heldere analyse, lekker actueel

Het fenomeen Groupthink is ook vanuit de Bestuurskunde zeer bekend en mogelijk heeft dat een rol gespeeld in het ontstaan van de Ahold-crisis. Andere oorzaken kunnen zijn: eilandjes-cultuur in de Raad van Bestuur, lange communicatielijnen in combinatie met verwaarlozing van de lijn en achterhouden van informatie onder het mom van 'ik vertel het ze wel als ik het probleem opgelost heb'. Overigens reageer ik met name om te melden dat Prof. Paul 't Hart van de faculteit Bestuurskunde aan de Universiteit Leiden (en tevens lid van het Crisis Onderzoek Team - COT) in de jaren '90 gepromoveerd is op het onderwerp Groupthink en daar een zeer aardig proefschrift (Groupthink in Government) over heeft geschreven. Dat groupthink een belangrijke oorzaak van crises kan zijn valt ook te lezen in het boek 'crisis, oorzaken, gevolgen en kansen’ van het COT. Een aanrader, met name als je op een wat meer meta niveau wilt volgen hoe AHOLD deze crisis gaat managen....

Leuk om te lezen!

Boeiend verhaal en ik ben het grotendeels met de auteur eens. Het klopt echter niet om er vanuit te gaan dat 80% van de IT projecten, die uiteindelijk dus niet voldoen, ook gelijk staat aan 80% van het totaal aan IT investeringen. In het totaal bedrag van 25 miljard zijn ook beheerkosten opgenomen.

Een helder verhaal.
Het toont naar mijn mening tevens aan dat strategische beslissingen niet alleen op basis van rationeel denken worden genomen maar tevens (vooral?) op basis van onderbuikgevoelens.
Hebben we het hier over het verschil tussen een analyst (=accountant, adviseur,...) en een risiconemer (=ondernemer)?

Als internal auditor bij een bank / verzekeraar en voorheen een ICT bedrijf, is mij opgevallen dat 'love babies' of worden weggehouden van auditors of dat je inderdaad als pseudo deskundigen wordt afgeschilderd.

In het zog van dit (overigens helder en prima) artikel, kan ik mij niet van indruk ontdoen dat vooral de IT-sector hier met de vinger wordt gewezen. Het is in deze sector dat er de voorbij (vette) jaren geïnvesteerd is met de idee 'wat ik uitgeef verdien ik minstens evenveel terug'. Bij de magere jaren wordt er meteen naar een zwart schaap gezocht : en dit blijkt dan de IT te zijn.
Terecht in het licht van de uitgaven die (te) groot zijn en het rendement dat te laag is. Onterecht in het licht van de bedrijfspolitiek die door machines aan te kopen en zonder de werkwijze of de ingesteldheid aan te passen, het rendement verbetert wou zien.
Maar wellicht is dit voer voor een ander artikel ! Mijn conclusie : doe (ook) iets aan IT, voor het te laat is en doe iets aan die nieuwe bedrijfscultuur die losbandig en onbezonnnen vooruit loopt zonder bedrijfsdoel. Kritisch denken met gezond boerenverstand : bestaat daar dan geen opleiding voor ?

>>de topman van een Nederlandse bank staat op een vooraanstaand congres te oreren dat ook bij hen 30% van de IT-investeringen voortijdig wordt gestaakt ('leverde toch niets op') >>
-----------

Als de IT sector ergens goed in is, dan is het wel in het "de schuld krijgen". En dat gaat al 30 jaar zo.

In de klant-IT relatie is vanuit IT al heel veel gedaan om de klant tegemoet te komen.
Maar luisteren ze dan wel?

Al heel lang is de vraagzijde niet geprofessionaliseerd, de klant is niet professioneel.
Men roept maar wat, het moet per 1-10 werken, en wat kost het. Vaste prijs graag.

Het "het" moet dan nog worden bedacht. Ik hoorde iemand de klant samenvatten:
<< ik weet niet wat ik wil en ik wil het nu hebben! >>

Vraag je om de busines case (het rekenmodel), dan valt er een stilte, of je krijgt een opgepompt spreadsheet.

Maar de opdrachtgever neemt NOOIT de schuld.
Welke klant heeft ooit toegegeven dat zijn wensen onduidelijk, inconsequent en onlogisch waren?

Om een Raad van Bestuur of een Raad van Comissarissen adequaat en tijdig te informeren zijn er bv. side letters/side notes.

Gezien de recente berichten bij bv. AHOLD, kun je je afvragen hoe ver financiële managers moeten gaan om hun bestuur te informeren.

Het is niet alleen een kwestie van juiste, volledige en betrouwbare informatie, maar ook van politiek (of niet?).

Welke informatie en welke risico's worden gerapporteerd.

Graag zie ik reacties van lezers omtrent dit onderwerp tegemoet.

Cees J. Bol