De enige bedrijven waar medewerker betrokkenheid nog echt bestaat zijn bij de oudere familiebedrijven. Waarom? Omdat je daar het gevoel hebt (meestal terecht) dat het bedrijf net zoveel voor jou over heeft als jij voor het bedrijf.

Wij starten ook geen relatie met een partner waarvan we van tevoren weten dat wanneer het even tegenzit, de stekker eruit wordt getrokken. Zo werkt dat voor werknemers ook. Als je weet dat je bedrijf draait om winst maximalisatie, weet je dat je positie op ieder moment ter discussie kan komen te staan. En daar valt niet aan te binden. En hoe meer het op de officiële agenda staat, hoe gedwongener het wordt, en daar trapt niemand meer in. Het levert wel leuke gesprekken op bij de koffie. Goed voor de achterklap.

Het enige wat je kunt verwachten is dat de medewerkers zich aan elkaar verbinden, en dat hun loyaliteit naar hun naaste collega vergroot. Dat is niet veel anders dan in het leger, die mannen en vrouwen vechten voor hun buddy, echt niet voor Koning en Vaderland.

Gallup bevestigt opnieuw wat eigenlijk geen trend meer is maar zich al zo’n 15 jaar aftekent. De relatie tussen organisaties en medewerkers is door de bank genomen verre van optimaal. En niet alleen bij banken :-) Al kun je je afvragen of de lopende band in de autofabrieken uit de tijd van Henry Ford (en lang daarna) zo’n lolletje was. Charly Chaplin stelde deze intensieve menshouderij (naar het boek van Jaap Peters) al aan de kaak in zijn klassieker “Modern Times’.

Terecht wijst Hans op de verdwenen loyaliteit van werkgevers richting werknemers. Toch hoeft dit niet te betekenen dat medewerkers per definitie mentaal afhaken. Er kan een nieuwe balans worden gevonden. Een meer gelijkwaardige verhouding waar ook werknemers zich prettig bij voelen. Een goede indicatie van die verhouding geeft het interne communicatie-klimaat.

Communicatie-klimaat omvat een aantal dimensies. Is er sprake van een open of een van de gesloten cultuur? Is er vertrouwen in het management en tussen collega’s? Kunnen mensen meepraten en meedoen? Voelen medewerkers zich serieus genomen? Als de score op één of meer van deze dimensies achterblijft, dan heeft elke organisatie een serieus probleem. Want als het organisatieklimaat niet goed is, dan vindt er helemaal geen communicatie meer plaats. Mensen sluiten zich af en trekken zich terug. Er wordt niet meer (echt) naar elkaar of naar het top management geluisterd, hooguit wordt er gedaan alsof.

Ten minste 5 van de 7 aanbevelingen van Wim behelzen communicatie. Ik sluit mij daarbij aan in de zin dat elke actie, verandering en verbetering begint met het feitelijk tot stand komen van communicatie. En dat is iets heel anders dan “iets gecommuniceerd hebben”. Effectieve communicatie is niet alleen een kwestie van de goede boodschap maar begint met vertrouwen. Organisaties doen er dus goed aan hun interne communicatieklimaat te monitoren (spup.nl/klimaatscan). Want anders blijft de hartenklop van je organisatie een ‘flatliner’, wat je verder ook uitgeeft aan trainingen en andere HR-trajecten en interne communicatie.

Meer weten over wat een gezond communicatieklimaat doet voor engagement? Lees op ManagementSite mijn column Angstcultuur is doodlopende weg.

Over het algemeen hoor je bij de presentatie van negatieve onderzoeksuitkomsten veel opmerkingen in de lijn van "geloof ik niet, is het wel betrouwbaar, hoe groot was populatie?" etc.
Welke cijfers of bureaus je ook neemt het is al jaren een gegeven dat er binnen een organisatie mensen betrokken of niet betrokken zijn. Wat organisaties mislopen als gevolg van minder of niet betrokken zijn loopt, afhankelijk van grootte, in de tonnen euros.

De cruciale vraag is: "Wat doen wij hiermee". Het mag duidelijk zijn, en daar behoef je geen wetenschapper voor te zijn, dat als je met plezier werkt dit een positieve weerslag heeft op hoe je het werk doet en hoe je tegen de organisatie aan kijkt.

De uitdaging zit hem met name in "het met plezier werken". Wat maakt nu dat iemand plezierig werkt? Komt dit door de trendy buro stoelen, de zit en droomhoeken, geverfde muren ...? Te vaak blijven organisaties steken op het lanceren van mooie "kreten" en starten van "korte termijn" initiatieven die langzaam weer weg ebben.

Om te komen tot het voor langere tijd effectief verbinden van medewerkers met het werk is echter meer nodig. Als organisatie kom je niet meer weg met "window dressing". Mensen met plezier willen laten werken vereist dit na willen streven vanuit je DNA. Dit moet afstralen vanaf raden van bestuur, commissarissen, management teams en het dagelijks leiderschap. Dit is de ultieme basisvoorwaarde die zorgt dat mensen zich hiervoor ook open gaan stellen. Geloven dat de organisatie dit "plezierige werken" ook echt wil gaan en blijven faciliteren. Alleen dan is het mogelijk om dialogen aan te gaan en echt inzichtelijk te maken wat de organisatie moet doen zodat medewerkers dagelijks hun creativiteit en passie blijven geven om organisatie ambities te realiseren.

Het is het tijdperk van echte verbinding, op zoek naar de intrinsieke vlam en hiervoor is meer nodig dan een paar trendy kreten.

The Dantefactor Compass
Happy feeling Great results

Hallo Wim,
Dit zijn schokkende cijfers, als ze kloppen voor de alle werknemers in Nederland, Europa en wereldwijd.
Ik ben heel benieuwd in welk soort organisaties / bedrijven dit onderzoek verricht is. Heb jij daar inzicht in?
Wellicht vooral onderzocht bij multinationals en minder bij MKB-bedrijven. En hoe zou dit in onderwijs- en zorgorganisaties zijn?

Nee ik heb geen inzicht daarin op dit moment.

Dit is de link naar het onderzoeksrapport. Wellicht wordt je meer wijs uit de verantwoording:

http://www.gallup.com/strategicconsulting/157196/state-global-workplace.aspx