandweer Hilversum

Beste John,

Allereerst dank voor je reactie op het artikel.

Zoals je zelf ook al noemt dient traumaopvang een onderdeel te zijn van het beleid. Dit zijn wij helemaal met je eens. Helaas is dit belang nog niet overal doorgedrongen. Er zijn nog veel organisaties waarbij traumaopvang geen of onvoldoende onderdeel is van het beleid.

Wij vinden het dan ook een zeer kwalijke zaak als mensen doordat er onvoldoende aandacht is voor een goede opvang ziek worden of moeten stoppen met hun werk.

Er zijn veel mensen in risicovolle beroepen die iedere dag voor hun medemens klaar staan. Ook brandweermannen en vrouwen vervullen hierin dagelijks een belangrijke taak. Zij krijgen hierin helaas ook te maken met schokkende gebeurtenissen. Zij verdienen het om hierbij steun te krijgen. Het is een verantwoordelijkheid van de werkgever om hier zorg voor te dragen.

Wetenschappelijk onderzoek kan hierbij ondersteuning bieden. Maar eigen ervaringen, zoals jij die in je reactie beschrijft, zijn van groot belang om de noodzaak van een goede opvang aan te tonen.

Met vriendelijke groet,
Sibylle van de Geer en Jesse Jacobs

Goed artikel, maar met de goede wil van collega's zit het wel goed.
Graag zou ik mijn persoonlijke ervaring bij Shell in willen brengen om de gebrekkige traumaopvang van grote ondernemingen te doorbreken.
In mijn ervaring kan een slechte opvang door de werkgever juist bijdragen aan verergeren van de negatieve gevolgen van een trauma.
Tijdens een uitzending is een einde gekomen aan mijn internationale staf carrière door een zeer ernstige traumatische ervaring.
Voor mij is duidelijk geworden dat er een vertrouwensman moet worden toegewezen waarmee het "klikt"en dat hoog in de organisatie iemand de verantwoording en mandaat krijgt om kosten en risico's van opvang en re-integratie te kunnen dragen.
Pas vele jaren na het gebeurde werd PTSS vastgesteld en de inzage van mijn medisch dossier leverde een veelheid aan huiveringwekkende spelletjes op.
Shell daarop aanspreken stuitte op ontkenning en onwil erover te praten, duidelijk ingegeven door de juridische afdeling om aansprakelijkheid te ontlopen.
Tot aan de CEO werden waarschuwingsmails gestuurd.
Vreemd dat een firma die personeel uitzendt naar zeer onveilige oorden in Rusland, Afrika en Zuid-Amerika, niet van zijn fouten wil leren. Zelfs binnen mijn kennissenkring ben ik al gelijke overvallen met ernstige mishandelingen tegengekomen, zelf in de zelfde stad als waar het mij is overkomen.
Het leger staat er, onder de druk van de media voor open, maar andere uitzenders laden liever de slachtoffers met de schade op.
Graag wil ik mijn ervaringen delen met de auteur om te komen tot gedragsregels voor werkgevers.