President Kennedy: Wat is commitment (deel 3)

In de voorgaande twee delen heb ik het belang en de definitie van commitment gegeven. In dit derde deel geef ik aan hoe het in de praktijk kan werken, met een voorbeeld uit de Amerikaanse ruimtevaart geschiedenis. Hoewel dit wellicht ver van ons bed is, geeft het wel duidelijk de voorwaarden aan waaraan bij het vragen en geven van commitment gedacht moet worden. begint men terug te kruipen als het over budgetten of termijnen gaat, dan weet je bijna vanzelf, hier is sprake van schijn-commitment. 

De Amerikanen konden in 1961 niet achterblijven bij de ruimtevaartinspanningen van de Russen. Nauwelijks een maand na de vlucht van Yuri Gagarin later sprak John F. Kennedy een belangrijke speech uit in het Amerikaanse Congres, waarin commitment meerdere malen op een unieke manier wordt verwoord. Onderwerp: de Ruimte. Titel: Special Message to the Congress on Urgent National Needs, May 25, 1961. Kennedy begint met een korte uiteenzetting over de vraag waarom de ruimte sinds 1957, het jaar waarin de Russen de eerste Sputnik de ruimte in stuurden, van groot belang is voor de Amerikanen. ‘We hebben de middelen en de talenten’, aldus Kennedy, ‘maar we hebben hier als land nog nooit specifieke besluiten over genomen of middelen voor gereserveerd om hier een leidende rol in te vervullen.’ Na ook nog even subtiel de externe dreiging van de Sovjets te hebben aangestipt, we zitten tenslotte nog steeds midden in de Koude Oorlog, vraagt Kennedy het Congres om een verhoging van de budgetten voor ’s-lands ruimtevaart activiteiten, om dan te vervolgen met:

“Ten eerste, ik geloof dat deze natie zich moet committeren om, voordat dit decennium voorbij is, een man op de maan te laten landen en hem veilig weer naar aarde terug te laten keren. Geen enkel ruimtevaartproject zal meer indrukwekkend zijn voor de mensheid of voor de lange termijn exploratie van de ruimte; en geen enkele zal zo moeilijk of duur zijn om te bereiken. Wij stellen voor om de ontwikkeling van de geschikte maanlanding apparatuur te versnellen. Wij stellen de ontwikkeling voor van vloeibare en vaste brandstof startraketten, veel groter dan die welke nu worden ontwikkeld, totdat zeker is welke superieur is. Wij stellen additionele fondsen voor motoren-ontwikkeling en voor onbemande ontdekkingsreizen – ontdekkingsreizen die van specifiek belang zijn voor een belangrijk doel dat deze natie nooit zal vergeten: de overleving van de eerste man die deze gedurfde vlucht gaat maken. Maar in de ware zin des woord, het zal niet een man zijn die naar de maan gaat—als we dit besluit bevestigen, zal het een hele natie zijn. Want wij allen moeten er aan werken om hem daar te krijgen.”

Kennedy vervolgt daarna met de kosten aan te geven van de hele onderneming en vraagt het congres hier alleen mee in te stemmen als het een ieder duidelijk is dat dit een enorm commitment betekent, niet alleen voor het komende jaar maar voor het hele decennium. Het gaat ons vele miljarden kosten, aldus de president, maar daar moeten we wel met z’n allen achterstaan. Want als we er niet helemaal voor gaan, als we half gaan, dan kunnen we beter niet gaan.

“Dit besluit vereist een enorm nationaal commitment van wetenschappelijk en technisch personeel, materieel and faciliteiten, en de mogelijkheid dat deze worden weggehaald bij andere belangrijke activiteiten waar ze al dun gezaaid zijn. Het betekent een mate van toewijding, organiseren en discipline die niet altijd onze Research en Development inspanningen hebben gekenmerkt. We kunnen ons geen onverwachte werkonderbrekingen veroorloven, geen verhoogde kosten voor materiaal of talent, geen verspilling door rivaliteit tussen diverse agentschappen en ook geen hoge doorstroom van sleutelpersoneel. (…)…tenzij elke wetenschapper, elke ingenieur, elke onderhoudsman, elke technicus, aannemer en ambtenaar zijn persoonlijke belofte geeft om deze natie verder te brengen, met de volle kracht van de vrijheid in het opwindende avontuur van de ruimte.”
Het enige woord dat ik niet heb vertaald uit bovenstaande speech is ‘commitment’ . Waarom vind ik dit zo’n belangrijk en mooi voorbeeld van commitment? Allereerst is het eindresultaat bij een ieder bekend. ‘A small step for man, a giant leap for mankind’. Op 20 juli 1969 loopt Neil Armstrong als eerste mens op de maan. En komt enkele dagen later heelhuids terug. Een keer- en ankerpunt in de geschiedenis van de ruimtevaart, Amerika en de mensheid! Een onvoorstelbaar complex project, waarvoor de inzet van duizenden wetenschappers en technici en vele miljarden dollars nodig is geweest, gedurende vele jaren, is op dat moment tot een goed einde gebracht. Op tijd. Veilig. Binnen budget. En, niet onbelangrijk, ruim voordat de Russen zover zijn!

Commitment onder fileermes

De speech van Kennedy vormt een prachtig voorbeeld hier alle randvoorwaarden voor het project helder zijn benoemd. En ook omdat heel duidelijk wordt gemaakt dat om van dit project een succes te maken, niet alleen commitment van de leiders belangrijk is, maar van de hele Amerikaanse bevolking. Ik heb de speech onder het fileermes gelegd en daaruit kan je de hele gedachtegang die aan het voorstel vooraf ging terug herleiden:

- we hebben een belangrijk doel voor ogen, waar ik als president met mijn regering achter sta;
- dit doel is: voor het eind van het decennium moet er een (Amerikaanse) man op de maan hebben gelopen;
- het idee is grotendeels gebaseerd op visie en geloof, we weten niet precies wat de opbrengsten zullen zijn en er zijn geen garanties;
- en al zullen er zeker opbrengsten zijn, we weten nog niet welke dat zullen zijn;
- we willen daarnaast ook de race met de Russen winnen, kortom er is concurrentie c.q. een externe vijand;
- daarom maak ik hier ongekende budgetten voor vrij;
- het kost u als burger ook offers, kijk maar, dit zijn de bedragen waar ik over praat;
- we willen dus ook uw commitment;
- en die van alle mensen die aan het project gaan werken;
- prijsverhogingen, stakingen et cetera, zet het maar uit je hoofd als je meedoet;
- u moet er gedurende een langere periode in investeren;
- daarom moet u er alleen mee instemmen als u ‘all the way’ mee gaat;
- want we doen het liever niet, dan half. We gaan ervoor, of niet, geen half werk, we kunnen niet halverwege terugkeren;
- weet dus waarover u beslist en beslist juist in uw ogen, voel u vrij, maar als u zich verplicht, dan ook écht;
- en als u beslist en dit commitment toont, dan gaan we er ook voor.

Kijk, dat is nog eens een helder verhaal. Er is een concreet doel en een ondubbelzinnige tijdshorizon. Er wordt niets verhuld, het is een eerlijk verhaal. Dit is het, niets meer en niet minder en het kost u nog geld ook. In een speech een jaar later op Rice University, de beroemde We Choose To Go To The Moon Speech, geeft Kennedy aan dat de kosten $ 5,4 miljard per jaar zullen bedragen. Waaraan hij subtiel toevoegt, ‘een verbijsterend bedrag, maar overigens wel minder dan wij jaarlijks aan sigaretten en sigaren uitgeven.’ Niet voor niets geldt Kennedy nog steeds als een schoolvoorbeeld van een goede ‘storyteller’.

De president schetst in een heldere en concrete speech alle voor- en nadelen van het project. Er is concurrentie en die willen we voor zijn. Een sterk staaltje van communicatie. En een schoolvoorbeeld voor het creëren van commitment. Gaat u mee in de ruimte-race? Ik kan mij goed voorstellen dat de Amerikanen zonder schroom achter de plannen van hun President gingen staan. Een plan dat uitgaat van een vereist langdurig draagvlak. Geef ons dat draagvlak of geef het niet. De slechtste optie is als u ons maar de helft geeft.

Commitment

• is vrijwillig, niet vrijblijvend
• heeft vaak betrekking op wat langere termijn, vaak meer dan 1 jaar
• maakt slim gebruik van externe druk of dreiging
• stelt concrete doelen die meetbaar zijn
• kent een duidelijk tijdsplan
• laat de offers c.q. de kosten van deelname concreet zien
• geeft duidelijk aan wat er te winnen valt, ook als dat nog onduidelijk is
• is niet bang te laten zien dat er onduidelijkheden in het plan zitten
• biedt de (vrijwillige) mogelijkheid niet mee te doen

Het boek Commitment is nog overal verkrijgbaar, zowel offline als online bij de bekende verkoopadressen als Businezz.nl, Managementboek.nl, Bol.com en Amazon.nl, alsmede alle andere online verkopers.

Hier zijn ook mijn overige managementboeken verkrijgbaar, zoals Het dodo-effect, De managementmonologen en mijn nieuwe coachingsroman Het labyrint van de ziel. Recensies zijn onder meer te vinden op mijn website vergouw.com.